Gudde Exit?
Nou is trending topic worden niet zo moeilijk. In het virtuele kakelhok dat Twitter heet is het makkelijk meelullen met de meute. Maar toch, de kritiek op Gudde, die normaal al niet van de lucht is, leek deze week aan te zwellen tot een breed gedragen supportersprotest. Op supporterssites stonden opiniestukken waarin het résumé was dat acht jaar Gudde Feyenoord enkel ellende had gebracht. Er werd een petitie gestart waarin het onmiddellijke aftreden van de Algemeen Directeur werd geëist (deze petitie werd overigens maar enkele honderden keren ondertekend maar dit feitje sneeuwde onder in alle trending topic-hysterie). Kortom, hommeles in de tent.
Dit supportersprotest werd van verdere brandstof voorzien door meer mainstream columnisten. Sjoerd Mossou, redacteur bij het Algemeen Dagblad, gebruikte het recente sportieve leed om uit te halen naar het gebrek aan topsportklimaat bij Feyenoord. Ik citeer: 'Het is het verhaal van een diepgewortelde zesjescultuur binnen een hardnekkige mavo-organisatie.' Mossou, dezelfde columnist die in eerdere stukjes zijn loftrompet steekt over het sentiment rondom het voetbal en de warme kroketten op de staantribune laakt het topsportklimaat binnen Feyenoord. De ironie kan de oplettende lezer niet zijn ontgaan.
Wat is inhoudelijk de kern van kritiek van de supporters? Die zit hem in meerdere punten. Allereerst simpelweg het huidige sportieve verval. Voetbal blijft opportunisme en de kritiek groeit omgekeerd evenredig met de stand op de ranglijst. Het is dan ook volledig begrijpelijk dat na vijf puntloze wedstrijden met abominabel spel het Legioen zoekt naar een zondebok. De kritiek gaat echter verder dan de waan van de dag.
Gudde wordt allereerst verantwoordelijk gehouden voor het gebrek aan sportief succes in acht jaar tijd. Één KNVB-beker is de schamele tussenstand. De schuld van Gudde? Ik waag het te betwijfelen.
Ik neem u mee naar 17 december 2007, de dag van aanstelling van Gudde als AD. Feyenoord had een half jaar eerder de onverantwoordste gok in haar historie genomen door routiniers zonder restwaarde aan te trekken. Het negatief werkkapitaal bedroeg 32,2 miljoen en Feyenoord moest een strop van 5,1 miljoen aan de Belastingdienst afdragen, en dat was niet het enige lijk wat uit de kast kwam na de jaren wanbeleid van Van den Herik.
De periode tussen 2007 en 28 oktober 2010 (aantreden VvF) is bekend. Feyenoord is een doodzieke patiënt die na jarenlang drugsgebruik in een afkickkliniek zit. Niet zo gek dat Feyenoord in deze periode niet in de positie zit om mee te strijden om de prijzen. De club verkeert in de overlevingsmodus. Vandaag de dag is Feyenoord misschien gezond, maar met een zodanige budgettaire achterstand dat een kampioenschap niet heel realistisch is, zo eerlijk moet je zijn. De te lege prijzenkast afschuiven op het zittende bestuur is dan ook onzinnig.
Een ander kritiekpunt is het gebrek aan voortgang is het stadiondossier. Gudde werd deels aangesteld wegens zijn ervaring in de gemeente Rotterdam, om zo Feyenoord een leidraad te bieden in het ambtelijke moeras. Vandaag de dag is er nog geen uitsluitsel over het nieuwe stadion. De schuld van Gudde? Ook dat waag ik te betwijfelen.
In 2007 hadden velen in politiek Rotterdam nog niet het beginnende besef dat de Kuip weleens een eindig leven zou kunnen hebben. Nergens is men zo verankerd met het stadion en haar nostalgie als in Rotterdam. Als je toen beweerde dat in 2016 een eerste paal in de grond zou geslagen zijn voor een nieuw stadion was je volledig voor krankzinnig versleten.
Ja, het duurt lang, deze discussie. Maar wetende hoezeer de Kuip zijn stempel heeft gedrukt op club, stad, en de landelijke voetbaltraditie is de ellenlange discussie volkomen begrijpelijk. Het is het logische proces wat vooraf gaat aan de trieste doch onafwendbare consequentie: de Kuip gaat verdwijnen. Gudde heeft vanaf moment één gepleit voor een nieuw stadion, was niet altijd even tactisch in zijn communicatie, maar heeft zijn rug recht gehouden toen adviseurs de club een matige verbouwing wilde aansmeren. Dat leed is Feyenoord bespaard gebleven. Dat dat stadion er nog niet staat heeft vele redenen, maar Gudde is er daar niet één van.
Een ander kritiekpunt is dat Gudde het Legioen verdeeld zou hebben. Vandaag kwamen veel supporters niet opdagen op de traditioneel laatste training voor de Klassieker, volgens vele supporters een bewijs dat Gudde het Legioen kapot wil maken en verdeeldheid wil zaaien. Ook dat waag ik te betwijfelen. Ik weet niet of eenheid een doel op zich kan zijn. Ik voel me niet heel verwant met supporters die spelers met de dood bedreigen of het Maasgebouw bestormen. Ik voel me wel een met supporters die het beste voor hebben met Feyenoord. Dan maar geen eenheid.
Ja, het bestuur van Feyenoord heeft Stadionverboden uitgedeeld, maar Feyenoord volgt daarin enkel de richtlijnen gesteld door de KNVB. Richtlijnen die Eric Gudde niet heeft verzonnen. Ook dit kritiekpunt is te makkelijk om enkel op één individu te schuiven.
Ook ik ben kritisch op zijn functioneren. Hij heeft zijn dienst bewezen als puinruimer en het gezond maken van Feyenoord, waarvoor ik hem dankbaar ben. Ik weet echter niet of hij de visionair is die Feyenoord naar grotere hoogte gaat tillen. Daarvoor mist hij wellicht het charisma en de creativiteit. Ook moet hij intern in de organisatie gaan doorselecteren. Bepaalde geledingen functioneren slecht (scouting, communicatie) en daar komt maar geen verandering in. Wat mij betreft verdient hij het voordeel van de twijfel, al begint de tijd te dringen.
Echter, wat er nu gebeurt is karaktermoord op basis van valse argumenten. Dat kan nooit een reden zijn om een bestuurder die zoveel betekend heeft voor Feyenoord de deur te wijzen. Daarvoor heeft Eric Gudde teveel goeds gedaan voor deze club.
