Afrika maakt Manchester United kampioen
Chelsea mist naast Essien en Drogba ook Salomon Kalou, waardoor Chelsea voorin nog maar weinig mogelijkheden overhoudt. Anelka is een prima spits, maar maakt zelden het verschil. Joe Cole zal waarschijnlijk zijn kans ruiken en ik zie hem nog heel belangrijk worden voor Chelsea. Toch zal voorin Drogba gemist worden. Wanneer hij in vorm is, is hij naast Fernando Torres de enige spits in de Premier League die niet te verdedigen is.
Het gemis van Essien zal bovendien voelbaar zijn. Er zullen spelers zijn die de rol prima kunnen invullen, maar het verschil met Essien zal groot zijn. Chelsea krijgt een zware maand en de tegenstanders zullen hun kans ruiken. Het is dan ook niet ondenkbaar dat Chelsea schade zal oplopen en de voorsprong een stuk kleiner zal zijn als Arsenal 6 februari de tegenstander is.
Arsenal mist Alexandre Song, Johan Djourou en Emmanuel Eboué. De jonge Denilson lijkt een grote last op zijn schouders te moeten dragen in deze periode. Hij is zeer talentvol, maar zal van al zijn talent gebruik moeten maken om Andrei Arshavin en Cesc Fábregas in staat te stellen om vrij te voetballen.
Bovendien heeft Arsenal de ontembare neiging om iedere wedstrijd groots te spelen, waardoor ze al vaker aan het eind van het seizoen uitgeblust lijken. Wanneer Arsenal wint, doen ze dit vaak groots en met prachtig voetbal, maar wanneer het een wedstrijd niet loopt, zoals tegen Sunderland, zie ik zelden iemand opstaan die de wedstrijd toch binnensleept. Het is een probleem waar Arsenal sinds het vertrek van Thierry Henry last van heeft. Kwaliteit is er in overvloed, maar waar Chelsea en Man Utd de moeilijke wedstrijden vaak toch weten te winnen, lijkt Arsenal soms niet in staat dit te doen.
De programma's van de drie ploegen vergelijkend, heeft Arsenal het in januari duidelijk het zwaarst: wedstrijden tegen Everton (thuis) en Villa (uit). Vier dagen na de wedstrijd tegen Villa zal Man Utd al op bezoek komen. Verder is Bolton in januari nog tegenstander van Arsenal, op papier de makkelijkste van de vier.
Chelsea en Man Utd spelen allebei tegen Birmingham, Burnley en Hull, al moet Chelsea twee keer uit spelen en Man Utd twee keer thuis. Man Utd moet vervolgens naar het Emirates Stadium voor het enorm belangrijke duel met Arsenal, waar Chelsea nog Sunderland op bezoek krijgt. Op de wedstrijd van Man Utd tegen Arsenal na moeten deze wedstrijden normaliter gewonnen worden, maar voor Chelsea zijn dit wedstrijden waar Drogba en Essien het verschil kunnen maken. Eerder dit seizoen deden zij dit al tegen Hull en Stoke, waar beide in de laatste minuut werd gewonnen. Drogba scoorde beide wedstrijden, Essien heerste op het middenveld tegen Hull en leidde als invaller de winnende goal tegen Stoke in.
Het ziet er gunstig uit voor Man Utd. Ji-Sung Park komt weer terug van een blessure, Dimitar Berbatov is bijna fit en Antonio Valencia past zich steeds beter aan. In januari zal Man Utd op volle oorlogssterkte zijn. Het team zal Cristiano Ronaldo nog vaak missen, maar met de klasse en ervaring die Man Utd heeft, zijn ze in staat dit op te vangen. Bovendien hoeft Man Utd ook over dat extra beetje geluk normaliter niet te klagen.
Ze hebben nog nauwelijks laten zien waarom ze drie jaar achter elkaar kampioen zijn geworden en winnen hun wedstrijden vaak op een bijna typisch geworden manier: de eerste zeventig minuten zijn saai om naar te kijken, Man Utd controleert en is sporadisch gevaarlijk. Als in de laatste minuten puntverlies dreigt, wordt een tandje hoger geschakeld en wordt wederom in de laatste minuten gescoord. Wanneer het eind van de competitie echter in zicht komt, komt de klasse van Man Utd boven.
Geluk noemen velen het, maar geluk herhaalt zich niet zo vaak. Vaak heb ik clubs als Wigan Athletic hoop zien krijgen tegen Man Utd, om alsnog gedesillusioneerd van het veld te lopen. Man Utd spaart zich voor de momenten waarop iets extra's wordt gevraagd.
Ook ik zie Man Utd veel liever zo groots spelen als Arsenal, al zijn er genoeg momenten dat ik intens geniet van hun spel. De combinatie tussen Valencia en Nani tegen CSKA Moskou, waarna Valencia keihard de bovenkant van de lat raakte, was geweldig en ik heb de actie talloze malen teruggekeken. De eerste 45 minuten van deze wedstrijd waren echter weer bijzonder saai om te kijken. Ook de tweede helft tegen Tottenham vorig seizoen, 25 april 2009, was geweldig. Al hadden we daar de hulp van de scheidsrechter nodig om op gang te komen. Op die momenten weet ik dat het geen geluk is. Ferguson heeft niet voor niets al elf landstitels veroverd. Hij weet dat de weg lang is en zorgt dat Man Utd niet vlak voor het eind instort.
Man Utd zal zijn kans ruiken en wanneer ze naar het Emirates stadium afreizen zal de eerste plek in zicht komen. De kampioen in achtervolging zal zijn kunstje nog eens moeten herhalen. Ik kijk reikhalzend uit naar de maand Januari. Dit wordt de maand waarin de eerste stap naar de vierde opeenvolgende landstitel gezet kan worden. In een jaar waarop het een stuk moeilijker lijkt te worden, mogen we dankbaar zijn dat we hulp vanuit een ander continent krijgen.
Lang leve de Afrika Cup. Ik zal met Man Utd shirt, Ivoorkust sjaal en Ghana pet op de bank zitten.
