Feyenoord, het heeft in onze ogen iets magisch
We hebben tegen AA Gent (weer) een afgang beleefd. We hadden aan een doelpuntje of gelijkspel genoeg om door te gaan en wederom verpest de ploeg het. Het is al jaren hetzelfde. We hebben een middelmatig team dat door de druk van Het Legioen wordt overschat. We hebben geen ploeg die in de subtop kan meedoen. Dit team zal dit seizoen gaan spelen in de middenmoot met wellicht een uitschietertje in het bekertoernooi. De druk op de schouders van Mario Been wordt met de week groter. Eigenlijk is er voor die man geen eer meer te behalen. Ik snap ook niet waarom hij niet gewoon zijn conclusies trekt en opstapt. Natuurlijk speelt clubliefde mee. Maar ik had liever gehad dat hij hieruit was gestapt. Ik had liever het beeld van een triomferende Mario Been gezien dan van een Mario Been die afgaat bij Feyenoord. Hij zal zelf ook wel balen van dit alles. De gifbeker blijkt nog steeds niet leeg te zijn. Al jaren lang niet.
Dat zet mij aan het denken. Zou het niet gewoon beter zijn als de club failliet gaat en dan á la Fiorentina opnieuw starten? De supporters gaan niet weg. Dat is namelijk ook iets bijzonders. Wij hebben zo'n sterke band met de club. Wij zijn bereid door vuur te gaan voor Feyenoord. Feyenoord, het heeft in onze ogen iets magisch. De club zit diep in ons hart en niets dat het daar weg kan krijgen. Het klinkt misschien hypocriet maar ik denk dat ik voor meerdere supporters kan spreken dat we op dit moment een haat-liefde relatie hebben met de club. Ik heb een ontzettende hekel aan de spelers, ik vind ze gewoon niet het Feyenoord shirt waardig. Maar met de club zelf, het Feyenoord zelf. Daar hou ik zoveel van. Ik krijg kippenvel als ik het Mijn Feyenoord hoor. Eigenlijk zijn wij Feyenoord supporters al vanaf het moment dat we de club leerde kennen getrouwd met de club. Niets kan ons breken, tot de dood ons scheidt. Het valt voor buitenstaanders ook niet te snappen dat we nog steeds achter zo'n middelmatig team staan.
Daarom denk ik dat als de club van binnenuit compleet opnieuw wordt opgezet dat er weer gloriejaren kunnen aanbreken. Op dit moment is de hele club zo ziek en verrot. Het nieuwe stadion, allemaal heel mooi maar hoe gaan we dat realiseren met een schuld van veertig miljoen. Fiorentina kwam ook terug na het faillissement. Wellicht spelen we een paar jaar in de lagere regionen van het profvoetbal. Maakt voor mij en een hoop anderen niks uit. We blijven toch wel komen. Want samen staan we sterk en hand in hand komt de club hopelijk ooit weer aan de top.
