Seedorf heeft afspraak met Milan en wil nog twee of drie jaar doorgaan
Door DANIEL CABOT KERKDIJK
Seedorf heeft een aflopende verbintenis met i Rossoneri. In tegenstelling tot diverse ploeg- en generatiegenoten hoeft hij zich in principe geen zorgen over zijn toekomst in rood-zwart Milaan te maken. "Ik wil nog twee of drie jaar doorgaan. Ik heb met AC Milan een afspraak dat ik net zolang kan blijven als ík wil, zolang ik maar fit ben en goed presteer. Een andere mogelijkheid na AC Milan is een avontuur in een ander land. Brazilië bijvoorbeeld." Seedorf sluit niet uit dat hij in de toekomst voor een trainersloopbaan kiest. "Het is zeker een mogelijkheid waarover ik heb nagedacht. Maar nu focus ik mij op voetballen."
In de kameraderie van AC Milan loopt men weg met Seedorf, maar de 87-voudig international is van alle markten thuis. Hij runt een sportmanagementbureau, een Japans restaurant, is technisch adviseur van de jeugdopleiding van Serie C-club Monza, richtte de foundation Champions for Children op en is verder onder meer ambassadeur van One Young World. Nederland kent hem ook als de man met het indrukwekkende torso die de Champions League viermaal met drie verschillende clubs won. "De Champions League is het meest belangrijke clubtoernooi in de wereld. Iedere voetballer droomt ervan om die trofee minstens eenmaal in zijn loopbaan in de lucht te steken. Het maakt echter niet uit hoe vaak je de Champions League wint. Je wilt altijd meer. Meer prijzen winnen. Als ik aan een Champions League-wedstrijd begin, dan weet ik dat ik op het allerhoogste niveau speel en dat ik tegenover topspelers sta. Dat voelt goed. Een topteam verslaan of in elk geval proberen te verslaan, geeft je elke keer een geweldig gevoel. Dat gevoel is niet te omschrijven."
Veel geld uitgeven, roekeloosheid, onbezonnenheid. De tijd dat Italiaanse clubs hun grote uitgavenpatroon nog konden compenseren met de verkoop van spelers, is voorbij. Goede transfers maskeren niet langer een miljoenenverlies. "Het is duidelijk dat de Serie A een van de slachtoffers van de financiële crisis is en dat het daardoor voor Italiaanse clubs moeilijker is geworden om topspelers aan te trekken", geeft Seedorf aan. "Dat is niet goed voor het niveau. Italiaanse clubs zijn daarbij te afhankelijk van televisie-inkomsten en de investeringen van hun eigenaren, in plaats van inkomsten uit entreegelden en commercie." Seedorf hecht weinig waarde aan het feit dat Italië mogelijk drie kwartfinalisten in de Champions League zal hebben en Engeland niet één. De Premier League wordt immers als hét voetbalwalhalla gezien. "Ik denk niet dat er sprake is van verval", zegt hij over de 'crisis' in Engeland. "Ik heb een andere mening. Men geeft vaak aan dat er tussen de Premier League en de Serie A een groot verschil is, maar mijns inziens is het verschil tussen deze twee competities nooit groot geweest. In elk geval niet qua niveau en gewonnen prijzen. De Italiaanse topclubs hebben in Europa altijd goed gepresteerd, net als de Engelse topclubs. Het zijn momentopnamen, cycli."
De media in Italië rolden afgelopen seizoen over elkaar heen om elkaar af te troeven met de meest waanzinnige superlatieven voor het team van Massimiliano Allegri. Vier muren van geluid stegen om de twee weken op rond de arena van het San Siro. Na acht jaar zonder Scudetto mocht AC Milan zich op 7 mei in Rome de beste club van Italië noemen. "Een jaar of twee geleden bestond ons team veelal uit routiniers, die maar één doel hadden: het winnen van de Champions League", stelt Seedorf. "Dat was belangrijker dan het winnen van de titel. Afgelopen seizoen is er met de komst van een nieuwe coach en jonge, vaardige maar onervaren spelers het nodige veranderd. Met het winnen van de landstitel zijn we aan een nieuw tijdperk begonnen. Ik ben heel erg trots op op onze prestaties in het afgelopen kalenderjaar. Het wordt zelfs alleen maar beter. Voetbal is een wiel dat alsmaar blijft draaien."
