Besiktas, een slapende voetbalreus in Turkije
Ook is een jongen van de toekomst, Ismail Koybasi, voor zes miljoen gehaald, plus Serdar Kurtulus. Weliswaar heeft deze jongen zeer veel potentie, maar het geld dat Besiktas uitgeeft, staat scheef in verhouding met de andere ploegen, kijkend naar de prijs/kwaliteit-verhouding. Ook heeft onze beste Demiroren (voorzitter Besiktas) een salarispost waar je U tegen kunt zeggen. Drie miljoen per jaar voor Nihat Kahveci, tweeenhalf miljoen voor Matteo Ferrari, twee miljoen voor Mert Nobre en twee miljoen voor Delgado.
Waar belastingen in landen als Nederland, Italie etc. hoog zijn, heeft Turkije een laag belastingtarief. Dit, wetend dat het hedendaagse voetbal vol zit met geldwolven die eerder kiezen voor een miljoenensaldo dan een topcarrière, wordt goed gebruikt door Fenerbahce en Galatasaray. Maar Besiktas echter, verspilt zijn kansen keer op keer. Ze tellen geen tien miljoen neer voor een Juan Román Riquelme, waar ze bereid zijn acht miljoen voor Tabata neer te leggen. Geen zestien miljoen voor Ricardo Quaresma, geen twaalf miljoen voor Roman Pavluchenko, terwijl deze bedragen te permitteren zijn door de club. Als je jaren zoveel geld hebt, en je geeft het uit aan spelers als Higuaín (broertje van), Lamine Diatta, Gordon Schildenfeld, Anthony Seric, dan is er iets goed mis met het beleid. Waar ze goudhaantjes als Batuhan Karadeniz, Onur Bayramoglu en Necip Uysal hebben, prefereren ze aankopen als Michael Fink, Ugur Inceman en een contractverlening voor Nobre?
Besiktas had een God uit Madrid gehad als trainer, huidig trainer van het onverslaanbare Spanje: Vicente Del Bosque. Je raadt het al, na zeven maanden ontslag gekregen. Het dringt blijkbaar niet tot ze door dat je met een grote trainer, ook grotere namen in huis kunt halen. En al helemaal als de spelers horen wat voor bedragen er in omloop zijn bij de club van het volk. Neem bijvoorbeeld een jaarsalaris van een miljoen, voor een lompe koe als Ibrahim Kas, die de inzicht heeft van een blinde op zijn sterfbed. Compleet geflopt in Spanje, grootverdiener in Turkije. Wan-be-leid.
Het is nu goed geweest, na weken schreeuwen om het ontslag van Demiroren & co, lijken zij er geen gehoor aan te geven. In januari zijn de nieuwe verkiezingen, als Demiroren en zijn circusartiesten herkozen worden, heb ik voor mezelf besloten te staken en niet naar wedstrijden te kijken. Maar het blijven bij woorden, want de liefde voor deze fantastische club uit Istanbul blijft te groot. Het motto waarmee deze slapende voetbalreus door het leven gaat is ook: we hebben niet van je gehouden, om successen te vieren. Dit is echt houden van, dit is Besiktas.
