Ballon d'Or? Schop onder z'n kont!
Er zijn mensen die kijken naar een tv-programma waarin een dikke zanger allerlei k*tgrappen maakt over een Chinese deelnemer. Sterker nog, er zijn mensen die zich daar druk om maken. Er zijn racisten die vervolgens een fictieve zwarte man aangrijpen als hoeder van de 'Nederlandse identiteit'. Er zijn mensen die met Kerstmis al honderd jaar met tegenzin bij hun schoonfamilie zitten. Er zijn mensen die albums van de Kings of Leon kopen, sterker nog, er zijn mensen die naar albums van de Kings of Leon luisteren. Er zijn mensen die denken dat Cristiano Ronaldo de beste voetballer ter wereld is.
En, zo verzucht God, de aarde overziend, al deze groepen mensen hebben één ding gemeen: God begrijpt geen reet van ze. Vooral die groep die het waanzinnige idee heeft opgevat om de Ballon d'Or aan een ijdele Portugese egotripper te geven, die is helemaal van het padje af. In een rechtvaardige wereld zou de dag dat Rita Verdonk de eretitel van Miss Universe opgespeld krijgt eerder aanbreken dan het uur waarop Cristiano Ronaldo gekroond wordt tot Koning Voetbal.
Het is niet zo dat Ronaldo een speler van niets is. Als je in een kalenderjaar 69 doelpunten maakt in 58 wedstrijden, dan kun je voetballen. Dan kan je heel goed voetballen en dat moet ook zeker gezegd worden. Maar het is natuurlijk niet zo dat, zoals veel mensen redeneren, een dergelijke statistiek maar gelijk aanleiding moet zijn om de man van Madeira de Gouden Bal te geven. Dat is ook gelijk de verklaring voor waar deze waanzinslobby voor Ronaldo vandaan komt: er zijn mensen die totaal geen verstand van het voetballen hebben en zich dan maar op statistieken baseren in plaats van op voetbaltechnische prestaties.
Want als je daadwerkelijk gaat kijken naar voetbaltechnische prestaties, dan kun je natuurlijk niet oprecht denken dat er tussen al die zeven miljard mensen op deze planeet niemand zit die de Gouden Bal meer zou verdienen. Het scoren van 69 doelpunten in 58 wedstrijden is natuurlijk een knappe prestatie, maar toch moeten we deze prestatie relativeren. Ronaldo mag acteren in een van de beste elftallen van de wereld en is in een competitie ingedeeld waarin de teams onder de vier beste teams nauwelijks te onderscheiden zijn van Eredivisieploegen. Als je tegen die ploegen veel de bal hebt, is het logisch dat een voorhoedespeler er veel in schiet.
Sterker nog, je zou jezelf een vraag kunnen stellen. Ronaldo heeft er nu vier volle seizoenen bij Real Madrid opzitten. Kortom, de aanvaller speelt al vier jaar in een competitie met maar twee clubs. Verder wordt hij jaar in, jaar uit geflankeerd door voldoende spelers van absoluut wereldniveau. Ieder jaar opnieuw komen er in de Spaanse hoofdstad nieuwe vedetten bij. Toch beslaat de prijzenoogst van CR7 na vier seizoenen in het Santiago Bérnarbeu slechts één enkel kampioenschap in de speeltuincompetitie en het bijbehorende Spaanse bekertje. De vraag rijst: hoe kan een club met de beste speler ter wereld in de gelederen, geassisteerd door absolute wereldtoppers, zo weinig succes hebben?
Op dat moment staan de Ronaldo-apostelen met de rug tegen de muur en komt er vaak maar één ding uit. ' Ik weet het ook niet, maar Ronaldo is zo belangrijk voor het team!' Dat is dan net het probleem: Ronaldo is té belangrijk geworden voor Real Madrid en dat komt eigenlijk alleen door Ronaldo zelf.
Real Madrid is een elftal met tien teamspelers en de besloten vennootschap van Madeira. Door zijn fysieke en technische kwaliteiten eist Ronaldo iedere bal bij Real op, negentig minuten lang: alle ballen op Ronnie! Hoewel hij bij lange na niet de beste traptechniek van alle 'Galaticos' bezit, is er geen denken aan dat anderen de penalty's en vrije trappen zouden nemen. Op internet circuleren dan wel filmpjes van tien minuten met alle rake vrije trappen van Ronaldo, maar een statistiekenbureau heeft berekend dat slechts acht procent van al die pogingen ook echt doel treft. Doordat het vaak dominante Real Madrid vaak kansrijke vrije trappen krijgt, lijkt Ronaldo een specialist. Als je echter echt gaat kijken naar het daadwerkelijke gemiddelde, is het nauwelijks bijzonder.
Als je daarentegen een filmpje op YouTube wil zetten met al zijn afzwaaiers vanaf veertig meter is de totale resterende ruimte op het internet in één keer bijna vol. De keren dat een mispeer van de Portugees voor verwondingen heeft gezorgd in het nabijgelegen Vicente Calderón zijn niet meer op één hand te tellen. Ronaldo is een eenmansact en daarmee is hij meer een last dan een lust voor de rest van zijn ploeg. Door de op eigen eer beluste sterspeler staan wereldtoppers als Luka Modric, Mesut Özil, Kaká, Gonzalo Higuaín, Gareth Bale, Xabi Alonso en Ángel Di María eigenlijk voor niets in het veld als zij in hetzelfde shirt opgesteld staan.
Kortom, Ronaldo is meer last dan gemak voor Real Madrid. Iedere poging tot samenspel wordt door de Portugees namelijk vakkundig in de kiem gesmoord. Op jacht naar een zo indrukwekkend mogelijk statistiekenlijstje om de domsten onder ons voor zich te winnen, is hij blind voor het belang van het team. Het is dus niet ondanks, maar dankzij Ronaldo dat Real al jaren veel minder prijzen pakt dan het budget zou doen vermoeden. Ronaldo heeft erg goede individuele kwaliteiten, maar zolang hij zich op een egoïstische manier opstelt zal Real nooit de prijzenkast opbouwen die ze met een dusdanig klasserijk team zouden moeten hebben. En bij gevolg verdient Ronaldo eerder een schop onder zijn kont dan de Gouden Bal.
En toch, zo ziet God vanaf zijn wolk, toch is de kans best groot dat die sukkels het nog gaan winnen ook en dat Ronaldo dus inderdaad tot Gouden Balwinnaar gekroond zal worden. Enkel voor het geval dat bladert God eens rustig door zijn lijst van mogelijke maatregelen, zoekend naar de 'Z' van Zondvloed.
