Weg met de gele kaart
Noem het naïef, maar ik geloof in de objectiviteit van een scheidsrechter. Ik ben ervan overtuigd dat elke scheidsrechter zich vooraf voorneemt om naar eer en geweten, dat wil zeggen onafhankelijk en onbevooroordeeld, zijn wedstrijd te fluiten. Ik vind het jammer dat vooraf openlijk werd getwijfeld aan de objectiviteit van Nijhuis, en de oorzaak hiervoor ligt deels bij een tekortkoming in de reglementen. Die tekortkoming heet de gele kaart, en het systeem van schorsingen dat hieraan gekoppeld is.
De gele kaart is geen directe straf, maar een 'uitgestelde' straf. Ja, oke, een speler die 'geel op zak heeft' kan zich geen zware overtreding meer veroorloven. Hij zal iets voorzichtiger moeten zijn in de duels. Maar stel je eens voor, een kwartiertje voor tijd begint een speler aan een gevaarlijke counter, echter de tegenstander begaat een 'professionele' overtreding. Dit gaat ten koste van een gele kaart, maar wel is zojuist een kansrijke situatie onschadelijk gemaakt. Irritante vertragingen in het spel zijn het onvermijdelijke gevolg.
De oplossing hiervoor? Weg met de gele kaart, en een introductie van tijdstraffen. Een aanvaller die, in de hoop een strafschop te versieren, een fopduik maakt? Tien minuten naar de strafbank, een kwartier voor mijn part. Want als een aanvaller normaal gesproken toch zelden of nooit tegen een kaart aanloopt, dan kan hij onder de huidige regels in vier verschillende wedstrijden een strafschop proberen te versieren. Pas na een vijfde mislukte en met geel bestrafte poging volgt een schorsing. De bal nog even wegschieten nadat al gefloten is? Tien minuten naar de strafbank. Natuurlijk moet niet elke overtreding in een tijdstraf resulteren, in veel gevallen is fluiten voor een overtreding voldoende. Ook kan de tijdstraf het einde betekenen van die vreselijke situatie waarin een keeper, in een poging de bal te onderscheppen, per ongeluk een doorgebroken tegenstander raakt en een strafschop veroorzaakt. In veel gevallen leidt dat tot een directe rode kaart. Funest voor een wedstrijd. Een strafschop tegen en kwartier of twintig minuten naar de strafbank lijkt me in dat geval voldoende.
Het grote voordeel van de tijdstraf is dat de ploeg die het slachtoffer is van een overtreding direct profiteert vanwege een tijdelijke overtalsituatie. Wel zo eerlijk toch? Hierdoor zal het momentum tijdens een wedstrijd veel vaker wisselen tussen beide teams. Neem het ijshockey als voorbeeld: de momenten waarop een 'power play' van kracht is maken een wedstrijd vaak amusant. Overigens ben ik geen voorstander van het automatisch beëindigen van de power play als de ploeg in overtalsituatie tot scoren komt. De straf moet gewoon uitgezeten worden, wel of geen doelpunt.
We moeten alleen iets bedenken voor de situatie waarin, om de genoemde Suárez nog even als willekeurig voorbeeld te nemen, de speler vijf minuten voor het einde van een wedstrijd een overtreding maakt waarop een tijdstraf van een kwartier staat. Mijn suggestie: als het in de eerste seizoenshelft gebeurt, dan worden die tien minuten meegenomen naar de returnwedstrijd na de winterstop. Gebeurt dit tijdens Vitesse - Ajax, dan speelt Ajax in de thuiswedstrijd tegen Vitesse later in dat seizoen de eerste tien minuten met een man minder als Suárez in de startopstelling staat. En een slimmigheidje bedenken door hem na tien minuten te laten invallen werkt dan ook niet: eerst een speler eruit, en als de vervanger Suárez is, dan pas na tien minuten erin.
En wat als zo'n situatie zich in de tweede seizoenshelft voordoet? Dan neem je de tijdstraf mee naar de eerstvolgende wedstrijd. Als dat onwenselijk is, dan kun je als alternatief invoeren dat de speler er in dat geval mee wegkomt, alleen registreert de KNVB wel gedurende het hele seizoen hoeveel minuten een speler aan tijdstraffen ontkomt door overtredingen in het slot van een wedstrijd te begaan. Elke dertig minuten aan op die manier ontlopen tijdstraffen betekent een wedstrijd schorsing.
Verder mag een club maximaal drie spelers tegelijkertijd op de strafbank hebben. Zou een team dus nog maar met acht spelers op het veld staan en er volgt een nieuwe tijdstraf, dan zal er een maatregel moeten worden bedacht. Je zou kunnen denken aan het "evenredig verdelen" van de nieuwe tijdstraf over de spelers die al op het strafbankje zaten. De vierde man houdt dit allemaal keurig in de gaten. Overigens verwacht ik dat dit niet al te vaak zal voorkomen; hoe vaak gebeurt het dat meer dan drie spelers in een tijdbestek van pakweg dertig minuten een gele kaart incasseren? Sowieso is mijn verwachting dat met het invoeren van de tijdstraffen het aantal overtredingen drastisch zal teruglopen. Direct straffen werk namelijk veel beter dan de uitgestelde straf (de gele kaart), dat geldt voor het voetbal net zo goed als voor de "gewone" maatschappij.
Dus is het einde van de gele kaart in zicht? Wat mij betreft wel. Nijhuis kan gewoon Ajax-Roda JC fluiten wanneer de Amsterdammers de direct daaropvolgende wedstrijd tegen zijn geliefde FC Twente spelen. Als hij Suárez tegen Roda JC in de slotfase op een tijdstraf van vijftien minuten trakteert, dan ontneemt hij hem niet de gehele wedstrijd tegen FC Twente. Aan Martin Jol is in dat geval de keuze: Suárez tegen De Tukkers de hele wedstrijd op de bank laten, of tien minuten met een man minder spelen? Krijgt Jol er zowaar nog een tactische keuze bij!
