Castaignos: 'De jeugdopleiding van Ajax is bekender, maar niet beter'
Door DANIEL CABOT KERKDIJK
Na een blik op de statistieken van Castaignos, 240 speelminuten, en de stek van Inter op de ranglijst, zevende, kunnen we stellen dat Castaignos bij de juiste club zit, maar op het verkeerde moment. "Daar ben ik het niet mee eens", repliceert de collega van Wesley Sneijder. "Ik leer hier ontzettend veel en tweeënhalf jaar geleden speelde ik nog in een jeugdelftal van Feyenoord. Nu ben ik negentien jaar en speel ik voor een van de grootste clubs ter wereld. Natuurlijk vallen de resultaten dit seizoen tegen, maar het is niet anders. Internazionale heeft de afgelopen seizoenen allerlei prijzen gewonnen en soms lopen dingen nu eenmaal anders dan gepland." Uitvergroot als de nieuwe of toekomstige ster van Nederland; Castaignos moet er zelf nog niet veel van hebben. "Toen Robin van Persie naar Arsenal vertrok, zei iedereen dat hij te snel uit Nederland was vertrokken. Hij is nu tot een geweldige speler uitgegroeid. Ik ben naar Italië gegaan om zo veel mogelijk wedstrijden te spelen, maar ook om ervaring op te doen. Zelfs nu ik geen basisspeler ben, leer ik veel door dagelijks met wereldspelers als Sneijder, Diego Milito, Esteban Cambiasso en Javier Zanetti te trainen. Wesley wijst me op de verschillen tussen het Nederlandse en Italiaanse voetbal, terwijl Milito aangeeft hoe ik mijn loopacties moet verbeteren."
Castaignos deed bij Feyenoord wat er van hem werd verwacht, ondanks zijn piepjonge leeftijd. De populariteit die hij in Rotterdam-Zuid genoot, heeft hij in Milaan nog niet bereikt. Wie denkt dat Castaignos bij de pakken neerzit, heeft het mis. "Voetbal betekent tegenwoordig nu eenmaal druk. Als je de druk niet aankan, dan zul je nooit geschikt zijn voor de top. Een voetballer moet leren hoe hij zichzelf moet beschermen, binnen en buiten de lijnen. Zijn hoofd moet een soort van huis zijn, met een heel hoog hek eromheen, zodat niks of niemand hem kan storen. Dat is vooral in Italië heel belangrijk. Hier is de druk hoog, heel hoog. De media kunnen dagenlang over een doelpunt of een strafschop praten. In Nederland is men ook voetbalgek, maar daags na een wedstrijd gaat het alweer ergens anders over. Als je in Italië slaagt, dan ben je klaar voor de top. Jon Dahl Tomasson heeft mij altijd voor de hardheid van de Italiaanse competitie gewaarschuwd. Ik moest altijd hard blijven werken, zei hij."
Castaignos merkt aan verschillende dingen dat hij in een hogere wereld is beland, ook al is hij nog niet gepantserd voor een van de grootste competities van Europa. "Het voetbal in Italië is fysieker en meer op tactiek gericht. Hier spelen teams vaak met acht á negen spelers achter de bal. Bovendien spelen hier veel geroutineerde voetballers. In Nederland zijn er veel jonge voetballers en kijkt niemand naar je leeftijd. Als je goed bent, moet je spelen. In Italië is dat anders. Het gaat hier niet alleen om geld, maar ook om mentaliteit. In Italië denken de voetballers maar aan één ding en dat is winnen. In Nederland is een nederlaag niet het einde van de wereld als men goed voetbal heeft gezien. Dat is hier ondenkbaar." Castaignos let goed op de aanvallers van de concurrentie. Twee spelers staken er tot dusver wat hem betreft bovenuit. "Antonio Di Natale en Francesco Totti. Di Natale is bij Udinese een ongelooflijke doelpuntenmachine, terwijl Totti van AS Roma pure klasse is. Hij speelde tegen Inter zo'n ontzettend goede wedstrijd, dat ik dacht: 'Is hij echt 35 jaar?'"
