Real slaat laat toe tegen Atlético en pakt La Décima
Zonder dat er sprake was van echt ontzag voor de ander, tastten Atlético en Real wat af in de beginfase. Diego Simeone moest al na negen minuten een wissel toepassen: Diego Costa, deze week zonder succes behandeld aan zijn hamstringblessure, hield het niet langer vol en ging naar de kant. Adrián kwam de spits vervangen in het Estádio da Luz en deed dat met verve. Het eerste schot op doel in de vrije tamme finale kwam pas na dik twintig minuten. Luka Modric mikte een vrije trap direct op Thibaut Courtois, die eenvoudig pakte. De echte scherpte was er niet bij dat schot, zoals het bij meer spelers ontbrak aan scherpte.
Ángel Di María liet een bal over zijn voet rollen en Ramos schoot een voorzet van een tegenstander zomaar over zijn eigen doel heen. Raúl García was wél scherp, toen hij een weggesnelde Di María van achteren vloerde. De prima fluitende Björn Kuipers gaf hem geel voor die overtreding en deed hetzelfde met Ramos, die verhaal kwam halen bij Raúl García. Na dat akkefietje ontbrandde de finale eindelijk. Er was een kort moment van schrik achterin bij Real, toen Adrián een geblokt schot loste: aan de overkant stormde Bale alleen af op Courtois, maar de Welshman mikte in kansrijke positie naast. Het zou niet zijn laatste keer zijn.
Even later, zo'n tien minuten voor rust, zorgde een inschattingsfout van Iker Casillas voor de openingstreffer. Bij een voorzet ging hij veel te vroeg richting het kopduel tussen Godín en Sami Khedira. De verdediger zag hoe zijn inzet over Casillas heen richting het doel rolde: de keeper draaide zich om, maar kwam te laat om de bal nog tijdig weg te duwen en dus was de 0-1 een feit. Atléti hield de voorsprong vast tot de rust. Real wist zijn stadsgenoot niet voldoende achteruit te dwingen en moest na rust absoluut komen om de obsessieve droom van la Décima in leven te houden.
Daar slaagde het team van Carlo Ancelotti maar mager in. Atlético had de overhand in de eerste minuten van de tweede helft en zocht de weg richting Casillas weer. Real Madrid werd daarna iets gevaarlijker, maar zonder het gewenste effect. Ronaldo dwong Courtois tot een redding met een vrije schop en de Portugees kopte uit de hoekschop die volgde naast. Ook een derde mogelijkheid voor CR7 betekende geen goal: hij schampte met het hoofd een voorzet van Ramos en ook Karim Benzema, die nauwelijks in het stuk voorkwam, wist daarachter de voet er niet tegen te krijgen.
Bale wist lange tijd evenmin in de schijnwerpers te stappen. De Welshman zei in aanloop naar de finale dat dit de wedstrijd was waar hij altijd van had gedroomd, maar een glansrol was in de reguliere tijd niet aan hem besteed. Twintig minuten voor tijd schoot hij weer naast en dat deed hij later nogmaals, nadat hij wegsprong bij Godín. Atlético, dat de laatste tien minuten nog met Toby Alderweireld speelde, creëerde niet veel meer en hield lange tijd succesvol tegen, tót de derde minuut van de blessuretijd. Toen kopte Ramos heel fraai binnen in de linkerhoek, uit een corner.
Real overrompelde Atlético compleet met de zeer late 1-1 en de noodzakelijke verlenging. In het eerste kwartier van de extra tijd waren er geen grote kansen voor beide doelen en was het iedereen duidelijk aan te zien dat het lange en slopende seizoen in de benen zat. Pas in de tweede verlenging zorgde een individuele actie van Di María voor het klassenverschil. Na een sprint mikte hij op Courtois en uit de carambole kopte Bale de bal in de rechter bovenhoek. Vlak voor het einde tilden Marcelo en Ronaldo de score zelfs nog geflatteerd naar 4-1 en dus veroverde Real La Décima. Voor Atlético betekent het dat, na de verloren Europa Cup I-finale tegen Bayern München in 1974, ook de tweede finale in de geschiedenis verloren gaat.
