Championship 'the centre of madness': zelfs materiaalman vangt 65.000 euro

Door de coronacrisis lopen alle clubs enorme sommen geld mis en dat zorgt overal voor problemen. In de Premier League zijn de twintig deelnemers verzekerd van minimaal circa honderd miljoen euro aan tv-gelden, maar doordat ook het salarishuis daarop is ingericht, stapelen zelfs bij de rijkste Engelse clubs de problemen zich op. Het is niet voor niets dat spelers gevraagd wordt om een deel van het salaris in te leveren. Premier League-clubs hebben genoeg vlees op de botten en zullen niet zomaar omvallen. Wanneer we een divisie lager gaan, gaat dat verhaal al niet meer op. De drang om te promoveren naar de Premier League is gigantisch. Doordat clubs op het hoogste niveau gezamenlijk ruim drie miljard euro aan prijzengeld mogen verdelen, wordt door clubs in de Championship veel risico genomen om promotie naar het hoogste niveau af te dwingen. Eind vorig jaar maakte Deloitte bekend dat bij meer dan de helft van de Championship-clubs de uitgaven aan salarissen hoger zijn dan de inkomsten. In een poging om het hoogste Engelse niveau te bereiken, steken clubs zich in een paar seizoenen diep in de schulden. Ondanks dat de tweede competitie van Engeland in het seizoen 2017/18 met 856 miljoen euro de hoogste jaaromzet ooit had, overschreden de totale uitgaven aan personeelskosten de inkomsten van de clubs met 11 procent.

De EFL liet in december aan de BBC weten dat er een werkgroep wordt opgezet die moet onderzoeken welke veranderingen er nodig zijn, zodat clubs in de toekomst niet in de problemen raken. Voormalig Wigan Athletic-voorzitter David Sharpe verkocht de club in 2018. Hij voorzag een 'beangstigend' toekomstbeeld. "De Championship is financieel niet stabiel, als een bubbel die ieder moment kan barsten", zei hij. Sharpe zei dat hij en zijn familie iedere maand 'bijna een miljoen pond' in de club staken om de boel draaiende te houden. Wigan had destijds de op vier na laagste salarishuishouding van de competitie. "Er zijn Championship-clubs die de Premier League-droom najagen. Maar als de gok verkeerd uitpakt, moet iemand voor de rekening opdraaien. Is er niet genoeg geld? Dan kan een club failliet raken. Het is een groot probleem dat alleen maar erger wordt. Ik ben blij dat we er niets meer mee te maken hebben", aldus Sharpe. De EFL liet in een reactie aan de BBC weten dat de clubeigenaren volledig op de hoogte zijn van alle risico's zodra zij de stap zetten. "Clubs moeten echter de vrijheid krijgen om te streven naar succes, maar wel volgens de regels", zo klonk het in een statement, verwijzend naar de Financial Fair Play-regels.

Het gat tussen rijk en arm in de top van het Engelse voetbal nam de laatste jaren steeds verder toe. Om de kloof met de Championship kleiner en degradatie uit de Premier League draaglijk te maken, werden de zogenoemde parachute payments in het leven geroepen: een percentage van de uitzendrechten over de periode van drie jaar. Het eerste jaar na de degradatie wordt nog 55 procent uitgekeerd, het tweede jaar 45 procent. Als een club langer dan een seizoen in de Premier League actief was, wordt in het derde jaar in de Championship nog 20 procent uitgekeerd. Zo kan het dat er in de Championship salarissen worden uitgekeerd die hoger zijn dan in de top van het Nederlandse voetbal. De EFL inventariseert jaarlijks de personeelskosten bij alle aangesloten clubs uit de Championship, League One en League Two. Het rapport is strikt vertrouwelijk, maar kwam deze week in handen van de Daily Mail. De bedragen die genoemd worden hebben voor grote verbazing gezorgd, ook in Engeland. "Het is gevoelige informatie waarvan men niet wil dat wij het te zien krijgen", zo schrijft de tabloid, dat de Championship omschrijft als the centre of the madness. De competitie wordt gezien als een race naar de Premier League, waarin geregeerd wordt voor de korte termijn en clubs worden geholpen door de parachute payments.

