'Eigenlijk heet ik Van Homoet, maar Bruma was korter en sportiever'
Toen de verdediger op jonge leeftijd Feyenoord inruilde voor Chelsea ging zijn moeder met hem mee: een opoffering voor het hele gezin. Tegenwoordig staat Bruma zo veel mogelijk klaar voor zijn broers en zijn zus, omdat iedereen er toentertijd ook voor hem was toen hij naar Chelsea kon. Vijf jaar bracht hij door in Londen, aan de zijde van zijn moeder. Zij was het ook die voorstelde dat Bruma onder de naam Bruma ging spelen.
"Eigenlijk heet ik Jeffrey van Homoet, maar al vrij jong ben ik onder mijn moeders naam gaan voetballen. We vonden het korter, krachtiger, sportiever en gemakkelijker om uit te spreken. In mijn paspoort staat nog Van Homoet, al staat er tegenwoordig tussen haakjes Bruma achter. Dat heb ik er zelf bij laten zetten", legt de PSV'er, zoon van een Nederlandse vader en een Surinaamse moeder, uit. in de ochtendkrant. In Engeland arriveerde hij dan ook gewoon als Jeffrey Bruma.
Bij Chelsea beleefde hij bijzondere tijden en dat was ook de plek waar hij van tiener uitgroeide tot volwassene. Het was niet altijd gemakkelijk, roept hij in herinnering. Zijn tweede kerst op Engelse bodem staat Bruma bijvoorbeeld nog heel helder voor de geest. Hij zou eigenlijk vakantie krijgen en de feestdagen gaan doorbrengen in Nederland. "Maar een dag voor ik wegging, pakte John Terry een rode kaart en ik werd gebeld dat ik moest blijven om met het eerste te trainen."
"Op de dag voor Kerstmis zat ik om vijf uur 's middags in de gym en er was niemand anders meer. Toen kwam er een schoonmaakster, die alle lichten uitdeed. Ze zei: jongen je moet naar huis, het is Kerstmis. Ik legde uit dat mijn familie naar Nederland was en dat ik nog even wilde trainen. Ik kreeg nog een halfuurtje van haar", aldus Bruma. Later die avond bracht hij de uren door met teamgenoot Paulo Ferreira. "Die wist dat ik alleen was en nodigde me uit om bij zijn familie te komen zitten."
