Mokerslag grote liefde lijkt miljoenenproject Axel Witsel wreed te verstoren
Door Rian Rosendaal
De licentiecommissie kwam woensdag met een vernietigend oordeel over de financiële handel en wandel van Standard Luik. Men kon geen bewijs van betaling overleggen wat betreft de tekenbonussen van acht spelers in februari, zonder daarbij naam en toenaam te noemen. De Gazet van Antwerpen schoof een bedrag van ruim een miljoen euro naar voren. De verschillende bonussen waren wel degelijk uitbetaald, maar het benodigde papierwerk was klaarblijkelijk niet tijdig overhandigd. De Standard Luik-leiding benadrukte dat het slechts om 'enkele uren' ging, maar de licentiecommissie had daar geen boodschap aan. In het slechtste geval speelt de tienvoudig kampioen van België met ingang van volgend seizoen op het vierde profniveau, mocht de gang naar het Belgisch Arbitragehof voor de Sport (BAS) niet het gewenste resultaat opleveren. Tot 10 mei, wanneer een definitieve uitspraak naar buiten wordt gebracht, leeft de grote liefde van Witsel dus tussen hoop en vrees.
Ambitieuze bouwplannen in Luik
Voornoemde Witsel komt bij het tweede kritiekpunt van de Belgische licentiecommissie in beeld. Het stadiondossier van de in 1898 opgerichte volksclub deed de wenkbrauwen fronsen. Er waren begin dit jaar grootse plannen om het Stade de Sclessin, zoals de thuishaven van Standard Luik in de volksmond wordt genoemd, grondig te renoveren. Met die ambitie in het achterhoofd werd door voorzitter Bruno Venanzi de vennootschap 'Immobilière Standard de Liège' in het leven geroepen. Het tweekoppige bestuur van het project, met naast Venanzi ook Witsel als voorname investeerder, wist in een kort tijdsbestek al anderhalf miljoen euro op tafel te krijgen. In de komende maanden zouden de inspanningen van het tweetal een nog hoger bedrag moeten opleveren. De miljoenen zouden op korte termijn worden geïnvesteerd in de bouw van nieuwe tribunes in het onderkomen van Standard Luik, dat plaats biedt aan ruim 27.000 bezoekers. Venanzi en Witsel legden de focus echter niet alleen op het voetbalgedeelte, want in de bouwplannen werd ook gedacht aan kantoorpanden, winkels, woongelegenheid en het eindpunt van de tramlijn in de nabijheid van de in 1909 geopende voetbaltempel. Met de plannen zou Standard Luik, voor het laatst kampioen in 2009, gegarandeerd meer inkomsten genereren, zo werd geschetst in de toekomstplannen.
Enkele maanden later echter werden Venanzi en Witsel teruggefloten door de licentiecommissie. De liquide middelen van 'Immobilière Standard de Liège' kwamen niet door de keuring heen, tot grote verbazing van de beleidsbepalers in Luik, die al waren uitgegaan van een huurdeal met de vennootschap voor de grond rondom het stadion. Een krachtig statement volgde nog diezelfde woensdag via de officiële kanalen. "Het verkoopscompromis van het stadion, getekend op 31 maart, werd door de licentiecommissie geïnterpreteerd als een simpel 'project', terwijl het meegedeelde document de handtekeningen van kopers en verkopers bevatte en dit onherroepelijk werd vastgelegd voor alle partijen", zo werd enkele uren na de boodschap van de Belgische voetbalbond naar buiten gebracht door de Luikse bestuurders. "De club komt volledig in opstand tegen deze slechte interpretatie. Het gaat wel degelijk over een verkoopscompromis van het stadion in de vereiste vorm. Onze club betwist dan ook hevig deze oneerlijke beslissing en zal zijn belangen gaan verdedigen voor het Belgisch Arbitragehof voor de Sport (BAS)."
Standard Luik voor altijd in het hart
Witsel, die in Dortmund een miljoenensalaris opstrijkt, zal de mokerslag in zijn geboortestad niet direct in zijn portemonnee voelen. Desondanks zal het clubhart van de 31-jarige middenvelder waarschijnlijk veel pijn doen. Hij verrichtte vorig jaar augustus nog de aftrap van de thuiswedstrijd van Standard Luik tegen KV Kortrijk en is zeer begaan met het lot van de club die hem liet debuteren in het betaald voetbal. Zijn uitspraak na afloop van het oefenduel tussen Dortmund en zijn oude liefde in januari van dit jaar in het Spaanse Marbella is wat dat betreft alleszeggend. "Standard is mijn thuis, de club van mijn hart. Het was leuk om iedereen terug te zien", zo liet Witsel drie maanden geleden opteken door Het Laatste Nieuws. Een hernieuwde samenwerking tussen club en speler is niet bij voorbaat uitgesloten, desnoods in de rol van trainer. "Speler-trainer worden bij Standard? Dat lijkt me zeer moeilijk. Een terugkeer is mogelijk, misschien als trainer. Dat zou me wel wat lijken", tekende La Capitale in de voorbereiding op dit seizoen op uit de mond van Witsel. "Ik ga de komende vier jaar mijn nodige diploma's halen. Misschien dat ik binnen vijf à zes jaar anders denk, maar dan heb ik toch alle nodige papieren op zak." De aanvallend ingestelde middenvelder, die tussen 2006 en 2011 het shirt van Standard Luik droeg en in die periode twee landstitels en de Croky Cup veroverde, lijkt gezien de contractduur nog minstens twee seizoenen voor BVB uit te komen.
