'Er gaat geen dag voorbij of er wordt gesproken over Ajax, over mij of Bertrand'
Tussen 2007 en 2017 speelde Traoré in de jeugdopleiding van Rahimo FC. Jarenlang moest hij op blote voeten spelen, zo memoreert hij vrijdag bij Inside Ajax. "Dat is de regel. In de jeugdopleiding van Rahimo doen ze dat nog steeds. De jonge spelers dragen geen schoenen, zodat ze een beter balgevoel en een betere techniek ontwikkelen", legt hij uit. "Dat is zo tot je twaalfde, daarna draag je voetbalschoenen. Ik speelde voor het eerst op voetbalschoenen toen ik stage liep bij Ajax. Het was heel anders, maar je voelt je wel heel zeker aan de bal."
Het was een aanslag op zijn lichaam om zonder voetbalschoenen te spelen, zo geeft Traoré toe. Vooral als de tegenstander niet dezelfde regel hanteerde. "Mijn voeten deden altijd pijn. Soms speelde je tegen een ploeg die wél schoenen droeg, dus werd je geschopt. En dan moet je de knop omzetten en je maar zien voor te bereiden op de volgende wedstrijd. Ja, we moesten altijd op blote voeten spelen. Ik kan wel zeggen dat het me heeft geholpen om balgevoel te ontwikkelen. Om voor een ploeg als Ajax te spelen heb je een goede techniek nodig."
Via Ajax Cape Town kwam Traoré uiteindelijk terecht in Amsterdam. Zijn carrière wordt nauwgezet gevolgd in Burkina Faso, zo vertelt Traoré. Eerder speelde zijn neef Bertrand Traoré al bij Ajax en de twee aanvallers hebben ervoor gezorgd dat de populariteit voor de club explosief is gestegen in het West-Afrikaanse land. "So big", reageert hij op de vraag hoe populair Ajax daar is. "Er gaat geen dag voorbij of er wordt gesproken over Ajax, over mij of over Bertrand. Er worden nieuwe clubs gevormd die zichzelf Ajax noemen. Ze dragen shirts van Ajax. De club wordt groot daar."
"Ik ben Ajax ook dankbaar omdat ze mij shirtjes hebben gegeven. Die heb ik gegeven aan spelers van mijn oude club, die ze dragen in competitie- en bekerwedstrijden. Ze spelen in shirts van Ajax", zegt Traoré, die tot slot wordt gevraagd waar hij zichzelf over vijf jaar ziet. Een 'moeilijke vraag', geeft hij toe, maar de jongeling heeft wel een idee. "Misschien, waarom niet, nog steeds bij Aax. Ik heb dan de tijd om beter te worden en veel prijzen te winnen. Ik voel me goed hier, dus ik denk dat ik hier over vijf jaar nog steeds ben en in het eerste speel."
