Iconische Confrontaties: Hiddinks 'Gouden XI' tegenover PSV 2004/05
PSV 1987/88
De Eindhovenaren waren in deze periode met afstand de beste club van Nederland. Tussen 1986 en 1992 werden de Eindhovenaren in zeven jaar tijd liefst zes keer kampioen, zo ook in het seizoen 1987/88. Met een ruime voorsprong op Ajax werd de landstitel in de wacht gesleept, terwijl in de finale van de KNVB Beker na verlenging werd gewonnen van Roda JC. PSV was een absolute grootmacht in Nederland en zou dit seizoen het grootste succes uit de clubgeschiedenis beleven. Dat succes kwam enigszins als een verrassing, daar er aan het begin van het seizoen problemen waren. Trainer Hans Kraay senior vertrok na een conflict met sterspeler Ruud Gullit, die op zijn beurt een recordtransfer van zeventien miljoen gulden naar AC Milan maakte. Ook René van der Gijp vertrok uit Eindhoven en met de inkomsten vanuit de verkoop van het tweetal werden Sören Lerby (AS Monaco) en Wim Kieft (Torino) aangetrokken. Als opvolger voor Kraay sr. werd Hiddink aangesteld, destijds nog een onvervaren trainer.
Hiddink slaagde erin om zijn ploeg af te laten rekenen met grote clubs in de Europa Cup I. In de eerste ronde werd Galatasaray over twee duels opzij gezet en in de tweede ronde waren de Eindhovenaren te sterk voor Rapid Wien. Vanaf de kwartfinale won PSV geen enkele wedstrijd meer, maar wist het door gelijk te spelen tot aan de finale te komen. Op bezoek bij Girondins Bordeaux tekende Kieft voor de 1-1, waarna twee weken later een doelpuntloos gelijkspel voor eigen publiek genoeg was voor een plaats in de halve finale. Ook tegen Real Madrid werd de basis op vreemde bodem gelegd. De Koninklijke kwam via een strafschop op voorsprong via Hugo Sánchez, maar niet lang daara tekende Edward Linskens voor de gelijkmaker. De PSV'er raakte de bal verkeerd en zijn inzet leek makkelijk houdbaar voor Francisco Buyo, maar de Real-doelman zag de bal op tergend langzame wijze door zijn benen over de doellijn gaan. In de return bleef het bij 0-0 waardoor PSV op 25 mei mocht aantreden in de finale tegen Benfica. In Stuttgart werd er niet gescoord en viel de beslissing in een strafschoppenserie. Hierin groeide Hans van Breukelen uit tot grote held door de penalty van António Valoso te keren. Meerdere PSV-spelers werden precies een maand later Europees kampioen met het Nederlands elftal.
PSV 2004/05
Hiddink mocht zich intussen een ervaren trainer noemen en was na periodes bij Fenerbahçe, Valencia, het Nederlands elftal, Real Madrid, Real Betis en de nationale ploeg van Zuid-Korea weer terug bij PSV. De Brabanders groeiden onder zijn leiding uit tot een voetbalmachine, die afrekende met vrijwel alles wat op het pad kwam. In de Eredivisie werd PSV met overmacht kampioen. De voorsprong op Ajax bedroeg tien punten en het krachtsverschil met de Amsterdammers werd op 20 maart 2005 getoond doordat PSV met 0-4 hard uithaalde in de ArenA. Mark van Bommel maakte een hattrick en zou dat Eredivisie-seizoen op veertien doelpunten eindigen. Ook de KNVB Beker werd gewonnen door overwinningen op FC Volendam, TOP Oss, Feyenoord en Willem II. Met spelers als Heurelho Gomes, Alex, Young-Pyo Lee, Jefferson Farfán, Ji-Sung Park, Phillip Cocu en Van Bommel was PSV een maatje te groot voor de Eredivisie.
PSV kende nauwelijks tegenslag in het seizoen 2004/05. Het ging de ploeg van Hiddink voor de wind, ook in Europa. In een groep met Arsenal, Panathinaikos en Rosenborg BK eindigde PSV op de tweede plaats en was kwalificatie voor de achtste finales van de Champions League een feit. Tegenstander was AS Monaco, dat in het voorgaande seizoen nog de finale van het miljardenbal had bereikt. De Baziliaanse verdediger Alex tekende in de thuiswedstrijd voor het enige doelpunt van de wedstrijd en in de return won PSV met 0-2. In de kwartfinale rekende PSV over twee duels met veel moeite af met Olympique Lyon. Het werd tot twee keer toe 1-1, waarna de ploegen waren veroordeeld tot een strafschoppenserie. Gomes keerde in deze reeks de penalty's van Michael Essien en Éric Abidal, waarna Robert de Pinho de Souza de beslissende strafschop benutte. In de halve finale verloor PSV in het San Siro met 2-0 van AC Milan, toen nog een Europese grootmacht. De kans op een plek in de finale was klein, maar toch was het team van Hiddink er héél dichtbij in de return. In een kolkend Philips Stadion kwam de thuisploeg op 2-0 en stevenden de ploeg af op een verlenging. Echter, in de negentigste minuut tekende Massimo Ambrosini voor de 2-1. Cocu zorgde in blessuretijd nog voor de 3-1, maar het was niet voldoende om Milan uit te schakelen. De uitschakeling in de halve finale van de Champions League doet nog steeds pijn bij PSV, dat een van de beste seizoenen uit de clubgeschiedenis niet bekroond zag worden met een grote Europese trofee.
Uitgelicht: Ronald Koeman en Alex
In het 'Gouden PSV' van 1987/88 was de huidige bondscoach van het Nederlands elftal een van de dragende krachten. Hij zette de lijnen uit in de achterhoede en was de meest scorende verdediger van Europa. In de Eredivise scoorden alleen topscorer Wim Kieft (29 keer) en John Bosman (25 keer) vaker dan Koeman: 21 keer. Mede door 4 goals in het bekertoernooi eindigde de verdediger op 26 doelpunten in alle competities. Door zijn sterke spel en grote aantal doelpunten hoorde hij tot de beste spelers van Europa. In de Ballon d'Or-verkiezing eindigde hij op de vijfde plaats achter Alexei Mychajlytsjenko (Dynamo Kiev), Frank Rijkaard (Real Zaragoza/AC Milan, Ruud Gullit (AC Milan) en winnaar Marco van Basten (AC Milan).
PSV had in het seizoen 2004/05 veel uitblinkers, waaronder Gomes, Van Bommel, Cocu en Park. De speler die in het betreffende seizoen misschien wel de grootste indruk maakte was Alex, die door Hiddink de Tank werd genoemd. De Braziliaan was met behulp van Chelsea overgekomen van Santos. De Engelse topclub had de optie tot koop en liet de mandekker rijpen in Eindhoven. Alex groeide in het Philips Stadion uit tot een verdediger van wereldklasse. Met name in de Champions League gooide hij hoge ogen. Tegenover twee eigen doelpunten stonden belangrijke goals tegen Arsenal, Bordeaux, AS Monaco en Lyon. Na drie seizoenen bij PSV vertrok hij naar Chelsea. Later speelde hij nog voor Paris Saint-Germain en Milan.
88265000.png)
