De vrolijke Zweed
Het was 1 augustus 2012. Het was de dag dat ik op vakantie zou gaan. Om zeven uur vertrokken we. Vlak voor de grens refreshte ik Twitter nog één keer. Het bericht dat Ajax een Zweedse buitenspeler had aangetrokken stond op mijn scherm. Helaas had ik geen tijd meer om het artikel te lezen, ik was de grens al over. Die avond aangekomen op bestemming met Wi-Fi kon ik het artikel eindelijk lezen. Het ging om een buitenspeler die werd vergeleken met het Braziliaanse wonderkind Neymar, niet om zijn voetbalkwaliteiten, maar om zijn opvallende haar. Het haar moest het liefst zo gek mogelijk. Een grote hanenkam was het resultaat. Zonder ook maar een minuut voetbal van hem te hebben gezien, was ik al fan van Sana. Waarom weet ik eigenlijk ook niet. Door zijn haarstijl, of het feit dat hij op de zelfde positie speelt als ik.
In de eerste wedstrijd viel Sana in en liet hij veel moois zien. Het was een prachtig debuut. De volgende twee wedstrijden, tegen NEC en NAC, stond Sana in de basis en in beide wedstrijden heeft hij gescoord. Tegen NEC met een prachtig lobje. Sana was meteen favoriet van het publiek. Niets leek een mooie Ajax-tijd voor Sana nog in de weg te staan.
Ik genoot erg van Sana's acties en vond het leuk dat hij meteen van zich liet spreken. Het enige wat ik wel gek vond was het feit dat Sana al 23 jaar was. Dat is niet de leeftijd waarop je nog als talent wordt bestempeld. Als Sana echt zo goed was, had een club hem toch al wel opgemerkt. Sana leek een laatbloeier te zijn, net als bijvoorbeeld Derk Boerrigter. De volgende wedstrijden waren helaas minder voor Sana en Ajax. Het was de bekende herfstdip. Desondanks maakte Sana op 16 oktober 2012 zijn debuut voor het Zweedse nationale elftal. In het knotsgekke duel tussen Duitsland en Zweden vormde Zweden een 4-0 achterstand om in een 4-4. Dit was ook de wedstrijd die we allemaal zullen onthouden door het prachtige doelpunt van Zlatan Ibrahimovic. Bij deze wedstrijd denk ik echter meer aan het debuut van mijn favoriete speler. Sana viel in en had ook nog kans om de gelijkmaker te maken. Hij schoot voor bijna leeg doel te wild en de bal belandde in de tribunes, gelukkig werd later alsnog de 4-4 gemaakt.
In het gehele seizoen speelde Sana uiteindelijk maar dertien wedstrijden. Na de winterstop kwam Sana amper meer in actie. Sana zou vermoeid zijn omdat hij geen zomerstop heeft gehad, in Zweden voetballen ze dan rustig door. Ajax werd kampioen van Nederland en zoals altijd gehuldigd. Alle spelers werden één voor één gehuldigd. Ik was erg blij toen de naam Tobias Sana werd omgeroepen. Daar kwam hij naar voren met de schaal in zijn handen. Bij spelers als Eriksen, Fischer en Ajacied van het jaar Daley Blind werd er natuurlijk harder gejuicht dan bij Sana. Toch juichte ik het hardst voor mijn favoriet.
Dit seizoen lijkt het erop dat Sana niet op veel speeltijd hoeft te rekenen. Derk Boerrigter is vertrokken naar Celtic maar Fischer, Bojan, Andersen, de Sa en waarschijnlijk ook Meleg krijgen allemaal de voorkeur boven Sana. Zijn leeftijd en het feit dat Ajax veel talent op de vleugels heeft maakt het voor Sana erg moeilijk. In de zomer van 2014 heeft Sana nog maar een eenjarig contract en we weten allemaal wat dat betekent: bijtekenen of vertrekken. Het ziet er niet naar uit dat Sana in aanmerking komt voor een nieuw contract. En als er een nieuw contract wordt aangeboden, zal Sana dit waarschijnlijk niet ondertekenen omdat hij natuurlijk wil spelen en die garantie heeft hij niet in Amsterdam. Het ziet er dus naar uit dat Sana deze winter en anders de zomer daarna zal vertrekken. Veel Ajacieden zullen daar geen moeite mee hebben. Voor mij zal dat vertrek harder aankomen.
Ik vind dat Frank de Boer Sana nog één kans in het eerste moet geven. Iedereen kan zien dat het nu niet loopt op de vleugels. Eerst stond Bojan rechtsbuiten, daarna Lesley de Sa en nu Lucas Andersen. De Boer heeft zijn gewenste opstelling nog niet gevonden. Andersen is een groot talent dat zoveel mogelijk moet spelen. Maar ik denk dat Sana op dit moment niks onderdoet aan Andersen. Sana vind ik veel onvoorspelbaarder dan Andersen en de Sa, Andersen zal naar binnen gaan dribbelen en de Sa gaat buitenom om daarna een voorzet te geven. Sana daarentegen zweeft over het veld en duikt op in het strafschopgebied of houdt het veld breed. Ook vind ik Sana veel leuker om te zien voetballen.
