Ajax, de schoonheid voorbij
Ajax en de schoonheid van het voetbal. In mijn persoonlijke (kleine) voetbalmuseumpje heb ik een oud Ajaxvaantje hangen. "Football is Art", prijkt er onderaan het vaantje. En dan de drie Amsterdamse kruizen. Bassie en Adriaan horen bij elkaar. Gert zie je maar zelden zonder Hermien rondstruinen op de dam en rechercheur de Cock is niks zonder zijn vlijtige assistent Vledder. Ajax had zo'n huwelijk met schoon voetbal. De middelen waren natuurlijk ook voor handen. Dennis Bergkamp, Jari Litmanen, Johan Cruijff en Zlatan Ibrahimovic. Met zulke spelers in de selectie kan zelfs de grootste prutser succes boeken.
Als een ware afspiegeling van de maatschappij is er ook in het voetbal geen respect voor schoonheid meer. Plotseling besloten kleine clubs als Roda JC, RKC Waalwijk en Sparta zich te roeren en gingen punten pakken tegen Ajax. Door elke aanval van schoonheid resoluut de keel door te snijden. Alsof je een miljoenen waard zijnde toevalstreffer van Picasso of Rembrandt in één klap door de midden slaat, omdat je wil dat jouw schilderij daar hangt. Trainers als Co Adriaanse en Henk ten Cate bleven stug volhouden met hun schoonheid en pijnlijk genoeg werd Ajax geen kampioen meer enkele jaren lang. Ja, Ronald Koeman boekte twee keer een succesje. Maar die had Zlatan Ibrahimovic!
Martin Jol heeft de dingen weer helder gezet. Ajax is Ajax niet meer. Ajax speelt niet meer voor schoonheid, maar voor hetgeen waar het om draait. Winnen. Het lukt nog niet altijd, maar we zijn op de goede (lees: betere) weg. Dit gaat ten koste van schoonheid. Ismail Aisatti is misschien wel het grootste kind van de rekening. Deze speler zou waarschijnlijk bij pak 'm eventjes beet FC Twente de pannen van het dak spelen. Maar de Amsterdam Arena schreeuwt om zakelijkheid. Dit straalt ongetwijfeld af op de spelers. Aisatti kan niet creatief zijn. Kerlon? Wat kom je doen? Amsterdam zit niet te wachten op een zeehondenshuffle. Meer op de hardheid van Enyong Enoh. Een linksback als linksbuiten is de nieuwe realiteit. En niet een linksback als Thimothee Atouba die zich als linksbuiten gedraagt. Maarten Stekelenburg moet met klotsende okkels in de goal staan als de Kameroenees de bal heeft.
En weet u? Ik ben het er helemaal mee eens. Ajax moet terug naar de basis. Dus geen gepruts achterin. Geen lobjes, stiftjes op ingewikkelde combinaties. Gewoon pats! Boem! Tik Tik doelpunt. Dat werk. Schoonheid zit hem vanaf nu in het winnen van prijzen. Hoe zakelijk ook. Mooi voetballen kan altijd nog wel een keertje.