Over trouwe fans en alwéér Dirk
Het verhaal Kuyt is een beetje apart. Ik meen me een interview uit zijn tijd in Utrecht te herinneren, waarin hij vertelde dat het Nederlands elftal een stapje te hoog zou zijn. Natuurlijk is de rest bekend. Hij knokte zich omhoog, verdiende een basisplaats bij Feyenoord. Daar ontpopte hij zich tot de spil in het team, waardoor hij twee keer de titel 'Beste speler van de Eredivisie' en één keer 'Topscorer van de Eredivisie heeft verdiend'.
Op dit moment vraag je je waarschijnlijk af: waarom haalt hij al die dingen weer naar boven? Dit is toch allang bekend?
Dirk Kuyt wordt volledig ondergewaardeerd. Ook dit is geen wereldschokkende mening, hoewel velen een tegenovergestelde opinie zijn toegedaan. Kuyt wordt volgens hen juist overgewaardeerd. Hij kan alleen maar hard werken en that's it. Waarom zou dat niet genoeg zijn denk ik dan? Is het Dirk's taak om met een subtiel passje iemand alleen voor de keeper te zetten? Moet hij met een akka zijn tegenstander voor schut zetten?
Dirk Kuyt is iemand die wordt gepoort door Ronaldinho. Hij is iemand die er compleet uitgelopen wordt door Theo Walcott. Maar hij is ook iemand die de bal na vijf pogingen weet te veroveren. Iemand die na 93 minuten nog net zo hard sprint als hij aan het begin van de wedstrijd deed. De speler van de frommelgoals, opgestroopte mouwen, maar altijd sportief en correct. Hij heeft juist datgene wat heel veel Nederlandse spelers te weinig hebben. Als elke Nederlandse speler deze mentaliteit had, waren we in '74, '78 en '90 wereldkampioen geworden en in 2000 Europees kampioen.
Bij de supporters van het Nederlands elftal zijn zijn kwaliteiten niet erg geliefd. Zij zien liever de dribbels van Arjen Robben of de techniek van Robin van Persie. Blind voor de eigenschappen die een winnend elftal nodig hebben de meeste aanhangers van Oranje alleen behoefte aan mooi voetbal. Waarschijnlijk bestaat dit kamp uit de supporters van clubs die de Hollandse school als ideaal aanhangen. En nu Kuyt een minder jaar achter de rug heeft wordt er met plezier een dolk in zijn rug gestoken.
Onvoorwaardelijke trouw voor de spelers van het nationale equipe bestaat dus niet. Trouw die bij het enige échte Legioen van Nederland wel aanwezig is. Sterker door strijd is het ideaal van Feyenoord, maar dat betekent niet dat mooi voetbal uitgesloten wordt. In de Kuip wordt je gewaardeerd op je inzet. Mooi voetbal is een extraatje, maar als je je best doet betaalt zich dat vanzelf uit.
Als ik het zo nog is goed bekijk legt Kuyt precies het gebrek aan kennis van Oranje beminnend Nederland bloot. Het ontkennen van de noodzaak van vechtende voetballers met de juiste mentaliteit verenigt zich in de discussie omtrent Mr. Duracell. De Duitsers kennen onze luxe niet. Ze staan al jaren met een beperkt elftal op WK's en EK's, maar komen altijd ver. En wij ons maar afvragen hoe ze dat doen…
