Een trotse Duitser die zich soms laat gaan
Twee uur later zit ik alweer thuis, Bayern München treedt namelijk aan tegen Olympique Lyon. Mijn broers en mijn vader juichen alles toe wat Arjen Robben en Mark van Bommel doen. Ik daarentegen word juist dol enthousiast als de nummer 31 van Bayern München een goede pass geeft. Bastian Schweinsteiger, een voetballer waarbij vele Nederlanders toch niet al te blije gevoelens krijgen als ze deze naam horen. Ik daarentegen juist wel. En ook al speelt Schweini (hij wilt zo niet meer genoemd worden, maar ik blijf hem wel zo noemen) vandaag niet al te goed, hij is en blijft mijn nummer één.
Hoe komt het dat ik als één van de weinige Nederlanders geen afkeur tegen Duitsers heb? Mijn opa is namelijk Duits, maar is tijdens de oorlog naar Nederland geëmigreerd. Hij vertelde mij toen ik een jaar of acht was altijd zijn mooie verhalen, maar ook minder mooie verhalen. Zo vertelde hij mij, dat hij hier een erg lastige tijd heeft gehad in zijn beginperiode en vaak werd uitgescholden voor 'mof' of 'nazi'. Alhoewel ik me er niet al te druk overmaakte als andere jongens mij uitscholden voor 'mof' of iets dergelijks, zodra ze wisten dat ik kwart Duits was, vonden andere mensen dit toch niet leuk. Vooral mijn ouders vonden het niet leuk als ik op straat liep en iemand riep: "Hé Mof!" Terwijl zoiets nog heel onschuldig en grappig bedoeld is. Hierdoor heb ik Duitsland toch altijd wel met een schuin oog in de gaten gehouden.
In het jaar 2006 ben ik pas echt fan van die Mannschaft geworden en vooral van Schweinsteiger. Op zaterdag 8 juli 2006 was ik namelijk bij mijn opa op bezoek en aangezien wij beiden bijna alle wedstrijden van Duitsland bekeken, zetten we toen ook maar eens de televisie aan om de troostfinale te bekijken. Dit was voor mij dé wedstrijd waardoor ik fanatiek supporter van Schweinsteiger ben geworden. De troostfinale ging tussen Duitsland en Portugal. Einduitslag: 3-1. Schweinsteiger was unaniem tot Man of the Match verkozen, dit door zijn schitterende spel en voornamelijk door zijn twee mooie goals van afstand. De derde goal was ook een van richting veranderd schot van Schweinsteiger. Schweini speelde fenomenaal. Ik en mijn opa hadden een hele grote toekomst voor hem verwacht, maar het is er tot nu toe nog nooit echt van gekomen. Ja, hij speelt vanaf 2004 elk jaar vele wedstrijden voor Bayern en het nationale elftal, maar iedereen dacht en ik hoopte dat hij toch wel eens de stap naar een andere, nòg grotere, buitenlandse club zou maken.
Schweinsteiger is een typische toernooivoetballer. Dit is niet iets geks of speciaals bij Duitsers, het Duitse elftal presteert namelijk bijna altijd wel goed op EK's en WK's. Iets wat wij Nederlanders vaak toch niet snappen. 'Hoe kunnen zulke middelmatige voetballers nou weer ieder toernooi verder dan ons komen?' Vragen we ons dan af. Voor velen onbegrijpelijk, voor anderen logisch. Ik bedoel, kijk maar eens hoe het er voor een wedstrijd van het Duitse nationale elftal aan toe gaat, vergeleken bij Oranje. Bij Duitsland zingt íedereen met het volkslied mee, bij Nederland twee, drie of in goede tijden zingen zelfs vier jongens mee. Dit zegt natuurlijk al genoeg over de liefde voor hun land, maar dit laten ze niet alleen tijdens het volkslied zien. Ook in de wedstrijd lijkt het wel of de Duitsers een veel gepassioneerdere drang hebben om te winnen dan de Nederlanders. De Duitsers zijn elk jaar weer een eenheid, dit ontbreekt nog wel eens bij 'ons' Oranje.
Tijdens het Europees kampioenschap van 2008 in Oostenrijk en Zwitserland komen de Duitsers wéér erg ver. Dit jaar halen ze zelfs de finale. Door mijn afkeer tegen Portugal, kwam Schweini bij mij nog hoger in het vaandel te staan. In de kwartfinale van dit toernooi ontmoet Duitsland namelijk weer het stugge Portugal en wordt er gewonnen met 2-3 (hier kan Nederland nog wel iets van leren). Schweinsteiger scoort de openingstreffer en speelt weer uitmuntend. Hij wordt andermaal gekroond tot Man of the Match en laat zien toch nog steeds over geweldige kwaliteiten te beschikken. Hadden wij maar een voetballer in Nederland die altijd goed tegen Portugal speelt! Helaas had hij zich eerder in dit toernooi tegen Kroatië toch wel weer onsportief gedragen en ontving hij een rode kaart. In de loop der jaren verandert het gedrag van Schweinsteiger wel, hij heeft minder vaak negatieve momenten in zijn spel zitten, maar die wilde haren zal hij denk ik nooit verliezen. Schweinsteiger is iemand die zich soms door zijn emoties laat gaan, geweldige voetballende kwaliteiten heeft en trots is op zijn Duitse bloed.
De laatste twee jaren speelt Schweinsteiger een stuk minder opvallend dan voorheen en horen we minder over hem. Volgens Louis van Gaal speelt hij meer in het belang van het team en lost hij meer het 'vieze werk' op, waardoor hij een nuttige, onmisbare speler voor het huidige Bayern München is geworden. Maar aangezien het WK in Zuid-Afrika binnenkort op de planning staat, is er een grote kans dat hij weer zal gaan schitteren en dat we weer veel over hem te horen zullen krijgen.
De vraag is alleen, zal Schweinsteiger zich kunnen excelleren en de Duitsers (die misschien over een matig elftal beschikken volgens velen, maar men nooit moet onderschatten) op sleeptouw kunnen nemen? En zal hij nu wederom Portugal met zijn grandioze acties dol kunnen maken of kan hij ook tegen andere landen geweldige wedstrijden spelen? Ik hoop het wel, zo lang hij maar niet zijn fantastische acties tegen Oranje laat zien.
