Met twee in de fout maar Sir Alex Ferguson is de baas
Jaap Stam werd in de zomer van 2001 verkocht aan Lazio. Niemand had het zien aankomen en tot op heden is de reden voor verkoop nog steeds bron van speculatie. Er werd onder meer geopperd dat zijn autobiografie, waarin hij openlijk kritiek uitte op Ferguson en een aantal teammaats, de reden voor vertrek was. Een tweede verklaring was dat Stam niet meer de oude was na zijn operatie eerder dat jaar en dat Ferguson met deze transfer toch nog een mooie som wou recupereren voor een verdediger op zijn retour. Nog een andere hypothese stelde dat Ferguson kennis zou hebben gehad van Stam's dopingprobleem, dat het jaar nadien in Italië aan het licht zou komen. Stam zou bij een interne test positief bevonden zijn waarna club zou hebben beslist hem aan Lazio te verkopen voordat een officiële dopingtest het geval aan het licht bracht. Allemaal speculaties in de media die nog extra gevoed werden door het stilzwijgen van de club zelf.
Een aantal jaar na de bewuste transfer heeft Ferguson zelf aangegeven dat hij de Nederlander verkocht heeft vanwege zijn mindere niveau na zijn operatie. Hij vond een bod van £16.5M voor de toen 29-jarige verdediger op dat moment een goeie optie. Of dit de echte en enige reden is kan ik niet met 100% zekerheid beweren, maar ik denk niet dat Ferguson hierover zou liegen. Ook het feit dat hij deze verkoop als zijn grootste fout ooit ziet, gezien het niveau dat de Nederlander in zijn latere carrière nog heeft behaald, toont wat mij betreft aan dat dit wel degelijk de echte reden was, eerder dan enkel maar een ruzie of die dopingperikelen. Hoewel het misschien kan meegespeeld hebben in de beslissing.
Het tweede geval is dat van David Beckham. De pers creëerde wilde verhalen waarin Beckham en Ferguson zwaar ruzie zouden hebben gehad. Volgens sommigen wilde Beckham vertrekken vanwege een schoen die naar zijn hoofd is getrapt of omdat zijn vrouw weg wilde uit Manchester. Dit waren echter allemaal geruchten die op weinig waarheid berustten. Dat schoenincident is er wel degelijk geweest, maar Beckham heeft zelf nooit willen vertrekken. Integendeel, zo gaf hij ook na zijn vertrek meermaals aan dat hij zijn carrière wou afronden bij de club waar hij is grootgebracht. De waarheid is dat Ferguson de verkoop gewoon de beste remedie vond voor de club.
Ook bij Roy Keane heeft Ferguson volgens mij niet verkeerd gehandeld. De captain van het team mocht een contractverlenging vergeten nadat hij in de media kritiek uitte op club, staf, spelers en supporters. Keane zorgde hierdoor zelf dat zijn aanblijven op Old Trafford onmogelijk werd. Iets wat hij volgens mij op dat moment ook niet wilde. In het geval van Ruud Van Nistelrooy weten we nog steeds niet wat er allemaal precies is gebeurd en hoe hun relatie zo is verslechterd. Het lijkt alleszins een vrij geleidelijk proces geweest te zijn waar ze allebei schuld aan hadden. Eén factor kan zijn dat Ferguson in Wayne Rooney en Cristiano Ronaldo de toekomst van de club zag. Om hen volledig tot hun recht te doen komen moest met een ander systeem worden gespeeld waarbij Ruud zich ging moeten aanpassen. Iets wat hij zelf niet zou hebben zien zitten.
Mede door het goeie vormpeil van Louis Saha op dat moment had Ferguson er geen problemen mee om hem geregeld op de bank te houden in het seizoen 2006/07, inclusief tijdens die beruchte League Cup-finale in februari. De Nederlander lag niet zo goed meer in de groep en kon het verlies van zijn onmisbare status niet verkroppen. Hij reageerde hierop in een manier die onprofessioneel en zelfs kinderachtig te noemen is. Bij de laatste competitiewedstrijd barstte de bom en verliet hij het stadion een paar uur voor de wedstrijd nadat hij te horen kreeg niet in de selectie te zijn opgenomen. Beide heren konden de ruzie niet bijleggen en net voor het WK diende Van Nistelrooy een transferverzoek in, dat dan ook werd aanvaard.
Ferguson, noch Van Nistelrooy hebben ooit veel woorden vuil gemaakt aan de hele affaire, maar beiden hebben ondertussen wel te kennen gegeven dat er geen kwaad bloed meer is. Op het moment van de transfer zelf was ik als supporter ook kwaad omwille van de hele situatie. Kwaad op Ferguson voor het laten gaan van één van de best scorende spitsen die de club ooit had gekend, in een periode waarin het al heel erg moeilijk ging met de club. Maar uiteindelijk heeft Ferguson het gelijk aan zijn kant gekregen. Het eerste seizoen nadat de Nederlander vertrok speelde Man Utd in het nieuwe systeem weergaloos aanvallend voetbal en werd de eerste van drie opeenvolgende titels behaald.
Ferguson is zeker niet de makkelijkste man om mee te werken, dat kan ik mij gerust voorstellen. Maar volgens mij hebben deze spelers uiteindelijk telkens een minstens even grote verantwoordelijkheid gehad bij hun vertrek als Ferguson zelf. Hij deed gewoon wat nodig was als manager en handelde enkel in het belang van de club. Zelf heeft hij altijd aangegeven dat een club runnen soms harde beslissingen vergt. Vooral het laten gaan van spelers als Beckham, Nicky Butt en Phil Neville heeft hij altijd omschreven als één van de moeilijkste beslissingen uit zijn carrière. Hij moest zijn emoties opzij zetten en handelen in het belang van de club. “Noone is bigger than the club”. Een gezegde dat perfect past in Ferguson's filosofie en ook van toepassing is op een aantal van deze gevallen. Bij dergelijke conflicten ben je gewoonlijk met twee in fout, maar er is er slechts één de baas.
