'Het is apart, want Sam Larsson kan geweldig voetballen'
Door Gijs Freriks
"Ik was daar al, had de medische keuring gedaan en ontmoette mijn toekomstige ploeggenoten. Ik heb ook de trainer (Dmitri Khokhlov, GF.) en de president de hand geschud. Ik had zelfs mijn eigen plekje in de kleedkamer." Cabral kreeg te horen dat de transfer nog niet afgerond kon worden en tot die tijd moest hij zichzelf 'optrainen': "Het leek allemaal geen probleem te zijn. Maar op de dag dat ik zou tekenen, begon het allemaal en kregen we te horen dat ik nog een extra test moest doen. Het was heel erg onduidelijk en vervolgens is het ook spaak gelopen. Wat er precies gebeurd is, weet ik nog steeds niet. Het is ongelooflijk."
"Het was een grote teleurstelling. Ik moest de knop snel omzetten, maar dat was heel moeilijk. Ik heb in die periode veel steun gehad aan mijn familie, aan mijn broer, moeder en mijn gezin. Gelukkig houden die dingen je altijd nog op de been als het even minder gaat. Daardoor kun je sterk blijven." Cabral had de nodige clubs afgezegd omdat hij zijn zinnen had gezet op een transfer naar Dynamo, de elfvoudig kampioen van Rusland. "Er kwamen aanbiedingen voorbij uit Spanje en Turkije en ook Levski Sofia zat er toen al bij."
"Toen Dynamo mij eind augustus een aanbieding deed, wist ik: dit gaat hem worden. Ik heb alle clubs waar ik toen contact mee had, bedankt voor hun interesse. Die clubs heb ik aangegeven dat ik een andere keuze zou maken. Toen de deal met Dynamo afketste, zat ik met mijn handen in het haar. De clubs die interesse hadden, moesten immers ook door en waren doorgeschakeld naar een plan-B. Dat maakte de situatie zo vervelend." Levski toonde echter nog altijd belangstelling en dus tekende Cabral voor twee jaar in Bulgarije.
Welke verwachtingen had je vooraf van Levski Sofia?
"Mijn neef (Garry Rodrigues, GF.) heeft voor Levski gespeeld en dus wist ik al een en ander van deze club. In West-Europa hebben mensen snel een bepaald beeld van Oostbloklanden. Ze denken vaak dat het in landen als Bulgarije en Roemenië niet goed toeven is, maar ik ben positief verrast. Dit is een grote club in Bulgarije en Sofia is een grote stad. Daarnaast ben ik heel goed opgevangen bij de club en heb ik goed contact met de president. Het gaat sportief ook goed met mij. Ik maak goals en geef assists. Ik heb wat dat betreft niets te klagen."
Heb je eenzelfde carrièrepad voor ogen als Garry Rodrigues?
"Het verhaal van Garry is bijzonder. Zoiets komt eens in de zoveel tijd voor. Ik ben hier niet om hetzelfde pad te bewandelen, want iedereen heeft zijn eigen pad. Ik zit toevallig bij een club waar hij ook heeft gezeten, maar dat is niets meer dan toeval. Ik ga gewoon voor het hoogst haalbare en weet dat ik de kwaliteiten heb. Ik ben nu goed bezig en als ik dit kan volhouden, dan zien we wel waar dat toe leidt."
Cabral, 27 jaar, tekende op 12 september 2017 bij Levski en miste het begin van het seizoen. Levski was ondertussen al uitgeschakeld in de Europa League en in de competitie eindigde men als derde achter CSKA Sofia en Ludogorets Razgrad. Bovendien werd de bekerfinale verloren ten faveure van Slavia Sofia. Ook dit seizoen strandde Levski in het voorportaal van de Europa League, want FC Vaduz bleek te sterk. In Bulgarije won Levski mede door een goal van Cabral met 3-2, maar in Zwitserland werd het 1-0.
"Dat was echt een domper. De trainer (Delio Rossi, GF.) is meteen ontslagen, dus het was duidelijk noodweer. De clubleiding wilde er een statement mee afgeven, dus dat ontslag was het dieptepunt in het vroege seizoen. Het is heel makkelijk om de dingen bij een trainer te zoeken, maar ik vind dat de spelers op het veld eindverantwoordelijk zijn voor wat er gebeurt. De clubleiding wilde volgens mij sowieso al van de coach af en vond de uitschakeling een goede reden om hem te ontslaan. Het liep al langer niet lekker, er waren klachten. Ik geloof niet dat zijn ontslag alleen met de wedstrijden tegen Vaduz te maken had."
