Het grote gelijk van Pellè
In twee wedstrijden werd Ajax volledig weggetikt door Red Bull Salzburg. Wie de Oostenrijkse competitie op de voet volgt kan je de basiself opnoemen, maar de meeste voetbalfans zullen een grotendeels onbekend team hebben gezien op die twee donderdagavonden. Hoe komt het dat een Oostenrijkse club de recordkampioen van Nederland op zo'n niet mis te verstane manier kan vernederen, om het weekend daarna het kampioenschap nagenoeg veilig te stellen in de Kuip; het hol van de leeuw. Sterker nog: hoe kan een club die Barcelona een helft lang geen kans heeft gegeven verliezen van zo'n nietig clubje als Red Bull Salzburg?
Red Bull Salzburg is, als we Co Adriaanse mogen geloven, een zeer professioneel georganiseerde voetbalclub. Met uitstekende medische faciliteiten en een sterk, talentvol team, troefden ze Ajax op alle fronten af. Ze zijn dus daadwerkelijk in staat spelers net die extra motivatie te geven om over een tegenstander heen te knallen. Iets wat Ajax niet lukte. Daar kun je de wedstrijd tegen Barcelona tegenover zetten, maar dat zou een vertekend beeld geven. Barcelona speelde met een B-elftal en heeft niet meer dezelfde schwung als pakweg drie jaar geleden. Het team is afhankelijk van individuele bevliegingen en zeker in een wedstrijd die nergens meer over ging wekten de Blaugranas geen moment de indruk vol voor de overwinning te willen gaan.
Er is namelijk een recept dat een club garandeert van iedere Nederlandse opponent te winnen. Dat recept heet mentaliteit. Na de twee midweekse dreunen van Salzburg leek Ajax rijp voor de slacht in de Klassieker. Hoewel de Amsterdammers op achterstand kwamen keken vijftigduizend Rotterdammers na negentig minuten naar een terechte 1-2 stand op het scorebord. Ajax won, met de Oostenrijkse terreur nog vers in de benen, zonder al te veel moeite van de Rotterdamse aartsrivaal. De club die strijd in haar motto heeft opgenomen, liet zich aftroeven na wat tegenslag vlak voor rust.
Pellè moet in de theepauze volledig uit zijn plaat zijn gegaan. Voor de zoveelste keer liet Feyenoord zich compleet uit de wedstrijd halen, terwijl er ogenschijnlijk niets aan de hand was. Als Feyenoord die middag écht zou hebben gestreden, had Ajax geen schijn van kans gemaakt. Maar de mentaliteit bij de selectie van de Stadionclub is nog minder dan die van de hoofdstedelingen. De traditionele topclubs van Nederland staan hiermee symbool voor het verval van de Nederlandse competitie. Een verval dat absoluut niet nodig is, maar gevoed wordt door de gehele Nederlandse bevolking.
Want wat zijn we achteruit gegaan de afgelopen jaren. Het Nederlandse voetbal is écht helemaal niks meer. Zie je wel, zelfs het Oostenrijkse voetbal gaat over onze competitie heen....
De neerslachtigheid bij Nederlandse selecties, trainers, analisten en fans is bijna genant te noemen. Iedereen wacht op een trein naar het buitenland, om maar weg te komen uit het depressieve tranendal dat de Eredivisie heet. Het voetbalklimaat is, sinds PSV is afgetakeld, afgekoeld naar dat van de ijzige sneeuwvlaktes in Lapland. De negatieve teneur zorgt ervoor dat niemand nog gelooft in iets bijzonders. Dit is precies waar Graziano Pellè zich zo boos om maakt. En hij heeft het gelijk aan zijn zijde. Pellè gelooft namelijk altijd in de overwinning. Als Feyenoord een keer verliest spreekt de charismatische Italiaan over mogelijkheden. Zijn trainer wringt zich in allerlei rare bochten, maar Pellè weet wat er mogelijk is met de selectie.
Italianen hebben die winnaarsmentaliteit namelijk wel. Tijdens Euro 2000 had Italië een matige selectie die weggespeeld werd door Oranje. Toch wonnen ze de wedstrijd en elke Italiaan had maling aan het matige spel. In 2006 werd Italië wereldkampioen, nadat ze in de achtste finales bijna over de knie werden gelegd door Australië(!). in de 95e minuut, met een onterechte penalty, schoot Francesco Totti de Azzurri naar de kwartfinale.
Als zelfs een bescheiden club als Red Bull Salzburg nog iets kan toevoegen aan het Europese voetbal, moeten Nederlandse clubs dat toch ook kunnen? Aan het talent ligt het niet, want dat is er genoeg. Maar dat talent moeten 'we' dan niet de grond in boren als het een keer fout gaat. Nederland moet weer geloven in eigen kunnen en er vol voor gaan.
Daarom stel ik voor, dat alles wat het Nederlandse voetbal lief heeft, de rest van het seizoen supporter is van AZ Alkmaar. AZ is het enige team dat Europees nog iets kan betekenen. Ook in het bekertoernooi zijn ze nog kansrijk. Als een club met de middelen van AZ door kan stoten tot de halve finales in de Europa League, als zij Ajax op inzet verslaan in de halve finale van de KNVB Beker, dan kunnen de topclubs dat ook.
Laten wij een voorbeeld nemen aan Graziano Pellè en de boel kort en klein slaan als AZ verliest. Laten we elke Rus die we tegenkomen een elleboogje geven als Anzhi van AZ wint. En vervolgens zeggen dat het in een opwelling gebeurde. Uit frustratie. Frustratie die nodig is om een groot kampioen te worden. Frustratie die nodig is om achterstanden om te buigen. Om onterecht door te gaan naar de volgende ronde. Frustraties van een kampioen. En dan een kammetje door je haar halen en lachen...
