'Cristiano Ronaldo-gooier' werd 'twee of drie keer' afgewezen door Ajax
Op zijn Wikipedia-pagina was al snel zijn bijnaam veranderd in 'Ronaldo-gooier' en op sociale media oogstte zijn actie een vloedgolf aan complimenten. Maarten Stekelenburg kent Ekkelenkamp zeer goed. De bondscoach van Oranje Onder-19 had de middenvelder de afgelopen jaren onder zijn hoede. "Maar bij mij had hij vaak geen basisplaats. Hij had Orkun Kökcü voor zich", vertelt Stekelenburg in gesprek met de NOS. "Ik snap dat hij voor het grote publiek nog onbekend was, maar de insiders kenden hem natuurlijk al."
"Zo ging het met alle grote talenten; Matthijs de Ligt was bij zijn debuut ook nog onbekend. Ze komen voor velen ineens oppoppen." Ekkelenkamp kwam in 2013 als centrale verdediger binnen bij Ajax, waar Stekelenburg destijds in de jeugdopleiding werkzaam was. "Gery Vink, nu assistent bij Willem II, heeft hem in de C-junioren naar voren - het middenveld - gehaald en daar heeft hij zich de laatste jaren doorontwikkeld. Hij kan op veel posities uit de voeten en is een heel taakbewuste speler", verzekert de bondscoach.
Het is eigenlijk aan Brian Tevreden te danken dat Ekkelenkamp bij Ajax zit. De nu technisch directeur van het Belgische SV Roeselare was trainer van de tiener bij Almere City FC en had goede banden met Ajax. Ekkelenkamps grote droom, bij Ajax spelen, leek aanvankelijk niet realiseerbaar, maar op aandringen van Tevreden kwam het toch van een overstap. "Hij werd twee of drie keer afgewezen", vertelt Tevreden aan RTL Nieuws. "Je kon toen al zien dat hij potentie had. Maar hij was heel bleu, hij zei nooit wat."
"Met zijn voetbalintelligentie zat het wel goed", vervolgt Tevreden. "Ik zette hem meestal op positie drie of vier, achterin. Hij speelde puur zoals ze dat bij Ajax graag zien, echt als een extra middenvelder. Doorschuiven als het kan. Dat deed hij fantastisch. Ook was hij behoorlijk kopsterk en rustig aan de bal. Later heb ik hem op plek zes gepositioneerd. Ik had nooit verwacht dat hij uiteindelijk een aanvallende middenvelder zou worden."
Tevreden vond Ekkelenkamp altijd 'heel bleu' en 'heel netjes'. Hij maakte de jeugdspeler dan ook aanvoerder in de hoop dat hij daardoor meer leiderschap zou gaan tonen. "Maar hij bleef stil. Als hij een keer wat zei, moesten we altijd lachen. Dan zeiden we: 'Hee, hij zegt ook eens wat'."
