Heerenveen bouwt gestaag aan stevig fundament
In de KPN Telecompetitie van 1999/00 liet de grootste club van Friesland zien dat het de potentie had om één van de grootste Nederlandse voetbalclubs te worden. Het hele seizoen lang presteerden de Friezen constant, waardoor ze uiteindelijk tweede wisten te worden. Het won onder andere tweemaal van provinciegenoot Cambuur Leeuwarden (4-1, 0-2) en eindigde achter de overtuigende kampioen PSV. Clubs als Ajax, Feyenoord en Vitesse beten zich allemaal stuk op het puntenaantal van de club van Anthony Lurling, die dat seizoen achttien treffers maakte.
Met spelers als Daniel Jensen, Mika Nurmela, Marcus Allbäck en Anthony Lurling waren de verwachtingen voor het volgende seizoen minstens even hoog. SC Heerenveen wist de doelstellingen niet te bereiken, al kwam het in de jaargang 2000/2001 wel uit in de Champions League. De Friezen werden in de groepsfase al uitgeschakeld, maar wisten wel in eigen thuis te winnen van Olympiakos Pireaus (2-0) en sleepten er tegen Valencia (1-1) een gelijkspel uit. De daaropvolgende jaren werden niet al te veel noemenswaardige prestaties behaald, totdat het in 2003 definitief een subtopper werd. In de Holland Casino Eredivisie van de jaargang 2002/03 eindigde sc Heerenveen als zevende en in het volgende jaar zelfs vierde. De jaren erna werd steeds rond de vijfde plek geëindigd en dat zorgde ieder seizoen weer voor Europees voetbal.
In de tussentijd werd gewerkt aan de uitbreiding van het huidige Abe Lenstra Stadion. Toentertijd kon het knusse stadion nog maar 14.500 fans herbergen, maar na het project 'Sportstad Heerenveen' konden er 26.100 mensen plaatsnemen bij de duels van de plaatselijke trots. De eerste wedstrijd was een 2-0 overwinning, op oosterbuur FC Groningen. Het stadion zat meteen al weer bomvol en tegenwoordig staan er nog altijd duizenden mensen op de wachtlijst voor een seizoenskaart.
In 2007, als Klaas-Jan Huntelaar, Georgios Samaras, Ugur Yildirim, Arnold Bruggink en Lasse Nilsson de revue allen hebben gepasseerd, bouwen de Friezen gestaag verder aan de droom om langzamerhand een Nederlandse topclub te worden. Door veel geld te verdienen aan de transfers van onder andere Afonso Alves (achttien miljoen), Miralem Sulejmani (zestien miljoen), Gianni Zuilverloon (vier miljoen) en eerder al Klaas-Jan Huntelaar (9,5 miljoen) en Georgios Samaras (7,5 miljoen) konden de Friezen weer opnieuw investeren in toekomstige talenten. Echter gingen niet alle aankopen voor veel geld de deur uit, bijvoorbeeld Radoslaw Matusiak: de Pool werd gehaald voor 2,3 miljoen maar verliet de club voor zo'n 300.000 euro.
Nu, eind 2009, zijn er niet meer vele financiële meevallers geweest qua verkoop van spelers. Enkel Danijel Pranjic vertrok nog voor een noemenswaardig bedrag. Toch blijft de club kerngezond en de begroting wordt ieder seizoen alsmaar groter. Voor de uitbreiding van het stadion liggen inmiddels ook alweer plannen klaar: in 2012 zou het aantal stoeltjes uitgebreid moeten worden met zo'n 6.000 zitplaatsen, waardoor de totale capaciteit komt te liggen op 32.000. Deze verbouwing wordt uitgevoerd met het WK 2018 wat mogelijk richting Nederland en België komt in het achterhoofd, zodat als Heerenveen een speelstad wordt dat de capaciteit opnieuw kan worden verhoogd naar 44.000 toeschouwers.
Ook dit seizoen ontbreekt er geen talent in de selectie van Heerenveen. Zo zijn Oussama Assaidi en Michal Papadopoulos momenteel de revelaties en kunnen spelers als Tarik Elyounoussi, Paulo Henrique en Patrik Ingelsten alsnog hun doorbraak op de Nederlandse velden proberen te maken. Verder zit er nog talent in Jong Heerenveen/Emmen, zoals Pavel Wojchiekowski, die vorig seizoen zijn debuut al maakte en gelijk ook scoorde tegen AZ. Daarnaast bezit Heerenveen ook een tweetal parels van de Balkan, die volgend seizoen waarschijnlijk hun opwacht zullen maken. Filip Djuricic, die ook wel de Johan Cruijff van de Balkan genoemd en gevolgd werd door Manchester United, en Samir Fazli schijnen buitengewoon talentvol te zijn.
Zoals in de inleiding staat vermeld gaat het in het huidige seizoen buitengewoon stroef. De eerste competitieduels onder leiding van Trond Sollied waren niet om aan te zien en toen Jan de Jonge de honneurs overnam bleef een zogenaamd schokeffect uit. Het spelpeil is sinds het ontslag van die eigenzinnige Noor omhoog gegaan en er wordt weer strijd geleverd op de grasmat. Waar de Friese club een aantal speelronden geleden nog op de voorlaatste plaats stond, zit het nu alweer tegen het linkerrijtje aan. Als de prestaties zich zo door blijven ontwikkelen en het aantal overwinningen blijft stijgen, is een plek bij de beste acht wellicht nog mogelijk.
Aan de begroting, het stadion en het talent zal het dus niet liggen. Het is echter wel zaak om ervoor te zorgen dat het zorgenkindje van sc Heerenveen, de verdediging, in de komende transferperiode een kleine facelift krijgt. Met een type als Petter Hansson in het centrum en Erik Edman als concurrent voor Goran Popov op de back-postitie krijgt de laatste linie van de Friese club al gestalte. Als eerdergenoemde spelers een contract tekenen bij Heerenveen, dan zal het team van Jan de Jonge de tweede seizoenshelft gegarandeerd meer punten behalen. En, als de voorbereiding voor volgend seizoen optimaal is, durf ik ook te zeggen dat een plek bij de eerste drie tot de mogelijkheden behoort. Alle nodige facetten zijn aanwezig voor een structurele topclub, maar het wachten is op die ene generatie spelers die bij elkaar blijft en elkaar opstuwt naar een hoger niveau.
