Een crisis staat voor de deur
Sinds zijn terugkeer bij de club, heeft hij naar alle waarschijnlijkheid ervaren dat het niet realistisch is om de titel, laat staan het equivalent de Champions League in Zuid-Amerika te winnen. De spelers kunnen de bal niet eens vijf keer naar elkaar toespelen, het team is niet op elkaar ingespeeld en er is vooralsnog geen duidelijke structuur te ontwaren in hun speelstijl. Is dit wel zo vreemd? Op 4 juli 2012 won Corinthians tegen los Xeneizes de Copa Libertadores door met 2-0 te winnen. De week daarvoor was de wedstrijd in La Bombonera geëindigd in 1-1. De sterren die speelden in deze finale, spelen tegenwoordig niet meer voor de blauwgele club uit Buenos Aires. Rolando Schiavi ging bijvoorbeeld naar China om zijn zakken nog even te vullen alvorens zijn schoenen aan de wilgen te hangen. Geef hem eens ongelijk, hij werd twee maanden geleden veertig jaar oud. Facundo Roncaglia beproeft zijn kansen in Italië en Pablo Mouche doet hetzelfde in Turkije. Leandro Somoza is geblesseerd en voorlopig dus uitgeschakeld. En daarmee zijn de sterren van vorig jaar allemaal verdwenen.
De drijvende kracht van het team de afgelopen jaren was Juan Román Riquelme. Deze spelmaker had echter in 2012 verschillende ruzies met de trainer Julio César Falcioni. El Emperador won met de club de Torneo Apertura 2011 (de landstitel) en de beker in 2012. Desalniettemin, was Falcioni allesbehalve populair. Dit had te maken met de ruzies met de populairste speler van de club. Het leek dat het contract van de trainer zou worden verlengd voor een jaar. Echter, in de laatste thuiswedstrijd van het seizoen, dus van Torneo Clausura 2012, scholden de supporters de trainer volledig uit en smeekten ze om Bianchi. Ze wilden hem niet nog een jaar, ondanks dat hij jonge spelers uit de eigen jeugdopleiding als Leandro Paredes en Nicolás Colazo kansen gaf. Boca Juniors werd vijfde en classificeerde zich voor Copa Libertadores. De fans hebben altijd een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van de club. Ze kunnen niet worden genegeerd en ze eisten de terugkeer van hun idool Riquelme. Directeur Daniel Angelica kon in feite geen kansen op en gaf ze wat ze wilden: het ontslag van Falcioni en wéér de terugkeer van Bianchi.
Dit betekende niet direct dat Riquelme terug zou komen. In tegenstelling zelfs, hij was reeds bezig met onderhandelen met verschillende clubs. Uiteindelijk kwamen ze er niet uit en daarom besloot ook Riquelme terug te gaan naar de club waar zijn voetbalcarrière in 1996 ooit begon. Er is veel werk aan de winkel en het is noodzakelijk dat Boca Juniors gaat winnen om een crisis te voorkomen. Op dit moment staan ze in de groepsfase van de Copa Libertadores op de derde plaats en die plek zal aan het einde van de rit niet genoeg zijn om door te gaan naar de volgende ronde. Er zijn nog negen punten te verdienen, dus ze hebben nog alles in eigen hand. In de nationale competitie staat de club op een teleurstellende vijftiende plaats.
Wat betreft Bianchi, hij zal moeten roeien met de riemen die hij heeft. Maar zal hij hebben geweten dat de ploeg zo matig was toen hij voor zijn terugkeer tekende? Ik denk het eigenlijk niet. Talent Paredes is slechts achttien jaar en is nog te onervaren om het team naar successen te leiden. Komt dan nog steeds alle druk op de oude Riquelme met zijn 34 jaar? Voor Boca Juniors zal dit jaar een zwaar jaar worden, al zullen los hinchas dat niet realiseren en ook niet accepteren. Bianchi heeft heel la Bombonera achter zich, gelukkig maar, want dat zal hij nodig hebben.
