Akinfenwa: 'Ze stond stil, keek me aan en riep: 'White Power!''
Akinfenwa speelde van 1998 tot 2001 in de jeugdopleiding van Watford en maakte vervolgens de overstap naar FK Atlantas in Klaipeda. Bij de viervoudig kampioen van Litouwen scoorde hij 5 keer in 22 competitiewedstrijden en hij maakte tevens de winnende in de bekerfinale tegen Vetra Rudiskes. De supporters begonnen Akinfenwa naarmate het seizoen vorderde te waarderen voor zijn prestaties, maar aanvankelijk was de Nigeriaanse Engelsman weinig geliefd bij een deel van de fans (van Atlantas).
"Zigga, zigga, shoot the f*****g n****r", klonk het vanaf de tribunes. Daarnaast werd hij door een medespeler eens negro genoemd. "Mijn zaakwaarnemer was getrouwd met een Litouwse en de voorzitter van Atlantas had een van mijn wedstrijden bij Watford gezien. Ik had nog nooit van de club gehoord en ben er gewoon op eigen houtje naartoe gegaan. Maar iedere keer als ik van de bank kwam, begon het. In de eerste seizoenshelft waren het zelfs de thuisfans die meededen. Toen ik begon te scoren, stopte het. Bij uitwedstrijden werd discriminatie de norm."
"Als ik erop terugkijk, dan moet ik huilen, maar tegelijkertijd denk ik: jullie hebben mij nooit kunnen breken. Als je van iets houdt (voetbal, red.), dan houd je het wel vol." Het gejoel vanaf de tribunes was nog niet eens het ergste dat de toen achttienjarige Akinfenwa meemaakte in Litouwen, zo vertelt hij. Hij stond eens in een lokale supermarkt bij de drogisterij-artikelen toen een jong meisje in gothic kleding de winkel kwam binnenlopen. Toen ze Akinfenwa zag, bleef ze in het deurgat stokstijf staan.
"Ze wandelde langzaam, stond opeens stil en riep: 'White Power!'. Ze keek recht in mijn gezicht, wachtte weer een paar seconden en liep toen de winkel uit. De kassière keek naar mij, maar gaf verder geen reactie. Ik ben in Londen opgegroeid en was daar een grote jongen. Niemand behandelde mij daar zo respectloos als bij dat moment in de supermarkt. Kinderen zijn een product van hun eigen omgeving. Als je naar zo'n meisje kijkt, dan denk je toch: 'wat jammer. Wat je ouders jou ook hebben ingeprent: het is triest."
"De mensen, de skinheads met hun tatoeages van hakenkruizen die 'zigga, zigga' riepen, waren dezelfde mensen die het hardst juichten toen ik de winnende maakte in de bekerfinale. Daarna hoefde ik nergens meer in de stad te betalen in winkels of in de bioscoop. Ik dacht nog: 'ik ben helemaal niet veranderd, maar volgens de mindset van die mensen was een zwart persoon gewoon verkeerd'." Akinfenwa had het na één seizoen wel gezien in Litouwen en keerde terug naar het Verenigd Koninkrijk, naar Barry Town in Wales.
Akinfenwa, die voordat hij bij Watford tekende nog stage had gelopen bij Arsenal, kwam vervolgens via vijf verschillende clubs bij Swansea City terecht. Hij maakte 15 doelpunten in 65 wedstrijden voor the Swans en werd er mede door een beenbreuk nooit een vaste basisspeler. "Mijn christelijke vader hielp mij toen heel erg. Mensen riepen toen ook dat ik dik was, maar dat was in niets te vergelijken met de dingen die ik in Litouwen meemaakte. Daar riepen mensen dat ze mij zouden neerschieten omdat ik zwart was. Het helpt om erover te praten. Zo ben ik heel goed met Clark Carlisle", aldus Akinfenwa over de oud-verdediger.
De nu 38-jarige Carlisle werd verkozen tot de intelligentste voetballer van Engeland, is vader van drie kinderen en was bij het WK in Brazilië nog werkzaam als analyticus. Voor de buitenwereld leek zijn leven over rozen te gaan, maar toch was Carlisle diep ongelukkig. Zo probeerde hij eens zelfmoord te plegen door onder een vrachtwagen te springen. Hij zette zich vervolgens in voor collega's die net als hij in een depressie belandden, als gevolg van blessureleed, ongelukkige transfers, problemen in het privéleven of andere zaken. Akinfenwa zegt veel aan de gesprekken met Carlisle te hebben gehad.
"Toen hij het moeilijk had, heb ik hem opgezocht in het ziekenhuis. Je weet eigenlijk nooit wat er achter een gezicht schuilgaat. Ik was angstig om hem te zien. Ik dacht dat ik hem nooit zou begrijpen omdat hij een van mijn beste aanvoerders was geweest. Hoe kon iemand zo van het pad raken? Clarke legde uit dat het een ziekte is en toen heb ik geleerd dat je nooit te snel moet oordelen. We zaten in het ziekenhuis. Ik weet ook nog dat we samen enkele krachtige psalmen voorlazen: 121, 51 en 24." Akinfenwa heeft al met al een dikke huid gekregen: weinig kan hem van zijn stuk brengen, ook de opmerkingen over zijn voorkomen niet.
Akinfenwa zegt in zijn spel baat te hebben bij zijn fysiek en dat hij het ook wel leuk vindt om The Beast te worden genoemd. Niet iedere trainer was echter blij met Akinfenwa, zo vertelt hij. De spits maakte over twee periodes 74 doelpunten voor Northampton Town en werd er getraind door Aidy Boothroyd, de huidige manager van Jong Engeland. Hij uitte eens kritiek op het postuur van Akinfenwa door te zeggen dat de auto van de voorhoedespeler doorgaans vol ligt met dozen van fastfoodrestaurant McDonald's en kiprestaurant KFC. "Het voelde alsof hij mij wilde raken, het was verkeerd", aldus Akinfenwa.
"Houd het wel volwassen alsjeblieft. Als hij Nando's had gezegd, dan had ik misschien nog wel achter hem gestaan, want ik houd van kip, maar ik ben nooit fan geweest van de KFC of McDonald's", knipoogt hij. "Hij deed voorkomen alsof ik onderweg naar de training langsging bij de McDonald's. Hoe erg moet je mij wel niet vinden om zoiets te zeggen?" De in Londen opgegroeide Akinfenwa brengt binnenkort zijn autobiografie uit en bereidt zich momenteel voor op de thuiswedstrijd van zaterdagmiddag tegen Cheltenham Town. Met Wycombe staat Akinfenwa op de vijfde plaats in de League Two.
