Is er bij Barcelona überhaupt plaats voor de eerste miljoenenaankoop?
Door Daniel Cabot Kerkdijk
De vraag is natuurlijk: hoe reëel is de kans op speeltijd voor Deulofeu? Lionel Messi, Luis Suárez en Neymar zullen vrijwel altijd op het wedstrijdformulier verschijnen en zodoende zal de verliezend finalist van het EK Onder-21 samen met Paco Alcácer hét alternatief in offensief opzicht zijn. Een speler als Deulofeu, 23 jaar, voor een bedrag van twaalf miljoen euro is zeker heden ten dage een koopje. Zowel technisch manager Robert Fernández als Valverde wilde de selectie per se versterken met een aanvaller die in passeerbewegingen grossiert en waren dan ook eensgezind over de komst van Deulofeu. De ideale vervanger van Neymar, zo klinkt het in Barcelona en omstreken.
Deulofeu heeft de capaciteiten om in een 4-3-3-systeem de plek van Neymar aan de linkerkant in te nemen, als de Braziliaan geschorst of geblesseerd is. Als Messi de rechterkant in zijn totaliteit zou verlaten, voor een plek als 'tien' achter Suárez in een 4-2-3-1-systeem, ligt de weg naar speelminuten open voor Deulofeu. AC Milan, waar hij het afgelopen half jaar op huurbasis speelde, was voor de aanvaller het ideale scenario om zich weer in de kijker te spelen. De Spanjaard kreeg in Noord-Italië de rol van sterspeler toegewezen, had continuïteit en genoot vertrouwen van Vincenzo Montella. Deulofeu mocht echter ook fouten maken in een team dat sinds enkele jaren in reconstructie is. Hij was anders, een voetballer met privileges in een moeizaam draaiend elftal dat uiteindelijk als zesde in de Serie A eindigde.
De beste versie van Deulofeu zagen we eerder ook bij Barcelona B en op het EK Onder-21 in Polen, als aanvoerder van het team van bondscoach Albert Celades. In totaal drie elftallen waarin hij daadwerkelijk speelminuten kreeg. Hoe anders is de situatie in de huidige A-selectie van Barcelona: de hierarchie in offensief opzicht staat vast en het is algemeen bekend dat Deulofeu moeilijk kan leven met een reserverol of een gebrek aan vertrouwen vanuit de technische staf. Bij Everton en Sevilla weten ze daar alles van. Bij Barcelona zal hij zich ogenschijnlijk moeten richten op een rol als secundario, daar Valverde vaak voor een klassiek 4-3-3-systeem zal opteren. De mogelijkheden voor Deulofeu liggen dan ook op het gebied van blessureleed bij ploeggenoten of rondom zijn ontwikkeling als een voetballer die een wedstrijd nieuw leven kan inblazen.
In het tenue van AC Milan zagen voetbalkenners een meer volwassen Deulofeu: een voetballer die een wedstrijd beter kon lezen en meer van waarde was in de omschakeling, maar ook een voetballer die nog veel aspecten kan verbeteren. Barcelona kan gebruik maken van de kwaliteiten van Deulofeu aan de zijkant, maar hij zal zijn defensieve kwaliteiten moeten verbeteren om het elftal niet uit balans te brengen. Chemie met MSN zal ook doorslaggevend zijn wat betreft zijn kansen om in zijn tweede periode in het Camp Nou wél tot een succesnummer uit te groeien.
Nog geen drie jaar geleden zette Luis Enrique op enigszins discutabele wijze een streep door de aanwezigheid van Deulofeu in zijn A-selectie. De voorganger van Valverde, die in zijn driejarige verblijf sowieso maar weinig beroep op voetballers uit La Masia deed, had weinig motieven nodig om de aanvaller al tijdens de voorbereiding de deur te wijzen. Na verblijven bij Sevilla, Everton en AC Milan wilde Deulofeu dit jaar niet met gesloten ogen naar het Camp Nou terugkeren. Stiekem hoopt hij op een plek in de selectie van Spanje voor het WK van volgend jaar in Rusland, daar bondscoach Julen Lopetegui in voetballend opzicht een zwak voor de aanvaller heeft. Deulofeu is dan ook alleen maar naar het Camp Nou teruggekeerd om te spelen. Hij is geen talent meer.
"Messi, Suárez en Neymar zijn goed, dat is duidelijk. Sterker nog, ze zijn de beste", zo erkent Deulofeu. "Ik ga alles geven wat ik in mij heb en doe alles wat de trainer van mij vraagt." De aanvaller is naar eigen zeggen veel veranderd sinds het moment dat hij van Luis Enrique hoorde dat hij niet in zijn project paste. "Ik ben volwassener geworden, in alle opzichten. Bovendien ben ik, denk ik, beter geworden in defensief opzicht en is mijn betrokkenheid gegroeid. Ik vind mezelf een completere voetballer, een heel andere voetballer ten opzichte van mijn eerdere periode bij Barcelona."
