Als Feyenoord kampioen wil worden, moeten er koppen rollen
Feyenoord wist gedurende deze periode verder vijf keer de nationale beker te winnen, tweemaal de Johan Cruijff schaal en er was natuurlijk de UEFA Cup in 2002. Een geweldige prestatie waar in Rotterdam nog vaak aan terug gedacht wordt. Desalniettemin zou Feyenoord met zijn trouwe legioen in potentie tot meer in staat moeten zijn. Qua begroting liggen de Rotterdammers nog iets achter op de twee concurrenten, maar dat gat is inmiddels niet zo groot meer. Twee jaar geleden promoveerde de club na jaren van financiële problemen weer naar de veilige 'Categorie 3' van de KNVB en dus kan er weer omhoog gekeken worden.
Om structureel mee te doen voor de titel, zal Feyenoord de begroting verder op moeten schroeven. De allure en achterban zijn het probleem niet, alleen de commerciële mogelijkheden binnen de legendarische, maar verouderde Kuip zijn beperkt. Daarom werd in 2007 de algemeen directeur van Dienst Sport en Recreatie van de Gemeente Rotterdam aangesteld om de club te gaan leiden. Deze Eric Gudde had naast het dagelijks besturen van de club de taak Feyenoord naar een nieuw onderkomen te brengen. In de kleine tien jaar dat Gudde nu aan het werk is, heeft hij met behulp van de Vrienden van Feyenoord de club weer gezond gekregen. Inmiddels zijn er eerste plannen voor een nieuwe Kuip, maar er is nog steeds geen paal geslagen.
In 2011 werd Martin van Geel benoemd tot technisch directeur van de Rotterdammers als opvolger van de afgeserveerde Leo Beenhakker. Al snel besloot hij afscheid te nemen van hoofdtrainer Mario Been en benoemde Ronald Koeman als zijn opvolger. Een goede zet, zou blijken. Feyenoord hervond aansluiting bij de top en plaatste zich in het eerste seizoen direct voor de voorronde van de Champions League. Nu hij vijf jaar het beleid bepaald heeft, kan zijn werk pas echt goed beoordeeld worden.
Allereerst zal Van Geel erg blij zijn met de geweldige jeugdopleiding op Varkenoord. Zonder de aanwezigheid van spelers als Stefan de Vrij, Bruno Martins Indi, Jordy Clasie, Jean-Paul Boëtius, Kelvin Leerdam, Tonny Vilhena, Kamohelo Mokotjo, Terence Kongolo, Sven van Beek en Rick Karsdorp zouden de resultaten de afgelopen jaren vermoedelijk een stuk soberder zijn geweest. Het idee dat ook Vincent Janssen in de spits had kunnen staan, onderstreept deze opmerkelijke generatie. Veel van deze spelers zijn door Van Geel goed verkocht of nog actief. Mokotjo, Boëtius en Leerdam zijn echter door de achterdeur vertrokken en Vilhena zal vermoedelijk hetzelfde doen.
In de eerste jaren was er financieel weinig mogelijk, waardoor Van Geel beperkt was en weigerde risico's te nemen. Dit resulteerde vorig seizoen in het vertrek van Fred Rutten die Koeman was opgevolgd na zijn vertrek naar Southampton. Van de spelers die wel gekocht werden, gelden Daryl Janmaat en Graziano Pellè als grote successen die tevens met stevige winst getransfereerd zijn. Beide spelers kwamen in eerste instantie zonder koopsom naar Rotterdam en maakten zich waar.
De lijst van spelers die niet wisten te overtuigen is echter een stuk langer. Zeker in de categorie 'spelers met ervaring' ging het vaak mis. Joris Mathijsen, Khalid Bouhlarouz, Ruud Vormer, Wesley Verhoek, John Goossens, Samuel Armenteros, Otman Bakkal, Gil Swerts, Luke Wilkshire en Colin Kazim-Richards zijn slechts tien namen uit de lange reeks spelers die het na hun definitieve komst niet wisten te maken in Rotterdam-Zuid. Velen kwamen weliswaar transfervrij, maar ook salarissen zijn een stevige kostenpost.
Daarnaast zijn de aanstellingen van Fred Rutten en Giovanni van Bronckhorst vooralsnog geen onverdeelde successen gebleken. Van de aankopen in de huidige selectie is Kenneth Vermeer onomstreden en speelt altijd, maar Jens Toornstra, Michiel Kramer, Eljero Elia, Eric Botteghin, Jan-Arie van der Heijden, Marko Vejinovic, Renato Tapia, Simon Gustafson, Bilal Basacikoglu zijn niet altijd zeker van een basisplaats of onmiskenbare versterkingen gebleken. Karim El Ahmadi en Dirk Kuyt zijn dit wel, maar zij kunnen amper aangemerkt worden als verdienste van Van Geel.
Ondanks dat de vaak moeilijke omstandigheden waaronder het duo Gudde en Van Geel heeft moeten werken verzachtend zijn, moet geconcludeerd worden dat beiden hun doelen niet bereikt hebben. Een definitieve planning voor een nieuwe Kuip is nog niet verwezenlijkt en Van Geel heeft ook in zijn vijfde seizoen geen kampioenswaardige selectie weten samen te stellen. Eén bekerfinale in vijf jaar is te mager voor zo'n grote club. Het geduld van het legioen is zeker na de zeven nederlagen op rij dit seizoen zo goed als op. Een nieuwe teleurstelling zal ongetwijfeld het einde betekenen van het tweetal en daarmee is falen op zondag 24 april voor de heren geen optie. Anders is hun houdbaarheidsdatum verstreken.
