'Hij gaf vanuit zijn auto geld aan kinderen en daklozen, dat was onveilig'
Op 30 mei 2016 tekende Rashford als achttienjarige zijn eerste serieuze contract als speler van Manchester United. De Engelsman ging daarmee iets meer dan een miljoen euro per jaar verdienen. Vanaf dat moment begon Rashy na te denken over hoe hij de mensen om zich heen kon helpen. Zo loste hij in een keer de hypotheek van zijn moeder af en deed hij stiekem geldbiljetten in de kassa bij Sam's, een eettentje waar hij vroeger vaak kwam.
Meer: Marcus Rashford bijt op X van zich af: ‘Het gaat al maanden op deze manier’
Dane Rashford vertelt over een nog opvallendere manier waarop zijn broer geld weggaf. "Hij had een tijdje de gewoonte om vanuit zijn auto geld te overhandigen aan kinderen en daklozen in Manchester", vertelt Dane in het Amerikaanse magazine. Zijn oudere broers Dwaine en Dane brachten hem daarna op andere gedachten. "Het is niet veilig om met je auto te stoppen en dat te doen", legt Dane uit.
In 2019 was Rashford al betrokken bij een campagne om dozen met basisbenodigdheden uit te delen aan de dakloze gemeenschap van Manchester. Een jaar later, toen de coronacrisis uitbrak, kwam Rashford opnieuw op die manier in het nieuws. In maart 2020 werd er vanwege de coronacrisis een systeem geïntroduceerd in Engeland, waardoor kinderen uit families met lage inkomens etensbonnen ontvingen, zodat zij gratis gezonde maaltijden zouden krijgen. Toen Rashford hoorde dat de Engelse regering de steun in de zomer wilde stopzetten, stak hij daar een stokje voor.
In december wilden de Britten het systeem voor etensbonnen opnieuw staken, en opnieuw zorgde Rashford ervoor dat het verlengd werd. "Er zijn bepaalde dingen die kloppen, en bepaalde dingen die niet kloppen", zegt Rashford er zelf over. "En veel aan het systeem dat er nu is voor deze kinderen, klopt niet. Daar kunnen en mogen mensen hun ogen niet voor sluiten." Rashford groeide zelf ook op in relatieve armoede, zo maakte hij eerder bekend op social media. "Tien jaar geleden zou ik één van die kinderen zijn geweest. En dan had niemand mijn stem gehoord, of gezien met hoe veel toewijding ik een onderdeel wil zijn van de oplossing van alle problemen."