Robin van Persie benadert dit seizoen bij Arsenal de perfectie, maar ook hij kon niet voorkomen dat de Londenaren in het eerste achtste finale-duel met AC Milan met liefst 4-0 onderuit gingen. De return in het Emirates Stadium lijkt een formaliteit. "Ik denk dat het huidige Arsenal met een gebrek aan effectiviteit kampt en hun sterke punt is meteen ook hun zwakke punt: onvoorspelbaarheid. Op papier heeft Arsenal voldoende kwaliteit om elke keer weer een topwedstrijd te spelen, tegen welke club dan ook. Maar het voetbal dat zij tentoon spreiden is niet altijd zoals het zou moeten zijn. Het is heel erg lastig om de kracht van Arsenal in te schatten." Het is nog niet duidelijk of Van Persie komend seizoen voor Arsenal speelt, maar volgens Seedorf laat de Rotterdammer zijn beslissing niet afhangen van het eventuele mislopen van deelname aan de Champions League. "Een speler moet een club niet verlaten omdat men zich niet voor de Champions League heeft geplaatst. Er moeten andere redenen zijn. Van Persie geeft Arsenal veel, maar we moeten niet vergeten dat Arsenal, en vooral Arsène Wenger, hem veel hebben gegeven. Ze hebben op hem gewacht en hem tijd gegeven om zijn werkelijke potentieel te ontwikkelen. Als Van Persie bij Arsenal vertrekt, is het heus niet omdat men niet aan de CL deelneemt."
Nederland was ooit gidsland met zijn beroemde Totaalvoetbal, maar sinds 2002 is het gedaan met de Europese successen van het Nederlandse clubvoetbal. "Ik hoop dat de verschillen in de voetballerij in de toekomst minder groot zullen zijn, het liefst in balans", vervolgt Seedorf. "Dat is heel belangrijk. Een competitie die telkens door dezelfde clubs wordt gewonnen, wordt met verloop van tijd minder interessant. Het investeren van veel geld in nieuwe spelers betekent niet automatisch dat je meer kwaliteit in huis haalt." Seedorf weet echter dat de scheefgroei tussen arme en rijke voetballanden niet zomaar wordt opgelost. Toch vindt hij dat 'de minder bedeelden' van het Europese clubvoetbal niet moeten worden uitgesloten als potentiële winnaars van bijvoorbeeld de Champions League. Het Ajax van 1994/95 is een goed voorbeeld. "Clubs die niet op een sterke financiële huishouding leunen staan telkens weer voor een nieuwe uitdaging en dat is niet anders dan hun eigen organisatie en creativiteit optimaal benutten. Mijns inziens is toernooiwinst geen onmogelijke missie."
Het Paris Saint-Germain van Qatar Investment Authority, het Manchester City van Sheikh Mansour bin Zayed Al Nahyan, het Málaga van Sheikh Abdullah Al Thani en het Anzhi Makhachkala van Suleyman Kerimov. Het zijn voorbeelden van clubs met veel geld. Clubs die geen last van de financiële crisis hebben en Europese successen nastreven. "Deze clubs zijn representatief voor de manier waarop de huidige wereld in elkaar steekt. De wereldeconomie drijft op hoofdrolspelers buiten Europa, vooral omdat het hier tegen zit. Dat geldt ook voor de voetballerij. Een club als Anzhi Makhachkala probeert de CL te winnen en het maakt echt niet uit dat men geen of weinig historie heeft. Kijk maar naar Chelsea, die hadden tot voor kort ook geen uitgebreide geschiedenis. Voor de komst van Roman Abramovich hadden ze vrijwel niets gewonnen en hadden ze geen belangrijke status in Europa. In de laatste jaren hebben ze een goed team opgebouwd. Okay, ze spelen in Londen. Dat is een geweldige stad. Makhachkala is natuurlijk anders, maar Anzhi kan ook een belangrijke club in Europa worden."
In het hart van Seedorf brandt een onblusb
