België kruipt dankzij invaller door oog van de naald
Dries Mertens was zonder twijfel de man van de eerste helft in Maracanã. De werklust van de aanvaller van Napoli kende geen grenzen: hij zocht steevast zijn mannetje op en was dreigend met schoten en voorzetten. België probeerde, met Mertens als architect van de aanvallen, al combinerend door de vijandelijke defensie te breken, maar spits Romelu Lukaku kon nauwelijks worden bereikt en Igor Akinfeev hoefde dan ook niet te vissen. Gaandeweg herstelde Rusland het evenwicht in de wedstrijd.
Sbornaya kreeg op slag van rust zelfs de beste kans van de wedstrijd, maar Dynamo Moskou-aanvaller Aleksandr Kokorin kopte na een voorzet van Denis Glushakov rakelings naast. Bij België viel Thomas Vermaelen na een halfuur uit met een hamstringblessure en hij werd vervangen door Jan Vertonghen. Bondscoach Marc Wilmots had Vermaelen net als Marouane Fellaini en Mertens in de basis gezet, ten koste van Moussa Dembélé, Nacer Chadli en dus Vertonghen.
België zakte in de tweede helft volledig door de ondergrens. De nummer elf van de wereldranglijst maakte een moedeloze indruk en na een klein uur werd Lukaku geslachtofferd. De spits werd vervangen door Origi en toonde zijn ongenoegen bij de wissel. Hij sloeg de uitgestoken hand van Wilmots af en nam met veel misbaar plaats op de bank. De eerste actie van de invaller was een schwalbe; Origi claimde tevergeefs een strafschop. Het was Rusland dat de klok sloeg in de tweede helft.
De druk van het grootste land ter wereld nam stukje bij beetje toe, maar men kwam niet tot scoren. Andrei Eschenko kreeg nog een geweldige kans, maar de rechtsback streepte voorlangs. België was vijf minuten voor tijd nog dicht bij de winnende treffer, maar Kevin Mirallas mikte een vrije trap tegen de paal en Eden Hazard schoot net naast. België leefde op en greep alsnog de overwinning: Origi knalde op aangeven van Hazard raak en de opluchting bij Wilmots was immens. Mirallas vergat nog de 2-0 te maken.
