De Boer: 'Dat vond ik echt een belachelijke beslissing van Dick Advocaat'
Op de website van Ajax blikt De Boer woensdag terug op zijn begindagen en laatste momenten in Oranje. In september 1990 debuteerde hij tegen Italië, als linksback. Na een kwartier was hij echter helemaal 'naar de klote', zoals hij het zich nog herinnert. "Het was warm en er lag steeds ruimte op de linkerkant. Ik was alleen geen back die over de flank rende, terwijl ik nu na een kwartier al zes keer mee was opgekomen."
"Verder was het hartstikke mooi en was ik supertrots. In sportief opzicht vond ik het alleen een waardeloos debuut. Misschien kwam het ook wel door de spanning doordat ik ineens in het grote Oranje speelde met Marco van Basten", aldus De Boer, een kwart eeuw na die wedstrijd. Zijn laatste optreden in Oranje was de ontmoeting met Zweden in de kwartfinale van het EK 2004 in Portugal. Ook op die interland blikt De Boer terug.
"Ik maakte een achterlijke overtreding op Freddie Ljungberg waarbij ik zelf geblesseerd raakte. Die actie was ook helemaal niets voor mij. Ik heb het daarna nog even geprobeerd, maar het ging niet meer. Dat was ook meteen mijn laatste interland", zegt De Boer, die dat achteraf best jammer vindt. Het EK van 2004 was namelijk zijn laatste toernooi en dat wilde hij graag goed en waardig afsluiten. "Maar jammer genoeg is dat niet gebeurd", zegt de man die daarna een tijd recordinternational van Nederland was.
De Boer haalt in het interview op de clubwebsite overigens uit naar Dick Advocaat, die tweemaal bondscoach was toen De Boer uitkwam voor Oranje. Vlak voor het EK 2004 kreeg hij namelijk niet zijn vaste rugnummer 4, maar rugnummer 12 toebedeeld. Dat schoot de verdediger in het verkeerde keelgat en nog steeds lijkt het De Boer dwars te zitten. "Dat vond ik echt een belachelijke beslissing van Dick Advocaat. Met name omdat het zonder overleg ging", blikt De Boer nu terug. "Er bestonden vooraf twijfels of ik het nog wel kon, terwijl ik me juist hartstikke goed voelde en dat ook op de training liet zien. Dick liet echter zijn oren wel eens hangen naar de pers, want ik hoorde er gewoon in te staan."
