PSV ontnuchtert Ajax als zelf benoemde favoriet voor de titel
In Rusland miste PSV nog Andrés Guardado. De Mexicaan bleek in Amsterdam voldoende fit voor ruim zeventig minuten. Met of zonder de dynamo van de ploeg, scheelt meer dan men in Eindhoven soms wil toegeven. Tegen Ajax was hij, begrijpelijk, nog niet eens op zijn best en ongewoon slordig in zijn passing. Maar blijkbaar zorgde zijn uitstraling alleen al voor extra motivatie.
Met Jorrit Hendrix, de onbetwiste uitblinker, en de soms nog iets te flegmatieke Davy Pröpper bevestigde Guardado opnieuw de unieke kracht en dominantie van deze linie. Het middenveld in deze bezetting ontsteeg andermaal het gemiddelde niveau van de Eredivisie en zette PSV al meteen op voorsprong tegen Ajax. Het trio is niet alleen beter dan dat van de Amsterdammers, maar ook van de rest in eigen land.
Spijtig voor Adam Maher, maar in de vrij eenzijdige topper in de ArenA werd wederom de bepalende en doorslaggevende waarde van de halflinie bewezen. De route naar een kampioenschap (ofwel succes) wordt steevast uitgestippeld in de controlekamer van het middenveld. Een oude waarheid, maar PSV peperde het de concurrent uit de hoofdstad nog eens ondubbelzinnig in.
Vanwege het halve echec in de Champions League werd vooraf enigszins gevreesd voor een moeilijke middag van de kampioen. Ook al, omdat PSV incompleet afreisde naar Amsterdam. Zonder Luuk de Jong en Maxime Lestienne zou Phillip Cocu wel eens kunnen terugvallen op de goed bevallen formule van vorig seizoen. Afwachten, snel counteren, het initiatief overlaten aan de tegenstander en profiteren van fouten.
In de hoofdstad overrompelde de trainer uit Eindhoven collega Frank de Boer juist met een gedurfde tactiek, die Ajax na amper twintig minuten langzaam volledig ontregelde en deklasseerde. Mede geholpen door een verkeerde inschatting aan Amsterdamse zijde: niet Arek Milik maar Viktor Fischer in de spits, als wapen tegen het statische duo in het centrum van de Brabantse achterhoede. De Deen trof een keer de paal, maar was totaal ongevaarlijk, net als Anwar El Ghazi.
De rechterspits debuteert deze week in de nationale selectie van Danny Blind. De toekijkende bondscoach zal weinig positiefs van de buitenspeler hebben genoteerd. Hij werd nog gewisseld, evenals de deze keer niet opgeroepen Luciano Narsingh bij PSV. De laatste startte bij de kampioen op de linkervleugel, om plaats te maken voor Gaston Pereiro. Het pas twintigjarige talent uit Uruguay ontpopte zich met twee doelpunten als matchwinnaar en smaakmaker van de Brabantse show in de ArenA.
Hij symboliseerde min of meer de nieuwe trend bij PSV, dat Ajax onverschrokken en brutaal in eigen omgeving klemzette en op alle fronten aftroefde. Sterk aan de bal, met een dodelijk schot in beide benen, getruct ook en geheel niet onder de indruk van de vijandige ambiance. Nog niet volledig geacclimatiseerd, maar met Lestienne en Héctor Moreno een versterking voor deze competitie.
De zege was in feite een herhaling van vorig jaar, maar deze overwinning glansde fraaier en feller vanwege de wijze waarop PSV zich etaleerde in Amsterdam. Onnodig kwetsbaar eerder tegen bijvoorbeeld Heracles, vreemd wisselvallig voor de Champions League, maar wel degelijk met genoeg potentie om de landstitel te kunnen prolongeren. PSV revancheerde zich voor de blamage in Moskou, zij het in de Eredivisie waar de spanning aan de top terugkeerde. En Ajax bovenal wreed ontnuchterde: niet alleen als zichzelf benoemde favoriet voor het kampioenschap, maar vooral als een aanvallende ploeg die volop vooruit kan en wil spelen.
LEX MULLER
Sportjournalist sinds mensenheugenis. Schrijft al sinds 1966 over voetbal. Bezocht WK's vanaf 1974. Werkte tot 1994 voor kranten, waaronder twintig jaar bij het Algemeen Dagblad. Switchte daarna naar de televisie, maar legt zich sinds 1 januari 2011 volledig toe op sport op internet.
