'Het is echt een verslaving, een echte drug, je kan gewoon niet zonder'
Wenger beschikt nog over een contract tot volgend jaar zomer, maar hij ziet zichzelf ook na die periode nog in het trainersvak. "Het is net een drug waar je high van wordt en, natuurlijk, die je ook met beide benen op de grond laat staan. Maar je wilt het altijd blijven meemaken. Ook al is de druk op je schouders soms immens... Maar de ergste druk op je schouders is als er helemaal geen druk op je schouders is."
"Het leven kan soms heel erg leeg zijn of lijken", verzekert Wenger, 68 jaar. "Ik heb ontzettend veel vrienden die zeggen: 'Ik stop, ik stop, ik stop', maar ze komen allemaal terug. Zelfs de mensen die zeiden: 'Geloof me, ik kom niet terug'. Zoals Marcello Lippi en Fabio Capello. Ze zijn allemaal naar China gegaan om weer te trainen, ook al hadden ze een comfortabel leven op hun jachten in de zee."
"Het is echt een verslaving, een echte drug. Je kan gewoon niet zonder", vervolgt Wenger, die in ruim twintig jaar bij Arsenal ook genoeg slechte periodes heeft meegemaakt. "Onze baan heeft iets magisch, het brengt energie samen met één gezamenlijk doel. Het gaat om het delen van emotie's en het brengt je tot bepaalde hoogtes waar niks in het leven aan kan tippen, ook al kan het soms onzettend demotiverend zijn. Soms voel je dat je de Mont Blanc aan het beklimmen bent maar dat je nooit de top zult bereiken. Dat is moeilijk."
