Is er een dokter in de zaal?
De selectie van Paris SG zal onderhand dus wel 'uitgeziekt' zijn, maar het figuurlijke virus zit een stuk dieper geworteld. De Parijse club draagt de status 'topclub', maar kan deze al tijden niet meer waarmaken. Al jaren wordt er terug verlangd naar die zogenoemde 'gouden tijden' waarin de club prijzen pakte. Nu dateert de laatste prijs van maart 2008, toen de club de Coupe de la Ligue pakte. Nu is dat op zich nog niet zo lang geleden. Daarbij gaf de winst van de Coupe de la Ligue recht op een UEFA Cup-ticket. In die UEFA Cup overwinterde PSG afgelopen jaar nog knap (mede door op de laatste speeldag met 4-0 van FC Twente te winnen) en won het vervolgens in de knock-out-fase van VfL Wolfsburg en Sporting Braga. Uiteindelijk was de kwartfinale het eindstation van een goede reeks.
De Parijse club mag dus gerust een 'cupfighter' worden genoemd. In de competitie gaat het echter een stuk minder. Theoretisch gezien mag dit niet aan het eerste elftal liggen. Het bestaat uit grote namen zoals Ludovic Giuly, Claude Makélélé en Grégroy Coupet naast aanstormend talent zoals Loris Arnaud, Mamadou Sakho en Younousse Sankharé.
Blijven er nog twee opties over: de trainer en het bestuur. Paul Le Guen behaalde met PSG achtereenvolgens de 15e, 16e en 6e plaats. Het bestuur hield de eerste twee seizoenen steevast vertrouwen in Le Guen, ondanks de slechte prestaties van het team. Het derde seizoen onder Le Guen begon erg goed. Er werd gewonnen van Marseille en Bordeaux en er lag lang een Champions League-ticket in het verschiet. Toen dit echter niet haalbaar meer was, trok het bestuur haar conclusie en besloot om het contract met Le Guen niet te verlengen. Dit nieuws kwam echter al in mei naar buiten, terwijl er nog helder zicht was op een Europa League-ticket. Het gevolg ervan kon je al van mijlen ver zien aankomen: Paris SG eindigde 6e, net achter Toulouse FC en Lille OSC, en kon zwaaien naar het felbegeerde Euorpa League-ticket. Zo ontpopte PSG zich dus tot schlemiel van het seizoen 2008-2009.
De chaos was echter nog niet over. Afgelopen zomer ontstond er een conflict tussen het bestuur en enkele spelers. We hebben het hier dan niet over twee jonge onervaren jeugdspelers. Nee, we hebben het hier over Jerôme Rothen en Mickaël Landreau, twee dertigers. Het bestuur moet het wel heel bont gemaakt hebben als het met deze twee spelers in conflict wilde raken! Ook hier heeft het bestuur weer een negatieve invloed gehad op de sportieve prestaties. De gevolgen waren namelijk wel duidelijk: PSG mist nu de klasse van Rothen (verhuurd aan Glasgow Rangers, terwijl de speler een absolute meerwaarde is voor het eerste elftal) en Landreau is vertrokken naar concurrent Lille. Nu is Coupet zeker wel een waardige vervanger voor Landreau, maar het vertrek van Rothen is nooit echt opgevuld. Erding is gehaald, waardoor Giuly terugzakt naar het middenveld en Sessegnon nu op links speelt, maar zijn doelpuntenproductie is niet bijster goed. Daarbij is Hoarau langdurig geblesseerd, net als Peguy Luyindula. Wat rest, is een spitsenprobleem voor de komende wedstrijden.
Met veel bombarie werd Antoine Koumbouaré deze zomer aangesteld als nieuwe manager van Paris Saint-Germain. Dit was voor de club een oude bekende die makkelijk te strikken was. Hij was eerder al trainer van Paris Saint-Germain B, maar vertrok toen naar Valenciennes FC. Deze zomer kwam hij dus terug op het 'oude nest'. Het seizoen begon aardig met overwinningen op Le Mans, Lille en Valenciennes en een gelijkspel in Montpellier. Daarna ging het echter bergafwaarts. Le PSG verloor van AS Monaco en Toulouse FC en speelde gelijk tegen AS Nancy. We vinden Paris SG nu dan ook terug op een teleurstellende dertiende plaats in de Ligue 1. Mijn voorspelling (en tevens nachtmerrie) voor het seizoen kwam uit: ''Koumbouaré is te onervaren om een topclub te coachen; te onervaren om van een 'zieke' topclub weer een gezonde topclub te maken.'' Mogen we de slechte prestaties echter alleen op de trainer afschuiven? Nee, ook het bestuur is verantwoordelijk. De vele bestuurlijke conflicten die de afgelopen jaren hebben plaatsgevonden, zeggen al genoeg.
Uiteindelijk is de hele Parijse organisatie verantwoordelijk voor de sportieve malaise waarin Paris Saint-Germain nu verkeert. Is er een dokter in de zaal? Zo ja, laat deze dan alsjeblieft een wondermiddel meenemen.
