De charme van een koopclub
Zelf ben ik een hate it or love it-type persoon en ik zie de charme er wel van in om een club op te bouwen die doorgaans elk jaar voor spek en bonen mee doet in een competitie. Ik vond het geweldig om met een prehistorische versie van Championship Manager Swansea City all the way naar de Champions League te loodsen. Het doet me dan ook deugd om vele jaren later te zien dat ze in de premier league voetballen en succes hebben, het zou mijn persoonlijke natte droom zijn ze de Champions League te zien winnen. Dit gaat echter niet zomaar gebeuren door het gebrek aan geld. Ambitie is er zeker, maar dit alleen is niet genoeg. Helaas is er tegenwoordig veel geld nodig om iets te bereiken in de Europese Top. Voor een club als Swansea City zou een oliesjeik zeer welkom zijn, zodat ook een club als deze met haar supporters kan dromen van de Cup met de Grote Oren.
Waar ik niet weet of een rijke Arabier van Swansea City zijn hobby maakt, is dit wel door een groepje Sjeiks bij Manchester City gebeurt. Daarnaast kennen we allemaal ook Roman Abramovich, die bij Chelsea heel veel geld geïnvesteerd heeft. Deze clubs worden hiervoor gehaat, het zou oneerlijk zijn tegenover de rest. Het is pure jaloezie en afgunst en dit gehuil moet nou eens eindigen. Waarom zou Manchester City niet heel veel geld mogen spenderen om een team op te bouwen? Ze moeten wel, anders kunnen ze niet aanhaken bij Manchester United of Chelsea. Als er geld beschikbaar is, moet dit gebruikt worden. Anders kom je nooit ergens. Het beste voorbeeld is natuurlijk het Arsenal van Arsene 'huilebalk' Wenger. Ik ben niet bang om alle Arsenal-fans op hun pikjes te trappen, ik probeer ze ook niet eens te overtuigen. De grote hoop is toch blind en ziet niet in dat ze eens grote aankopen moeten doen of geld investeren in het behouden van hun topspelers.
Het eeuwige geneuzel over dat Arsenal het mooiste en meest attractieve voetbal speelt, dit geldt wellicht voor een handvol wedstrijden per jaar. Ze bereiken niets en winnen niets, maar wat is het toch knap wat ze bereiken met goed beleid en hoe ze meedraaien in de top! Wat zei ik, goed beleid? Sorry mijn fout! Wat is goed beleid als je de middelen die je hebt niet durft in te zetten, omdat er een coach voor de groep staat die denkt dat je met een meerderheid van talenten het wel zal redden. Wenger houdt wanhopig vast aan zijn verjaarde filosofie en aan alle Arsenal fans zal ik een geheimpje verklappen: zolang Wenger blijft gaan de handen alleen in de lucht wanneer er weer eens gezeken moet worden of gejankt, niet om te juichen.
Wat ook vergeten wordt in de afgunst jegens Manchester City of Chelsea, is dat deze clubs jarenlang niet geïnvesteerd hebben. Jaren lang hebben de rijke topclubs van toen miljoenen gespendeerd, jaar in jaar uit. Nu andere clubs deze mogelijkheid hebben om dit te doen in een hele korte periode, wordt er met een vinger gewezen hoe oneerlijk dit wel niet is. Deze supporters konden jarenlang alleen maar dromen van een plek in de top drie, nu komen deze dromen uit. Heerlijk, hetzelfde geldt voor Vitesse. Oprecht hoop ik dat ze steun uit Londen krijgen, voldoende om mee te doen om de titel. Hoe meer concurrentie, hoe sterker onze competitie wordt. Het zou pas een kwalijke zaak worden als er slechts één club elk jaar kampioen wordt vanwege een budget dat zeer ver boven het budget van de nummer twee uitreikt.
Begrijp me niet verkeerd, ik ben geen voorstander van clubs die kopen wat er te kopen valt en daarbij zichzelf in diepe schulden steken. Nee, echter als het geld beschikbaar is zonder de continuïteit van de club in gevaar te laten komen, is het volstrekt logisch om dit te investeren. De bron maakt mij niet uit, zolang het de samenleving geen geld kost. Ik hou ervan om te zien hoe een club die een hele lange tijd, tot zelfs nooit, een noemenswaardige rol in een competitie of toernooi heeft kunnen spelen, te zien groeien en bloeien. Een club die revanche kan nemen op de topclubs die hen altijd maar overlopen hebben, daarom zou het voor Feyenoord wel leuk zijn als er een welwillende oliesjeik de Maas binnenvaart.
Naast de charme van een opbouwende koopclub, zie ik ook de charme in van een club met een klein budget, winnend van de grote rijke stinkende Goliath. Als underdog de wereld verrassen, dit brengt diepere emoties met zich mee dan het voor de zoveelste keer winnen van een titel. Het kampioensfeest van Ajax van vorig jaar was daarom voor mij veel emotioneler dan dat van dit jaar en dat van volgend jaar. Nu snak ik naar Europees succes, het verslaan van een Bayern Munchen, Chelsea of Juventus. Europees verrassen, met als droom het winnen van de Champions League. Deze droom zal waarschijnlijk alleen kunnen uitkomen met een Financial Fair Play-maatregel, maar dromen mag. Zoals ook Steve McClaren mag dromen dat iedereen hem geweldig vindt wanneer hij weer eens te laat het veld betreed. Idiot.
