Meten met twee maten
Men zag al wel dat het spel niet oogstrelend was, maar er werd wel mee gewonnen. Het defensieve blok werd door iedereen noodzakelijk geacht, net als het opstellen van Dirk Kuyt. Het was een meesterzet van Bert van Marwijk wat ons bijna de wereldtitel bracht. Bert werd door iedereen op een voetstuk geplaatst en in dat optimisme verlengde hij zijn contract tot 2014 en later zelfs tot 2016. Maar Bert kan na dit EK helemaal niet meer verder. Daarvoor is de kritiek nu al te hevig en is hij te inconsequent.
Het bekende gezegde 'als je wint heb je vrienden' is zeker op deze situatie van toepassing. Bert van Marwijk won na zijn aanstelling wedstrijd na wedstrijd. Het spel was niet fantastisch, maar het resultaat was meer dan uitstekend. Dit was precies waar we op dat moment behoefte aan hadden. We hadden namelijk op het voorgaande EK spectaculair voetbal laten zien, maar werden al in de kwartfinale uitgeschakeld. Ons laten verrassen door een land als Rusland mocht niet meer gebeuren en dus werd het resultaat heilig verklaard. Daarnaast viel er ook weinig op Van Marwijk aan te merken. Hij straalde rust uit, selecteerde geen vreemde spelers en sprak duidelijke taal. Zoals dat de prestaties bij je club leidend moeten zijn. Speel je niet of nauwelijks dan is er geen reden om geselecteerd te worden. Tevens worden spelers gepositioneerd waar ze ook bij hun club actief zijn. Duidelijke teksten, waar de meeste mensen het toentertijd eens waren. Maar Van Marwijk is zijn eigen regels aan zijn laars gaan lappen en dan komt er uiteraard kritiek.
Je mag als bondscoach heus wel voorkeur hebben voor bepaalde spelers. Maar spreek dit dan ook uit. Wat Van Marwijk nu gedaan heeft is ons eerst gebakken lucht verkopen. Vervolgens prijzen wij hem om zijn principes, die hij later niet blijkt te hebben. Dit is voor ons als publiek al erg vervelend en verwarrend, maar voor zijn spelers al helemaal. Er zitten nu op dit moment een paar spelers die onschendbaar lijken te zijn en een paar spelers die vol met frustratie zitten omdat de bondscoach over hun heen lijkt te kijken.
Om even in te gaan op het eerste principe: 'Je moet spelen bij je eigen club om in aanmerking te komen voor Oranje'.
Nu zie ik Ibrahim Afellay afstevenen op een basisplaats terwijl hij het hele seizoen geblesseerd is geweest. Daarnaast is Afellay in Barcelona gewoon selectieopvulling en maakt hij geen kans om een vaste basisspeler te worden. Dat Van Marwijk van hem gecharmeerd is blijkt wel uit elk interview, maar dit strookt dus totaal niet met zijn uitspraken. Want waarom wel Afellay meenemen maar niet Eljero Elia? Dit is meten met twee maten, want Elia heeft in Oranje ook altijd naar behoren gepresteerd. Maar voor Afellay maakt de bondscoach kennelijk een uitzondering. Net als voor Kuyt, die ook zijn basisplaats bij Liverpool is kwijtgeraakt. Dit zijn overduidelijk lievelingetjes van onze bondscoach en voor hen gelden verzachtende omstandigheden. Dit lijkt ook te gaan gelden voor Wesley Sneijder. Sneijder speelt al twee jaar als een natte krant als Milaan maar mag kennelijk nog steeds teren op zijn prestaties van het WK. Dat Rafael van der Vaart bij Tottenham Hotspur wekelijks tot de uitblinkers behoort doet daar kennelijk niets aan af.
Eigenlijk kunnen we dus wel stellen dat het werkelijk geen bal uitmaakt wat je bij je club presteert zolang de bondscoach het maar in je ziet zitten. Sneijder zou namelijk op basis van zijn spel bij Internazionale niet in aanmerking mogen komen voor een basisplaats. Net zo min als Wilfred Bouma, die bijna wekelijks bekritiseerd wordt vanwege zijn twijfelachtige optredens. Nu wil ik niet zeggen dat hij er enkel bij zit vanwege zijn Fortuna Sittard-verleden, maar ik kan me nauwelijks voorstellen dat iemand hem selecteert op basis van sportieve gronden.
Het tweede principe van de bondscoach, 'je moet spelen op de plek waar je ook bij je club speelt', is al even grote lariekoek.
Zo werd Urby Emanuelson naar huis gestuurd omdat hij eigenlijk alleen in aanmerking kwam voor een positie op het middenveld. Hij had te weinig ervaring als back en er al een tijd niet gespeeld. Hij moet vreemd hebben opgekeken toen de bondscoach een aantal dagen terug zei dat Stijn Schaars een serieuze optie is voor de linksbackpositie. Schaars die in de interland tegen Engeland maar liefst één helft als back gespeeld heeft. Dit is toch allerminst consequent te noemen? Net als het feit dat Vurnon Anita, tegenwoordig middenvelder, wel een optie was voor de backpositie. Dus kennelijk maakt het voor de linksbackpositie niet uit waar je speelt behalve als je Urby heet. Had dan eerlijk tegen hem gezegd: "Sorry Urby, maar je kan niet verdedigen".
In de voorhoede gaat deze regel waarschijnlijk niet op want Bert lijkt voor Robin van Persie te kiezen en Klaas-Jan Huntelaar op de bank te zetten. Het excuus zal wel zijn dat ze op hun natuurlijke positie moeten spelen en dat samen spelen echt niet gaat. Voor Huntelaar maken zijn prestaties in het Nederlands elftal dus geen klap meer uit. Precies de omgekeerde keuze als die bij Sneijder en Van der Vaart. Waar Sneijder juist wel de voorkeur krijgt vanwege zijn prestaties in Oranje.
Nee, als één ding duidelijk is geworden dan is het wel dat Bert spelers niet gelijk behandeld. Hij meet met twee maten en is alleen consequent met zijn regeltjes als het hem uitkomt. Het verbaasd mij niks als spelers binnenkort gaan bedanken als Van Marwijk aanblijft. Ik bedank bij deze al vast Van Marwijk, het is genoeg geweest.
