Het is beter voor Feyenoord dat het wegblijft uit de Champions League
Zeker in Rotterdam hangen nog de sfeer en de geur van euforie om het ongekende succes. Maar datzelfde succes slachtofferde Feyenoord, want het verloor in amper twee maanden de complete as van de ploeg. Spits John Guidetti, de bepalende middenvelders Karim El Ahmadi en Otman Bakkal, en de leider van de achterhoede en het totale team Ron Vlaar namen afscheid van de Kuip. Feyenoord verkocht inmiddels voor 21 miljoen euro aan spelers en bevrijdde zich daarmee zo goed als geheel uit de rode cijfers. Een knappe prestatie van de directie, maar in hoeverre werkt dat nadelig door in de competitie? Een brok ervaring viel weg en dat heeft altijd effect op de toch al ongewisse toekomst.
Een eerste, zeer voorlopige indicatie gaf weliswaar hoop maar blies de nevelen zeker niet weg. De test in Oekraïne pakte qua resultaat optimistisch uit. In Kiev tegen Dynamo overtuigde Feyenoord een uur lang. Het laatste half uur zwakte evenwel het overheersende positivisme ook weer danig af. Juist dat grillige karakter kan de stuntploeg van vorig seizoen opbreken. Het kleeft opnieuw aan de ploeg uit de Kuip. Ondanks de op zich bemoedigende start is Feyenoord terug bij af. Koeman moet bouwen aan een nieuw collectief en dat vreet tijd.
De zelf ook weer opgeleefde trainer wil in principe aanvallen met drie spitsen, naar model van de Hollandse school. In Kiev prefereerde hij een tactische variant, met vier middenvelders in een zogenaamde ruit, en twee schichten op de vleugel. Uitgedokterd om Dynamo te ontregelen. Dat lukte lang, maar lijkt toch niet voor herhaling vatbaar in de return. Het systeem verbloemde tevens het gemis van een onvervalste spits. Niet voor niets tracht Feyenoord opnieuw Guidetti te huren van Manchester City. In de huidige selectie komen drie spitsen voor, maar in feite zijn ze alle drie te licht voor het hogere niveau op het Europese platform. Zelfs in de Eredivisie kan dat de kracht van de Rotterdammers op termijn ondermijnen. In eigen land heeft het trouwens weinig zin om het kunstje van Oekraïne toe te passen. De tegenstand doorziet dat al vrij snel en zal de Rotterdammers al even vlot ontwapenen.
Op PSV na hebben Ajax, AZ, sc Heerenveen, FC Twente maar ook Feyenoord veel kwaliteit ingeleverd. Koeman realiseert zich dat meer dan dat hij dat wil uiten. Logisch, want hij holt daarmee het zelfvertrouwen uit van het jonge spul. Hij is te zeer als people manager gegroeid om niet dezelfde fout te maken bij AZ, waarmee hij te kritisch omsprong. Dat bewees hij meer dan voldoende in de voorgaande competitie. Het zal een hele klus zijn om de feeststemming van het afgelopen jaar weer op te wekken. Allereerst moet Feyenoord zich nog altijd plaatsen voor de groepsfase van de Champions League. Denken dat Dynamo Kiev al onderuit ligt zou fataal zijn. En daarna volgt de echte kwalificatieronde voor de miljoenen-dans. En dan komt een nog sterkere opponent het toneel op dan de misschien wel overschatte Oekraïners.
Ook in de Eredivisie wacht Feyenoord een zwaar seizoen, in elk geval zwaarder dan een jaar terug. Het trouwe legioen put ongetwijfeld moed uit de impressie in Kiev, maar die schijn kan wel eens bedriegen. Beter dan wie ook beseft Koeman de handicap van zo'n tweede jaar in successie. Weer tweede worden, zou een nog grootsere prestatie betekenen. Maar de kans van slagen valt eerlijk gezegd te verwaarlozen. Feyenoord wil hoe dan ook bij de eerste vier eindigen. Een realistische doelstelling, wellicht al een tikje te hoog gegrepen. De klasse bij de Rotterdammers verschool zich, naast de enorme wilskracht, met name op het middenveld. Alom de ziel van een elftal. En de ziel is, met alle respect, weggesneden. PSV, Ajax, FC Twente en vermoedelijk ook AZ leunen op een sterker middenveld. Waarschijnlijk scharen ook FC Groningen en Heerenveen zich weer bij de langgerekte top. Zeker vier maar wellicht zes concurrenten zullen de tweede plaats van Feyenoord bedreigen en willen aanvallen.
Feyenoord heeft zich versterkt met Lex Immers, Ruud Vormer, John Goossens, Daryl Janmaat en de jonge Noren Harmeed Singh en Omar Elabdellaoui. Mogelijk mag Martin van Geel als TD nog wat geld besteden aan een centrale verdediger, maar dan een met een niet al te duur prijskaartje. Het is de vraag of al deze nieuwkomers het verzwakte elftal voldoende opkalefateren. Ze zullen beslist moeten wennen aan de hogere eisen bij Feyenoord. Het wordt eentonig maar ook dat slurpt tijd. En dat tikt alleen maar in het nadeel weg van de Rotterdammers. Reeds in de voorbereiding had een ijzervreter als Vormer moeite met de aansluiting, zoals ook Immers nog naarstig zoekt naar de ideale uitvoering van zijn nieuwe rol.
De club met de grootste schare van echte aanhangers hunkert naar een permanente terugkeer aan de top, een bevestiging van de wederopstanding en een herleven van de eeuwige tweestrijd met aartsrivaal Ajax. Feyenoord moet zich echter instellen op een zeer lastig seizoen, omringd met de nodige vraagtekens. Het heden is opgeklaard, maar de mist hangt nog hardnekkig over de al zo vage toekomst. Een bescheiden prognose koerst aan op hopelijk een vierde plaats in de editie van 2012/13. En vergeet de jubel uit Oekraïne. Meedoen met de Europa League levert minder geld op. Maar de groepsfase in de CL zal Feyenoord heus niet bereiken. Achteraf wellicht beter, want dat zou de opgave in de eredivisie alleen maar verlichten. De selectie van nu kan simpel niet op verschillende fronten tegelijk excelleren ...
LEX MULLER
Sportjournalist sinds mensenheugenis. Schrijft al sinds 1966 over voetbal. Bezocht WK's vanaf 1974. Werkte tot 1994 voor kranten, waaronder twintig jaar bij het Algemeen Dagblad. Switchte daarna naar de televisie, maar legt zich sinds 1 januari 2011 volledig toe op sport op internet.
