Oranje Leeuwinnen capituleren in WK-finale na ingrijpen VAR
Wiegman koos ervoor om Merel van Dongen te slachtofferen voor Anouk Dekker, die samen met Stefanie van der Gragt het centrale duo achterin vormde. Dominique Bloodworth, doorgaans geposteerd als centrale verdediger, schoof door naar de linksbackpositie. Daarnaast bleek Lieke Martens, die kampt met een pijntje, fit genoeg om te starten. Ook Lineth Beerensteyn mocht vanaf het eerste fluitsignaal in actie komen. De aanvalster kreeg net als in de halve finale tegen Zweden de voorkeur boven Shanice van de Sanden.
In de beginfase bleven grote kansen uit. Oranje verdedigde geconcenteerd en loerde op de tegenaanval. De Leeuwinnen werden bij tijd en wijle wel dreigen, maar konden geen grote mogelijkheden klaarspelen. De Verenigde Staten hadden het meeste balbezit, maar konden Sari van Veenendaal nauwelijks testen. Halverwege de tweede helft werden de VS sterker en moest Van Veenendaal meerdere keren ingrijpen om een achterstand te voorkomen.
De doelvrouw van Oranje greep eerst kordaat bij een poging van Julie Ertz bij een corner, waarna ze het leer daarna bij nieuwe mogelijkheden van Team USA nog twee keer wist te keren. In totaal verrichte Van Veenendaal vier reddingen in de eerste helft, een persoonlijk record op dit WK. De VS kwamen bovendien voor het eerst in veertien duels niet tot scoren in het eerste bedrijf. In de slotfase van de eerste helft werden ook de Leeuwinnen dreigend voor het doel, maar ook Alyssa Naeher wist haar doel schoon te houden.
Na een uur spelen moest Oranje dan toch de tegentreffer incasseren. Van der Gragt taste mis in het strafschopgebied en raakte Alex Morgan, die gretig naar de grond ging. Arbiter Stéphanie Frappart gaf aanvankelijk geen strafschop, maar op aanraden van de VAR ging ze alsnog de beelden bekijken. Frappart wees vervolgens naar de stip, waarna Rapino het buitenkansje verzilverde: 1-0. Oranje was nog niet bekomen of de achterstand was al verdubbeld door de VS. Lavelle mocht doorlopen naar het vijandelijke strafschopgebied en schoot vervolgens hard uit: 2-0.
Oranje moest alles op alles zetten om het tij te keren, maar Beerensteyn en Spitse kwamen niet tot scoren. Met Van de Sanden als invaller kwam Oranje er af en toe enigszins gevaarlijk uit, maar ook de aanvalster van Olympique Lyon kon geen treffer forceren. De VS loerde op de tegenaanval en het was dankzij Van Veenendaal dat de schade beperkt bleef. Team USA hield echter eenvoudig stand en mocht zich na negentig minuten en blessuretijd opnieuw wereldkampioen noemen.
