Marco van Basten deelt anekdote uit Ajax-tijd: 'Ik lag onder het bureau'
Doordat Van Basten bij trainingen van John van 't Schip bij FC Twente ging kijken, raakte hij enthousiast voor het trainersvak. "We hadden samen zoiets van: jij bent wat meer ervaren als trainer en ik ging de cursus bij de KNVB doen. Zo zijn we samen Jong Ajax gaan doen. Dat ging een jaar goed en toen had je het EK 2004, met Dick Advocaat. Dat ging minder goed en toen had je Johan (Cruijff, red.) en De Telegraaf op de achtergrond."
Van Basten werd na het EK van 2004 aangesteld als bondscoach van Oranje. "Het was voor mij allemaal nieuw. Ik moest gegeven moment allemaal dingen doen, waarvan ik dacht: fuck, ik kom net kijken. Ik wilde het zo goed mogelijk doen, maar ja, ik had geen basis. Daar stond ik dan als trainer van het Nederlands elftal", legt Van Basten uit. "Verliezen vond ik vreselijk, dan voelde ik mezelf aangesproken en dan was het mijn schuld. Ik sliep dan heel slecht. Uiteindelijk gaat het weg, maar dat duurt te lang als je bij een club moet waar je wekelijks moet presteren."
Presentator Matthijs van Nieuwkerk deelt een anekdote uit de nieuwe biografie van Van Basten over diens ontslag als trainer van Ajax in 2009. Toen de perschef het persbericht opstelde waarmee het ontslag wereldkundig moest worden gemaakt, lag de oud-spits in zijn bureau op de grond om rustig te worden in aanloop naar de persconferentie. "Niet uren, dat leek misschien zo. Dat overkwam me, ik was afgeleid. Ik kwam het kantoor binnen en toen dacht ik: tja, ik heb het helemaal gehad. Ik ging liggen en op gegeven moment lag ik onder het bureau. Niemand zag me, alleen die perschef. Maar die had zoiets: ik ben wel wat gewend met hem."
Er wordt tevens aangehaald dat Van Basten na zijn eerste wedstrijd als trainer van sc Heerenveen, die verloren ging, eigenlijk ontslag wilde nemen. Dat hij uiteindelijk twee jaar als trainer in Friesland werkte, kwam door het feit dat hij de voorzitter bij terugkomst op de club die dag niet kon vinden. "Ik denk: na de training zie ik die voorzitter wel. Dat was toeval. Zo heftig was het om te verliezen, dat was verschrikkelijk. Na de eerste wedstrijd wilde ik ermee kappen, maar ik kon hem niet vinden. Ik zie hem vanmiddag wel, dacht ik. Ik heb nog een training meegepakt en dat voelde alweer wat beter. 's Middags had ik hem nog steeds niet gezien en toen ben ik weer weggegaan, het ergste gevoel was toen ook al weer verdwenen."
