Mohamed Ihattaren dacht aan stoppen, maar werd 'gered': 'Ik huilde bij hem'
"Ik was er niet bij met mijn hoofd", opent de creatieveling, die momenteel op trainingskamp in De Lutte. "Mentaal zat ik er niet lekker in. Ik was voor mijn komst naar Ajax erg ongelukkig en ik ben teruggegaan naar een bekende, vertrouwde omgeving gegaan. Ik had alles even losgelaten en ik ben op nul begonnen. Kreeg te veel emoties en ik dacht te veel na: alles wat een voetballer niet hoort te doen. Gelukkig kwam ik toen Gerald Vanenburg tegen, en met hem had ik meteen een klik."
"Ik dacht even niet aan voetbal en ik wilde gewoon op mezelf focussen. Hij zei me eigenlijk meteen: 'Spelers met jouw kwaliteiten kunnen niet stoppen. Dat bestaat niet, dus haal het maar uit je hoofd.' Een dag later begonnen we al met trainen", glimlacht Ihattaren. "Gerald Vanenburg is echt een goede gozer. Het was voor hem een no-go dat ik wilde stoppen. We gingen heel vaak wandelen samen. We praatten, trainden, belden... Ik huilde bij hem, alles. Een grote broer waar ik alles aan kan vertellen. Daar ben ik hem echt dankbaar voor. Hij had me wel echt geraakt. Toen ik eraan begon dacht ik echt dat het onmogelijk was."
"Ik was echt zwaar geworden en ik was geen prof meer. Maar daarom ben ik nu ook wel echt enorm blij met waar ik nu ben. Ik heb het wel echt zelf gedaan, maar het heeft ook met je omgeving te maken." Ihattaren geeft aan dat de begeleiding vanuit Ajax strikt was en dat er zelfs stafleden met hem mee op vakantie gingen. "Alles stond de afgelopen periode in het teken van fit worden. Op een gegeven moment begonnen ze op alles te letten. Slaap, eten, alles... Ze zijn zelfs met mij meegegaan op vakantie. Het was een soort trainingskamp gemixt met vakantie."
Ook de komst van trainer Alfred Schreuder doet de creatieveling erg goed. "Ik ben fit en ik hoor van iedereen positieve geluiden. Ik ben gelukkig en ik voel me weer mens. Ik ben vooral blij dat ik hier bij Ajax enorm veel liefde krijg. Echt heel veel liefde. De trainer is ook blij met me. Hij weet precies hoe hij jou moet raken. Hij behandelt iedereen op dezelfde manier, maar toch weer anders. Je ziet het niet veel bij trainers, maar hij weet hoe hij met iedereen moet omgaan. Hij heeft daar echt gevoel voor, hij heeft echt een hart. Dat is heel fijn. Ik heb nog een lange weg te gaan, maar ik ben blij dat ik enorm fit ben", besluit Ihattaren.