Wat is Levski voor een club?
"Het is ongekend hoe groot Levski hier is, daar kan je je niets bij voorstellen. Als je tegen andere clubs speelt, graven tegenstanders zich helemaal in. Als we met Feyenoord tegen mindere ploegen speelden, deden de tegenstanders hetzelfde. Ik heb hier moeten wennen aan alles: aan de speelstijl, het voetballen. Ik heb in mijn eerste seizoen redelijk wat wedstrijden gespeeld, maar heb ook met blessures te maken gehad."
Waaraan merk je dat Levski zo'n grote club is?
"Aan de waardering die je krijgt en aan hoe de mensen het hier beleven. Ik kan wel rustig over straat lopen met mijn gezin en je wordt ook niet lastiggevallen als de resultaten minder zijn. Maar aan andere spelers kan ik het wel merken wanneer de druk groot wordt, dat doet wat met ze. Als het even tegenzit, komt er kritiek en staat de trainer meteen onder druk. Ik was laatst met Jody Lukoki, Virgil Misidjan en Edwin Gyasi aan het eten in een restaurant. Op een gegeven moment liepen er twee vrouwen voorbij: 'Samo Levski!', riepen ze. Dat betekent: 'alleen Levski'. De andere boys spelen bij Ludogorets en CSKA en dat zijn ook geen misselijke clubs. Ze keken echt zo van: wij zitten hier ook aan tafel? Dan merk je wel hoe gepassioneerd de mensen over het voetbal zijn. En als we uitwedstrijden spelen, lijkt het soms alsof we thuis spelen. Zoveel supporters komen er mee."
Bij Feyenoord en bij FC Twente misschien in iets mindere mate heb je ook te maken gehad met veel druk. Kun jij er daardoor misschien beter mee omgaan?
"Toch wel. Bij Feyenoord is er altijd druk, ook van de supporters. Bij Levski krijg ik er sowieso minder van mee. Je bent minder op de hoogte van hoe men er van buiten tegenaan kijkt. Het belangrijkste blijft dat de groep er goed mee kan omgaan, samen met de stafleden en de directie. Maar ik kan me wel voorstellen dat het mensen niet in de koude kleren gaat zitten wanneer ze veel kritiek krijgen. Kritiek doet wat met je, soms ook onbewust."
Over druk bij Feyenoord gesproken: in hoeverre bestaat Kuipvrees?
"Ik weet het niet. Feyenoord is een gigantische club en daar is altijd druk. Maar ik kwam rechtstreeks uit de jeugd en was een jongen van de club. Het eerste elftal voelde daarom voor mij aan als een warm bad. Ik liep jarenlang langs De Kuip en dacht: het is mijn doel om hier ooit te spelen. Maar misschien werkt het anders als je bijvoorbeeld van FC Groningen, FC Utrecht of sc Heerenveen komt. Ik ben niet iemand die zich veel aantrekt van kritiek of van een morrend publiek. Ik weet: ik ben een buitenspeler, moet mijn man opzoeken en die uitspelen. Als ik op safe ga spelen, dan heb je niets meer aan mij. Ik moet wat forceren."
"Soms lukt het en soms lukt het niet. Maar sommige voetballers raken bij bijvoorbeeld een fluitconcert van hun à propos. Ik volg Feyenoord sinds mijn vertrek nog iedere dag en je ziet het nu bijvoorbeeld aan Sam Larsson. Het is een geweldige speler, maar het komt er niet echt uit. Waar kan dat aan liggen? Dat is best apart. Hij kan geweldig voetballen en wordt niet voor niets Samba Sam genoemd. Het is dus moeilijk uit te leggen. Wat de oplossing is? Uit het niets een bal in de kruising jagen. Een assist geven, bepalend zijn. Dan mort niemand meer. En als dat je een keer lukt, kan het een positief effect op je eigen spel hebben."
Cabral is bezig aan een goed seizoen: na tien wedstrijden staat hij op vier doelpunten en twee assists. Zijn contract loopt na dit seizoen af en dus hoopt de linkspoot zich in de kijker te spelen. "Als je mij op mijn 18e had gevraagd waar ik dacht op mijn 27e te spelen, had ik niet Levski Sofia gezegd. Maar dat is nu eenmaal de situatie en ik heb vertrouwen in het seizoen. Misschien kan ik hierna dan een stap omhoog maken, daar ga ik in ieder geval wel voor." Met Levsi neemt Cabral het vrijdagavond in de competitie op tegen Vitosha.
