Stiefzoon Patrick Kluivert: 'Mensen noemen Clarence Seedorf homofoob, maar...'

Wilkes onthulde woensdag zijn boek. De Telegraaf was daarbij aanwezig en interviewde de hoofdpersoon. "Eigenlijk ontstond het idee tijdens het WK in Qatar", legt de auteur uit. "Daar ontstond een hele discussie nadat Virgil van Dijk de One Love-band niet droeg, omdat hij anders een gele kaart zou krijgen. Toen dacht ik: wat gebeurt hier?"

In het boek baseert Wilkes zich naar eigen zeggen op onderzoek, maar ook zijn eigen levenservaringen zijn vervlochten in het werk. Shane Kluivert, de zoon van Patrick, is 'supertrots' op zijn stiefbroer. "We hebben hier veel over gepraat. Ik ben supertrots op hem."

Ook Patrick Kluivert spreekt met bewondering over zijn stiefzoon. "Het gevoel dat hij heeft verwoorden in een boek is fantastisch. En hij helpt andere mensen, die er ook mee zitten, want dit is natuurlijk wel een heel belangrijk issue. Ik hoop dat dit boek een verschil maakt. Iedereen moet zijn wie hij is en daarvoor uitkomen."

Wilkes voetbalt zelf niet, maar ziet zichzelf juist daarom als de ideale persoon om te prikken in het voetbaltaboe van homeseksualiteit. "Ik denk juist omdat ik geen voetballer ben en door mijn familie beide wereldjes ken, dat het samen heel goed is en dat ik juist degene ben die er iets over kán zeggen", denkt hij.

"Want voetballers hebben toch vaak een bepaalde druk achter zich, waardoor ze niks kunnen zeggen en het eng vinden om iets te zeggen. Ik kan alles zeggen wat ik met betrekking tot dit thema vind."

Clarence Seedorf

Met Clarence Seedorf voerde Wilkes naar eigen zeggen de meest interessante gesprekken voor passages in zijn boek. De oud-international daagde zijn standpunten uit, zo vertelt hij. "Wat mij het meeste is bijgebleven is het gesprek met Clarence Seedorf."

"Hij was degene die best wel in discussie met me ging. Dan zei hij: 'Jullie groep heeft al genoeg podium.' Mensen noemen hem een homofoob, maar ik was wel blij dat hij eerlijk durfde te zeggen hoe hij erover denkt, want dan krijg je dus een gesprek, een dialoog. Dat probeer ik gewoon. Ik wil niet bozig staan kijken, ik wil gewoon een gesprek. En wat iemand daar dan uithaalt, is aan diegene", besluit Wilkes.