18 van de 24 clubs uit de Championship reageerden op de vragenlijst van de EFL in aanloop naar het seizoen 2019/20. De uitkomst spreekt voor zich: het gemiddelde salaris van de bestverdienende speler per club is 1.725.537 euro, wat neerkomt op ruim 33.000 euro per week. De bestbetaalde speler in de Championship speelt bij 'een club uit het zuiden' en strijkt omgerekend 4.041.896 euro per jaar op, een bedrag van bijna 78.000 euro iedere zeven dagen. Ter vergelijking: Hakim Ziyech is bij Ajax met een salaris van naar verluidt vier miljoen euro per jaar verreweg de bestbetaalde speler in de Eredivisie. De inkomsten van de spelers zullen in de praktijk vele malen hoger liggen, daar het hier gaat om basissalarissen en bonussen niet zijn meegenomen. Het is overigens onjuist om te denken dat het beleid van alle clubs uit de Championship erop is gericht om zo snel mogelijk de Premier League te bereiken. Er zijn genoeg clubs die een gezonder beleid voeren en zich tijdens de coronacrisis minder zorgen hoeven te maken. Bij een niet nader genoemde club die niet meedoet om promotie, verdient de bestbetaalde speler 500.000 euro per jaar, nog net geen 10.000 euro per week. Bovendien wordt het gemiddelde ver omhoog getrokken door clubs als Stoke City, West Bromwich Albion, Derby County, Leeds United, Sheffield Wednesday en Fulham, de big spenders in de competitie.

De EFL sloot in 2018 een vijfjarige deal met Sky Sports voor een bedrag van 680 miljoen euro, dat verdeeld wordt onder de 71 aangesloten clubs. Mede daardoor hebben de clubs behoorlijke bedragen te besteden en daar delen behalve de spelers ook de personeelsleden van de club in mee. In de Championship worden bedragen betaald worden waar een gemiddelde Eredivisie-club jaloers op is. Het gemiddelde salaris van een trainer op het tweede niveau ligt op ongeveer een miljoen euro, al verdient de bestbetaalde manager - van alle clubs die reageerden - bijna vier miljoen euro. De assistent-trainer op het tweede niveau van Engeland strijkt gemiddeld jaarlijk's zo'n 230.000 euro op, met uitschieters naar boven en beneden. In de top van de competitie wordt bovendien grof geld betaald om ook buiten het veld niets aan het toeval over te laten. Volgens het rapport dat EFL in handen heeft verdient de bestbetaalde fysiotherapeut in de Championship een kleine 220.000 euro per jaar en heeft een club een materiaalman voor ongeveer 65.000 euro per jaar (!) onder contract staan.

Wat direct opvalt bij de uitkomst van het rapport is de enorme financiële kloof tussen de Championship en de competities daaronder. In de League One brengen clubs als Portsmouth en Sunderland het gemiddelde nog wat omhoog, maar de bedragen zijn niet te vergelijken met die in de Championship. 15 van de 23 clubs van het derde Engelse niveau vulden de vragenlijst van de EFL in. Het gemiddelde van de bestbetaalde speler per club is bijna 285.000 euro per jaar, terwijl dat bedrag in de League Two, waar 14 van de 24 clubs reageerden, een stuk lager ligt met een gemiddelde van 130.000 euro. De bestbetaalde speler in de League One speelt bij 'een club uit het noorden' en verdient omgerekend 927.000 euro per jaar, terwijl de bestbetaalde speler in de League Two (het vierde niveau van Engeland) 267.000 euro opstrijkt. Ook zijn er spelers die niet kunnen rondkomen van het voetballen. In de Championship loopt een speler rond met een contract van nog net geen 15.000 euro per jaar en staan bij clubs in de League One en Two spelers onder contract voor iets minder dan 9.000 euro op jaarbasis.

Door de coronacrisis komen steeds meer clubs in de problemen en dus is er actie ondernomen. Clubs uit de League One en Two hebben vorige week bij de English Football League een verzoek ingediend om vanaf volgend seizoen een salarisplafond te introduceren. De brief werd verstuurd door Mansfield Town-voorzitter John Radford namens 37 van de 47 clubs. Het verzoek kwam voort uit een vergadering tussen bestuurders van clubs uit het derde en vierde niveau, waarin vooruit werd gekeken met oog op de coronacrisis. In Engeland is het de verwachting dat wanneer het nieuwe seizoen gestart kan worden, dat zal gebeuren in lege stadions tot aan het einde van het kalenderjaar. Omdat clubs inkomsten mislopen en mis blijven lopen zolang de coronacrisis voortduurt, wil het leeuwendeel van de deelnemers aan de twee competites een salarisplafond instellen. "We verwachten een daling van de inkomsten van zeker vijftig procent", schrijft Radford in de brief. "De clubs willen samen met de EFL urgent kijken naar creatieve manieren om een salarisplafond in te stellen, waardoor de toekomst op de lange termijn voor alle EFL-clubs wordt gegarandeerd. Het is geen eis, maar een wens van de clubs." Het rigoureuze plan zal weerstand oproepen vanuit de voetballers, maar kan veel clubs van de ondergang redden.

Ga jij die Jackpot winnen? Koop dan nu je lot voor de trekking en speel mee.