We bespreken het hoogtepunt uit de nog prille loopbaan van Castaignos. "Mijn doelpunt tegen Siena. Niet alleen omdat het mijn eerste doelpunt in de Serie A was, maar ook omdat het een winnend doelpunt betrof. En dat op mijn negentiende, in een van de zwaarste competities ter wereld. Meer kon ik niet vragen. Mijn eerste treffer met Feyenoord zal ik ook nooit vergeten. Ik was net zo blij, maar in die wedstrijd (Vitesse-thuis 4-0, red.) stonden we al met 2-0 voor. Dat doelpunt was belangrijker voor mij dan voor Feyenoord. In de wedstrijd tegen Siena maakte ik een minuut voor tijd een doelpunt en wonnen we met 0-1. Dubbele vreugde." Castaignos werd twee jaar geleden de nieuwe Thierry Henry genoemd, met zijn grote voorbeeld Roy Makaay vergeleken en zelfs gebombardeerd tot topscorer van het WK van 2014 in Brazilië. "Ik ben er trots op dat ik met beide aanvallers word vergeleken. Op een dag wil ik net zo goed worden: de snelheid en techniek van Henry en de koelbloedigheid voor het doel van Makaay. Ik heb bij Feyenoord een keer met Makaay samengespeeld; hij had echt een neus voor doelpunten. Hij was typisch zo'n speler waar je ontzettend veel van kon leren door alleen maar te kijken hoe hij trainde en speelde."
Er kan in een jaar tijd veel gebeuren. Feyenoord eindigde afgelopen seizoen op een tiende plaats en zag diverse smaakmakers vertrekken. Onder leiding van Ronald Koeman hebben de Kuipbewoners zich echter tot een outsider voor de landstitel opgewerkt. "We hadden een jong elftal en ons seizoen zat vol hoogte- en dieptepunten. Aan het eind van het seizoen was er echter iets waar ik heel trots op was. We hadden bewezen dat de jeugdopleiding van Feyenoord de beste van Nederland is. De jeugdopleiding van Ajax is bekender, maar niet beter. Kijk maar naar de hoeveelheid spelers die via de jeugdopleiding van Feyenoord zijn doorgebroken in het eerste elftal. En de jeugdelftallen van Nederland zitten vol Feyenoorders." Wedstrijden tussen Ajax en Feyenoord zijn krachtmetingen met een hoogwaardige lynch-ethiek, waarin spelers maar vooral fans elkaar in voortdurende bloeddorst naar het leven lijken te staan. "De Klassieker is voor elke Feyenoord-supporter dé wedstrijd van het jaar. Als je Ajax verslaat, heb je reden om tevreden te zijn. In Milaan is dat anders. Beide clubs willen de Scudetto winnen en daarnaast zo ver mogelijk in de Champions League komen. De stadsderby is belangrijk, maar niet dé wedstrijd. En de supporters haten elkaar niet zoals dat bij Feyenoord en Ajax het geval is. In Milaan weigert niemand de naam van de aartsrivaal uit te spreken. Ik zie meer rivaliteit tussen Inter en Juventus. Het Calciopoli-schandaal heeft daar zeker aan meegeholpen."
Castaignos heeft zich weliswaar richting een nieuw voetballeven gekatapulteerd, maar hij houdt de uitslagen van Feyenoord nauwlettend in de gaten. "Natuurlijk. Ik ben opgegroeid met spelers als Stefan de Vrij, Jerson Cabral en Bruno Martins Indi. En ik ben onder de indruk van John Guidetti." Leroy Fer en Georginio Wijnaldum opteerden ruim een half jaar geleden eveneens voor een zomers vertrek uit De Kuip, maar spelen nog wel in de Eredivisie. Castaignos hoeft niet lang na te denken als hem wordt gevraagd wie hij naar het Giuseppe Meazza zou halen. "Beiden. Wijnaldum en Fer zijn klaar voor een topclub in een grote competitie. En ook voor een plaats in de EK-selectie van het Nederlands elftal." De roots van Castaignos liggen in Les Landes, een plaats onder Bordeaux in Zuidwest-Frankrijk. De tiener weet niet of hij ooit voor het land van zijn vader wil spelen. "Nederland en Frankrijk hebben goede selecties. Ik heb altijd voor de elftallen van Nederland gespeeld, van Onder-17 tot en met Onder-19. Momenteel kom ik voor het beloftenelftal uit. Het is mijn droom om ooit dat ontbr
