De Braziliaanse superster die op 50-jarige leeftijd terugkeerde in het voetbal
Sócrates kende een rijke carrière. De aanvallende middenvelder kwam zestig keer in actie voor Brazilië en nam twee keer deel aan het WK en hij was even vaak actief bij de Copa América. Hij won geen eindtoernooi in zijn tijd als speler, maar hij werd in 1983 wel verkozen tot Speler van het Jaar in Zuid-Amerika. Ook droeg de spelmaker geregeld de aanvoerdersband namens Brazilië en was hij op het WK in 1982 vaste aanvoerder voor de Goddelijke Kanaries.
Op 1 januari 1990 stopte Sócrates op 35-jarige leeftijd met voetballen. De nummer tien kwam vooral in actie in Brazilië, maar had één kort uitstapje naar Europa. In 1984 speelde de Braziliaan één vol seizoen voor Fiorentina, waar hij 25 keer in actie kwam en 6 keer scoorde. Daarna speelde hij nog bij Santos en Flamengo en eindigde hij zijn carrière bij zijn jeugdclub: Botafogo-SP.
Ambitieus
Ruim tien jaar nadat Sócrates stopte met voetballen, werd Garforth Town - actief op het negende niveau van Engeland - overgenomen door zakenman Simon Clifford. Hij beloofde van de amateurploeg een gevestigd Premier League-team te maken. Serieus werd Clifford niet genomen, maar de rijke Engelsman had genoeg geld verdiend aan zijn Braziliaanse voetbalscholen, die gehuisvest waren over de hele wereld.
Nadat Garforth in het seizoen 2004/05 de eerste twee openingswedstrijden verloor, stelde Clifford zichzelf aan als manager en begon hij met de miraculeuze taak om spelers binnen te halen. Allereerst haalde Clifford voormalig Manchester United-aanvaller Lee Sharpe naar Garforrth, maar kort daarna staken er geruchten de kop over de komst van een oud-Braziliaans international.
Terugkeer
Op vijftigjarige leeftijd tekende Sócrates bij Garforth Town. De transfer van de Braziliaanse ster kreeg de aandacht van de media in heel Engeland en werd gezien als een grote stunt. Onder Clifford maakte de spelmaker zijn debuut tegen Tadcaster Albion (2-2). Sócrates zette met zijn eerste balcontact meteen de keeper aan het werk, met een schot van ruim dertig meter afstand. Daarna hobbelde de Braziliaan het veld over en komt hij niet vaak in het spel voor. Volgens verschillende Engelse media leek hij op een vader in een wedstrijd op een ouder-kind toernooi.
Uiteindelijk snakte de Braziliaan naar het laatste fluitsignaal. Hij vertelde in een interview na de wedstrijd: ''Het was veel te koud en ik had ontzettende hoofdpijn. Het is veel sneller voetbal dan dat ik gewend ben, maar ik vond het leuk'', aldus Sócrates.
Echter bleef het voor de oud-international bij één wedstrijd voor Garforth. Tijdens het warmlopen voor zijn tweede duel gebeurde er namelijk iets opmerkelijks. Clifford vertelde tegen BBC Radio 5 Live: ''Zijn warming-up bestond uit het drinken van twee flessen Budweiser en het roken van drie sigaretten. Daarna besloot ik dat hij niet meer in actie hoefde te komen. Hij wilde het zelf wel heel graag, maar verstandig was het niet'', aldus de manager.
De twaalf minuten tegen Tadcaster Albion waren meteen zijn laatste. Hij realiseerde dat hij te oud was en besloot voor de tweede keer zijn voetbalschoenen aan de wilgen te hangen. Sócrates' tijd bij Garforth was niet nutteloos. De club promoveerde in hetzelfde jaar en het mediacircus dat hij veroorzaakte behoedde de club voor de financiële afgrond. Sócrates bleef zich, tot zijn dood in 2011, inzetten voor de voetbalscholen van Clifford. De Braziliaan had als bijnaam Dokter Sócrates omdat hij een medisch diploma bezat, maar ook vanwege zijn politieke invloeden in Brazilië.