Mocht de trainersloopbaan van Witsel niet van de grond komen, dan is er altijd nog een alternatief op zakelijk gebied. De jeugdexponent van Standard Luik, die aan zijn seizoen bij het Chinese Tianjin Tianhai FC maar liefst achttien miljoen euro overhield aan salaris, is namelijk al enige jaren actief als investeerder. Witsel groeide op in de straten van Luik en is door de jaren heen vergroeid geraakt met de stad met bijna 200.000 inwoners. In de zomer van 2018, kort nadat hij met België de halve finale had bereikt van het WK in Rusland, kwam naar buiten dat Witsel voornemens was om te investeren in de Luikse binnenstad, om zo het imago van de regelmatig als grauw omschreven plaats wat op te vijzelen. Witsel had zijn oog laten vallen op een horecazaak waar voornamelijk studenten kwamen. De international van de Rode Duivels had overigens alleen interesse in het vastgoed-verhaal, de uitbating zouden andere mensen voor hun rekening nemen. Witsel begon in China, waar hij een exorbitant salaris ontving, aan zijn loopbaan als vastgoedinvesteerder. Met de vennootschap Home2be werden mogelijke investeringen in en rondom Luik verkend. De middenvelder zocht samen met zakenpartner Michaël Markowicz met name naar geschikte woonruimte voor spelers van Standard Luik. Enkele jaren daarvoor stak Witsel al drie miljoen euro in het vastgoedvennootschap Tawss, een project waarbij ook zijn vader Thierry betrokken was.
Dromen over eigen vliegtuig
Witsel beleefde naast China nóg een avontuur ver van huis, want tussen 2012 en 2017 heette zijn werkgever Zenit Sint-Petersburg. Tijdens de Russische periode kreeg de bescheiden middenvelder het idee om te investeren in de luchtvaart, als voorschot op de jaren na de actieve loopbaan. Op de luchthaven van Antwerpen werd Witsel door luchtvaartdienstenbedrijf LindSky Aviation officieel gepresenteerd als investeerder. Bij de plichtplegingen sprak hij de hoop uit ooit een eigen vliegtuig te kunnen besturen. "Mijn sportcarrière komt vandaag uiteraard nog op de eerste plaats, maar ik wil ook bewust met mijn geld omgaan en op tijd starten met de financiële planning van mijn leven na het voetbal." Witsel benadrukte echter ook dat de samenwerking met LindSky niet puur en alleen om geld draaide, ook al werd in de Belgische media een bedrag van 750.000 euro vermeld. België verdiende het om iets terug te krijgen van hem, zo luidde het oordeel. "Ik ben daarbij ook trots dat ik dankzij mijn betrokkenheid bij LindSky kan meehelpen om banen te creëren in België. Beschouw het als mijn manier om iets terug te geven aan het land dat mij de mogelijkheid heeft geboden om topvoetballer te worden."
Het meeste recente project van Witsel lijkt vertraging op te lopen, nu de proflicentie van Standard Luik op het spel staat en er tevens grote onzekerheid is over het Europa League-ticket voor volgend seizoen. De routinier uit Luik richt zich ondertussen op andere investeringen en de eventuele hervatting in de Bundesliga. Het bestuur van Luik heeft uiteraard andere prioriteiten. Op 31 december vorig jaar gingen bij de licentiecommissie al de nodige alarmbellen rinkelen, toen een negatief nettoresultaat van ruim veertien miljoen euro werd overlegd door de club. Les Rouches vinden dat er onnodig paniek is gezaaid, omdat er ook een hoop geld is binnengehaald met de verkoop van spelers. Zo ging bijvoorbeeld Razvan Marin voor 12,5 miljoen euro naar Ajax. Aan de andere kant gingen de loonkosten van de A-selectie in de jaargang 2018/19 richting de dertig miljoen euro. Alleen Anderlecht was in de Pro League nog meer kwijt aan spelerssalarissen. Vanwege de coronacrisis is ook door Standard Luik een tijdelijke salarisverlaging ingevoerd, met de Standard de Liège Foundation als bestemming van de ingehouden bedragen. De volksclub, sinds 1921 onafgebroken actief op het hoogste niveau, weet echter pas over een kleine maand of het definitief uit de gevarenzone is op financieel gebied.
