Wat is daar aan de hand jongens?
Na het verloren duel van vorige week zondag tegen AZ ging het vernieuwde PSV van Fred Rutten afgelopen zaterdag op jacht naar ereherstel. Het affiche leek daarvoor ideaal. In eigen huis tegen misschien wel de grootste kandidaat voor rechtstreekse degradatie, RKC Waalwijk. Mede mogelijk gemaakt door De Telegraaf was dit de eerste wedstrijd die ik kon zien van PSV dit seizoen, waar ik de week ervoor in Londen vertoefde. Ik besloot er dus even goed voor te gaan zitten. Mijn verwachtingen? Ik verwachtte absoluut geen galavoorstelling, maar ik ging ervan uit dat het kwaliteitsverschil toch wel groot genoeg was om een mooie overwinning neer te zetten.
Niks was minder waar. Na negentig minuten vol verbijstering gekeken te hebben moest ik concluderen dat ik toch wel erg geschrokken was van mijn PSV. Dat het zo slecht was had ik nooit durven dromen. Een opeenstapeling van slordigheid, miscommunicatie, onzekerheid en machteloosheid was wat PSV op de mat legde voor eigen publiek. Centrale verdedigers die als schildpadden met de bal wandelden, backs die overlopen van onkunde, Wijnaldum die denkt dat hij de nieuwe Andrea Pirlo is, Jeremain Lens die constant zijn eigen acties loopt te herstellen en Abel Tamata die het kennelijk nog niet beheerst om een crossbal te controleren. Het is werkelijk te veel om op te noemen. Jack van Gelder vroeg dan ook treffend aan tafel bij Studio Vvoetbal toen het onderwerp PSV zich aandiende: ''Wat is daar aan de hand jongens?''
Deels heeft het absoluut met vertrouwen te maken. In een goed draaiend PSV zou Tamata die bal misschien wel aannemen, zou Lens misschien wel meer controle over de bal hebben en zouden de centrale verdedigers misschien wel wat meer lef in hun acties durven leggen. Kenmerkend was dan ook het commentaar van Mertens achteraf, de enige die wel zonder zorgen leek te voetballen. Hij merkte terecht op dat iedereen nog wat onzeker is, dat niemand nog zeker is van zichzelf en zijn plek in het elftal. Dit klonk mij logisch in de oren. Veel spelers weten niet waar ze aan toe zijn. Met wat voor gevoel loopt zo'n Funso Ojo nou op dat middenveld te voetballen? Moet hij nou werkelijk geloven dat hij de kuitenbijter is die PSV beter maakt terwijl hij vorig seizoen de bank nog warm hield in Venlo? Zal een Erik Pieters die naar Newcastle United wil het echt nog kunnen opbrengen voor het team? Wat mij betreft allemaal gedoemd te mislukken.
Ook Strootman weet dat iedereen van hem verwacht dat hij het middenveld gaat tillen. Dat hij de nieuwe Oranje-international is die een dragende kracht gaat worden, waar types als Phillip Cocu en Mark Van Bommel hem voorgingen. Maar voor die jongen is het ook moeilijk om dit totaal niet op elkaar ingespeelde middenveld enige regelmaat te geven. Ojo is simpelweg te licht en Wijnaldum loopt hem constant in de weg. Naast vertrouwen heeft het namelijk ook met tactische beslissingen te maken. Ik keek vol droevigheid naar de verrichtingen van Wijnaldum. Dat hele frisse en jeugdige spel van hem is volledig verdwenen. Ik heb hem welgeteld niet één keer lekker met de bal zien knoeien, wat hem juist altijd zo gevaarlijk maakt. Typerend was het moment dat hij weer eens de bal kwam halen bij Marcelo, hem veel te lang bij zich hield, om hem vervolgens achter Pieters over de zijlijn te spelen. Wie zet Wijnaldum terug op aarde, en zorgt ervoor dat hij zijn eigen spelletje weer gaat spelen?
Dit lijkt me toch de taak van Fred Rutten. Die moet dit toch ook zien zou je denken. Het lijkt af en toe alsof hij zijn spelers helemaal geen instructies meegeeft. Anders zeg je toch dat Wijnaldum de bal niet moet komen halen? Dat Ola Toivonen in de spits moet blijven? Dat Stanislav Manolev die bal niet te lang bij zich moet houden en dat iedereen moet spelen alsof zijn leven ervan afhangt? Natuurlijk is het niet zo simpel, en weet ik wel dat Rutten zijn stinkende best doet, maar het lijkt allemaal niet meer uit te maken. Ik zie Rutten er geen hecht collectief meer van maken met spelers die voor elkaar door het vuur gaan. Daarvoor is iedereen te veel met zichzelf bezig. Het is te onrustig in de koppies. Het is een ploeg zonder enig vertrouwen geworden en ik denk niet dat daar op korte termijn verandering in komt. Niet met Rutten in ieder geval.
Sowieso vind ik het onbegrijpelijk dat een club als PSV zijn selectie nog op zo veel plaatsen niet op orde heeft, terwijl de competitie al twee weken onderweg is. Schandalig vind ik het. Met welgeteld vijf verdedigers gingen ze deze competitie van start, en dan tel ik circusartiest Tamata nog mee ook. Ook de zo gewenste spits die er meer dan twintig inlegt is er nog steeds niet. Spelers als Pieters en Toivonen lijken nog te gaan vertrekken en grootverdieners Andreas Isaksson en Orlando Engelaar lopen nog vrolijk rond in Eindhoven. Met Timothy Derijck en Przemyslaw Tyton komen er weer twee nieuwe spelers bij. Die moeten weer wennen aan het elftal, en het elftal weer aan hen. Ook neemt Atiba Hutchinson straks weer de plek in van Ojo en moet iemand de erfenis van Pieters op zich nemen. Het team gaat de komende tijd nog zo veel transformaties tegemoet en dat gaat ons de das om doen dit seizoen.
Waar Ajax haar opstelling al wekenlang op orde heeft lopen wij dus nog te zoeken en te ploeteren. Het verschil is duidelijk zichtbaar. Waar Ajax sc Heerenveen werkelijk van de mat voetbalt lopen wij te stuntelen tegen RKC. Aan zo'n beetje het halve elftal inclusief coach wordt getwijfeld en de kritiek neemt gestaag toe. Wat dat betreft zat Tiny Sanders er nog niet zover naast met zijn uitspraken. We moeten helaas toch echt naar de lange termijn gaan kijken. Na jarenlang verwend te zijn moeten we nu overnieuw beginnen, en dat doet pijn. Alle nieuwe spelers zullen langzaam moeten wennen, het team moet op elkaar ingespeeld raken en Rutten zal waarschijnlijk wel plaats moeten maken voor een ander. Voor ons PSV'ers vrees ik dat we de verwachtingen erg laag moeten houden, want alles wijst erop dat dit een verloren seizoen gaat worden. Alwéér.
