Studio Subjectief
Tien over tien. Ik zat op het puntje van mijn stoel, totdat ze het gingen hebben over de wedstrijd Groningen - Ajax. Nou jongens, brand maar los. Hmm.. Een beetje inhoudsloos blablabla, al snel komt het besef. Misschien was ik in mijn euforie over de wedstrijd ook een tikkeltje te enthousiast over Studio Voetbal geworden. Want wederom krijgt Studio Voetbal het voor elkaar mijn humeur te verpesten. Want, dames en heren: Ajax was slecht. Ajax was slecht, en zo ging dat nog vijf minuten door, oh wat was Ajax slecht.
Op de vraag of Ajax echt zo slecht was, ga ik verder niet in. Maar de vraag of Groningen gistermiddag goed was wordt niet eens gesteld. En dan toch, ineens uit het niets: beelden van Groningen-spelers! Wat krijgen we te zien? Drie tackles… Die nota bene volgens alle aanwezigen een rode kaart waard zijn. Nou jongens, als dat allemaal rood is, dan kan je elke wedstrijd vroegtijdig staken wegens een gebrek aan spelers.
Maargoed, ze zullen nog wel meer laten zien, toch? Nee hoor, het enige dat Groningen vandaag heeft gepresteerd is het afleveren van drie tackles. Althans, zo doet Studio Voetbal ons geloven. Waar zijn de geweldige acties van Dusan Tadic? Waar is het goede spel van Lorenzo Burnet, de oud-Ajacied die Miralem Sulejmani compleet uit de wedstrijd speelde? Wanneer vertellen ze eens, hoe goed Virgil van Dijk wel niet speelde vandaag? De pas twintigjarige verdediger, die de wedstrijd van zijn leven speelde. Waar is überhaupt de goal? Schandalig, zelfs het doelpunt (ook al is het maar een penalty) wordt ons onthouden.
En het is niet alleen Studio Voetbal die zich schuldig maakt aan een subjectieve kijk op het spelletje. Ras-ajacied Barbara Barend leverde in mijn ogen na de wedstrijd een schandalig interview af, het interview waarin zij scheidsrechter Richard Liesveld tot driemaal toe vroeg of de handsbal van Gregory van der Wiel wel echt een gele kaart waard was, waarop Liesveld tot drie keer toe hetzelfde antwoord gaf: Ja. En tot slot ging ze zowat op haar knieën om bij Liesveld te smeken, dat als Thomas Enevoldsen volgende keer weer zo'n tackle op Theo Janssen maakt, of dat dan alstublieft rood mag zijn? Professionaliteit is ver te zoeken. Als je je emoties niet kan beheersen, Barbara, dan moet je op de tribune gaan zitten en die microfoon thuis laten.
Even terugkomend op Studio Voetbal. Noem mij maar jaloers, noem mij een aansteller, want waar maak ik me druk om? Ik vind dat je als je je programma Studio Voetbal noemt, je dan ook objectief moet zijn. Het gaat in mijn ogen de verkeerde kant op met Studio Voetbal en het gros van de andere sport/ voetbalprogramma's. Want waar zijn net als vroeger de diepte interviews? Waar zijn de spelersportretten? Want dát willen we zien. Leuke interviews, leuke portretten, en dan niet alleen van de top drie. Maar van alle clubs. Want dat maakt zo'n programma leuk, dat je iets te weten komt over spelers van andere clubs. Ik persoonlijk, ben bijvoorbeeld heel erg benieuwd wat Daan Bovenberg naast voetbal leuk vind om te doen, en wat de favoriete maaltijd is van Ted van de Pavert. Verbreden van je kennis, maar nee, dit soort dingen zijn aan Studio Subjectief niet besteed.
Verbreden van je kennis? Waarom? Ajax, en een beetje PSV, Twente en Feyenoord zijn toch genoeg? Nou nee dus. Terug naar de basis met Studio Voetbal. Terug naar hoe dat programma ooit eens is geboren als interessant, informatief en amusant. Niemand van jullie zal er om rouwen, maar bij mij gaat zondagavond om tien over tien de televisie uit.
