Iconische Confrontaties: Ajax 1994/95 tegenover 'Class of 2019'
Ajax 1994/95
Dit team van Louis van Gaal wordt gezien als een van de beste elftallen uit de geschiedenis van Ajax. Het was een mix van ervaring en jonge talenten, die later zouden uitgroeien tot absolute toppers op internationaal niveau. Deze gouden generatie begon het seizoen sterk doordat de Johan Cruijff Schaal in de wacht werd gesleept in een wedstrijd tegen Feyenoord (3-0). De Amsterdammers waren in de Eredivisie niet te kloppen en werden ongeslagen kampioen, met een doelsaldo van +78 (106 voor, 28 tegen). Van de 34 competitiewedstrijden werden er 27 gewonnen, terwijl 7 keer de punten gedeeld moesten worden. De enige smet op dit seizoen was de uitschakeling in het bekertoernooi. In de kwartfinale tegen Feyenoord stond het na negentig minuten spelen 1-1, waarna Mike Obiku in de verlenging de golden goal maakte.
Wat iedereen is bijgebleven van dit seizoen is het grote succes in de Champions League. Ervaren spelers als Frank Rijkaard en Danny Blind namen jonge talenten als Patrick Kluivert, Michael Reiziger, Nwankwo Kanu en Clarence Seedorf bij de hand. In een poule met AC Milan, Casino Salzburg (tegenwoordig Red Bull Salzburg) en AEK Athene eindigde Ajax als groepswinnaar. In de kwartfinales was de ploeg van Van Gaal over twee wedstrijden te sterk voor Hajduk Split (0-0 en 3-0), waarna het Bayern München van Giovanni Trapattoni de tegenstander was in de halve finale. Na een doelpuntloos gelijkspel in Duitsland viel de beslissing op 19 april 1995 in het Olympisch Stadion. Ajax was op zijn best en won met 5-2 door goals van Jari Litmanen (2), Finidi George, Ronald de Boer en Marc Overmars. Op 24 mei 1995 was Milan de tegenstander in de finale in het Ernst Happel Stadion in Wenen. In de 84ste minuut was het invaller Patrick Kluivert die het enige doelpunt van de wedstrijd maakte. Met zijn iconische doelpunt zorgde de voormalig Oranje-international ervoor dat de cup met de grote oren mee naar Amsterdam ging.
26527000.png)
Ajax 2018/19
Aan het begin van het seizoen had niemand durven dromen dat de Champions League-finale binnen handbereik zou zijn. Als nummer twee van het vorige Eredivisie-seizoen moest Ajax zich via voorrondes voor de groepsfase zien te plaatsen. De ploeg van Erik ten Hag rekende achtereenvolgens af met Sturm Graz, Standard Luik en Dynamo Kiev, waardoor kwalificatie een feit was. In een poule met Bayern München, Benfica en AEK Athene was men ervan overtuigd dat overwintering in Europa geen onmogelijke opgave was. De Amsterdammers waren na vijf groepsduels al geplaatst voor de volgende ronde van het miljardenbal. De Ajacieden stegen boven zichzelf uit op de magische Europese avonden. Voor het oog van Europa haalden vrijwel alle basisspelers een ongekend niveau. Toen Ajax in de achtste finales gekoppeld werd aan Real Madrid, dat toen drie keer op rij de Champions League had gewonnen, gaf niemand de Amsterdammers veel kans, ook al verkeerde de Koninklijke in die periode niet in zijn beste vorm. Thuis werd met 1-2 verloren en een wonder was nodig om door te bekeren.
Maar dat wonder kwam er, want in het Santiago Bernabéu gaf Ajax een voetbalshow en werd de titelhouder met 1-4 van de mat geveegd. Met Juventus werd vervolgens opnieuw een grootmacht geloot. In de Johan Cruijff ArenA werd het 1-1 en was er goede hoop op kwalificatie voor de halve finale, ondanks de loodzware uitwedstrijd in Turijn in het vooruitzicht. Het einde leek nabij toen Cristiano Ronaldo de 1-0 maakte, maar Ajax kwam sterk terug en won met 1-2. Bijna alles zat mee bij de Eredivisie-club en het geloof in een plek in de finale was groot, zeker toen in de halve finale uit bij Tottenham Hotspur met 0-1 werd gewonnen. In de return kwam Ajax zelfs op een 2-0 voorsprong en was de finale binnen handbereik. Een dramatische tweede helft en drie doelpunten van Lucas Moura maakten een einde aan het sprookje. Hoewel de uitschakeling in de Champions League enorm pijnlijk was, had Ajax de harten van de voetballiefhebber gestolen. De staande ovatie van de volle Johan Cruijff ArenA direct na de 2-3 nederlaag tegen Tottenham Hotspur was alleszeggend. Ondanks de uitschakeling hadden de club en zijn fans nog genoeg om te vieren, want Ajax zou uiteindelijk de landstitel en TOTO KNVB Beker winnen.
7068000.png)
Uitgelicht: Jari Litmanen en Dusan Tadic
In het team van Van Gaal was Litmanen een van de grote uitblinkers dat seizoen. De selectie kende in de jaargang 1994/95 geen grote vedettes, maar Litmanen was wel een van de dragende spelers. De Finse aanvallende middenvelder groeide uit tot een van de beste spelers op de Europese velden en maakte veel belangrijke doelpunten. Patrick Kluivert werd topscorer van de Eredivisie met achttien doelpunten, terwijl Litmanen in de Nederlandse competitie op zeventien goals eindigde. Met name op het Europese toneel was hij van grote waarde met zijn doelpunten en assists. Dat hij een geweldig seizoen kende bleek wel uit de Ballon d'Or verkiezing van 1995. Litmanen eindigde op de derde plaats achter Jürgen Klinsmann (Tottenham Hotspur/Bayern München) en winnaar George Weah (Paris Saint-Germain/AC Milan).
Ten Hag was vorig seizoen nog zoekende naar de ideale formatie toen hij in de groepsfase uit tegen Bayern München voor Tadic in de spits koos. Het bleek een gouden zet, want met de Servische aanvoerder in de punt van de aanval liep het als een trein. Hij bleek het ideale aanspeelpunt, scoorde makkelijk en bracht zijn ploeggenoten in stelling om te scoren. Tadic werd topscorer in de Eredivisie met 28 doelpunten en daarnaast leverde hij ook nog eens 14 assists. Zijn statistieken waren in de Champions League net zo indrukwekkend, want met 6 doelpunten en 4 assists kan hij terugkijken op zijn beste seizoen ooit. In alle competities, inclusief de voorrondes van de Champions League, scoorde hij 38 keer.
