Kane laat White Hart Lane in blessuretijd exploderen van vreugde
In de levendige openingsfase zorgden Nabil Bentaleb en Kane voor de eerste gevaarlijke momenten. Het schot van de middenvelder werd door Adrián gekeerd, terwijl de aanvaller na een lange pass van Rose de bal op de paal mikte. Het was echter West Ham dat als eerste op het scorebord verscheen. Aaron Cresswell werd aan de linkerkant weggestuurd en uit diens voorzet kopte Cheikhou Kouyaté het leer snoeihard achter Hugo Lloris: 0-1. Het duel kon tot aan de rust nog alle kanten op. Rose en Ryan Mason waren net niet nauwkeurig genoeg in de afwerking, terwijl Enner Valencia er niet in slaagde om de bal achter Lloris te krijgen.
Na de onderbreking maakte Moussa Dembélé plaats voor Christian Eriksen, met als doel zo snel mogelijk voor de ommekeer te zorgen. West Ham speelde echter een puike wedstrijd en was in de 59e minuut via Diafro Sakho dicht bij de 0-2. Lloris kon echter keren, maar moest luttele minuten alsnog de bal uit zijn doel halen. Uit een onmogelijke hoek verzilverde Sakho goed voorbereidend werk van Mark Noble en zodoende leek de wedstrijd gespeeld.
Tottenham was echter niet van slag en vocht zich terug in de wedstrijd. Rose verkleinde in de 81e minuut, met een curieze volley via de grond, de nadelige marge en in de laatste minuut van de extra tijd explodeerde White Hart Lane van vreugde. Alexandre Song beging een knullige charge op Kane, die vervolgens zelf de elfmetertrap nam. Adrián keerde de inzet van de spits, maar had geen antwoord op de rebound: 2-2. Het was voor de Engelsman alweer doelpunt nummer veertien in de Premier League.
