'Hier stond geen directeur van Ajax, maar de filiaalmanager van Emmen of NAC'
Zijlemans stelde tegenover Hamstra dat veel van zijn aankopen op de bank zitten bij Ajax en noemde daarbij onder meer de namen van Florian Grillitsch en Owen Wijndal. "Is dat zo, wat jij zegt?", beet de technisch directeur van zich af. "We weten allemaal dat Brobbey en Conceição voor de toekomst gekocht zijn. In dat opzicht ben ik het niet met je eens. De context en de nuance is weg. Ik vind het prima dat er kritiek is, dat hoort erbij, maar het ligt wel iets genuanceerder. Ik vind dat je goed beargumenteerd voor de dag moet komen."
De uitbarsting van Hamstra volgde op de tirade van Alfred Schreuder enkele weken geleden. Ook de trainer van Ajax had genoeg van de kritiek. "Je zou kunnen stellen dat ze bij Ajax nogal boos zijn de laatste tijd", schrijft Mossou in zijn column in het Algemeen Dagblad. "Het boos zijn van Hamstra was minder geregisseerd dan Schreuder, maar het werd er allemaal niet beter op, integendeel. Hier stond niet de directeur van Ajax, maar de filiaalmanager van pak 'm beet Emmen of NAC, die aandoenlijk boos werd omdat het lokale sufferdje - foei! - een paar kritische noten had gekraakt."
Wim Kieft houdt tirade: 'In alles heeft hij niet het niveau van Ajax'
Ook Wim Kieft wijdde zijn column in De Telegraaf aan Gerry Hamstra.Mossou ziet een wereld van verschil met de tijd dat Erik ten Hag en Marc Overmars de scepter zwaaiden in Amsterdam. "Het moderne Ajax werd gesticht door provincialen, met Ten Hag uit Haaksbergen en Overmars uit Epe voorop. Wat zij juist altijd bleven, zelfs toen Ten Hag op het ziekelijke af werd beschimpt in zijn eerste jaren: totaal onverstoorbaar. Nooit beten ze openlijk terug of verdronken ze in emoties. Zelfs als ze stiekem kookten van woede, bleven ze ogenschijnlijk stoïcijns", merkt de columnist op.
"Exact daarin is Ajax vrijwel altijd meester geweest, veel meer dan aan PSV of Feyenoord. Hoe scherp ook de kritiek, hoe bijtend ook een stukje in de krant, hoe hevig ook een crisis: naar buiten toe zijn de Amsterdamse kopstukken vrijwel altijd onwrikbaar, in elk geval in het publieke domein. Exact zo hoort dat bij een topclub, al helemaal bij de grootste club van Nederland. Altijd groot blijven. Geen emotionele zwaktes tonen. Niet kinderachtig doen. Geen journalisten opbellen omdat een stukje je niet aanstaat. Niet in de verdediging kruipen. Nóóit verongelijkt doen voor een camera. Grote jongens blijven koel en onbewogen. Boos worden is voor de kleintjes."
