'The Journey' is nog niet ten einde
Het begon vier jaar geleden. Op 9 juli 2009, 98 dagen nadat Southampton was gedegradeerd naar League One, werden the Saints verkocht aan Markus Liebherr, een steenrijke zakenman uit Zwitserland. Nog geen dag later werd manager Mark Wotte per direct ontslagen. De toon was gezet. Liebherr was niet naar Southampton gekomen om vrienden te maken, integendeel. Hij was gekomen als de reddende kapitein op een zinkend schip. Het roer moest om. Er moest een koers worden gevaren die Southampton terug op de Engelse voetbalkaart zou zetten. Matrozen die niet in staat werden geacht het tij te kunnen keren, werden overboord gekieperd. Southampton FC werd voortaan bemand door revolutionairen.
Het seizoen 2009/10 eindigde desondanks teleurstellend. Southampton was niet verder gekomen dan een zevende plek in League One. Kon gebeuren, volgend jaar weer een kans. De zomer van 2010 gleed dan ook geruisloos voorbij. Maar opeens, op 10 augustus 2010, leek de wereld in te storten. De grootste havenstad van Engeland werd opgeschrikt door de plotselinge dood van Liebherr. De kapitein van Southampton, de beoogde verlosser van het kwaad dat League One heette, overleed op 62-jarige leeftijd aan een hartstilstand. Het betekende een regelrechte dreun. Hoe het verder moest, wist niemand. Behalve een onbekende Italiaan.
Liebherr had bij zijn komst in 2009 een chique gekleed mannetje met een keurig gekamd kapsel mee aan boord genomen. Een vreemde eend in de bijt, want binnen de grenzen van de voetbalwereld had nooit iemand van de mysterieuze man gehoord. Nicola Cortese luidde zijn naam. Hij zou een topbankier zijn en een schat aan ervaring hebben opgedaan in de sports- and entertainmentbusiness. Cortese was financieel begeleider van Liebherr geweest bij de overname van Southampton. Blijkbaar niet onverdienstelijk, want het kwam hem direct op een riant offer te staan: Liebherr bood Cortese een functie aan als Executive Chairman of Southampton FC. De rest is geschiedenis.
Want in Southampton is de Italiaan inmiddels een levende legende. Na de dood van Liebherr werd de voetbalclub als erfenis nagelaten aan dochter Katharina. De kersverse eigenaresse twijfelde geen moment. Ze gaf Cortese een zogeheten carte blanche. Alles waar Southampton tegenwoordig mee valt en staat, komt uit de hoge hoed van Cortese. Zijn beleid is toegespitst op de historische fundamenten van de club. Zijn visie is vooruitstrevend en zijn plannen zijn ambitieus. Maar het belangrijkste van zijn werkwijze is misschien wel de aantrekkelijkheid ervan. Zowel binnen als buiten Southampton kent The Journey een groot aantal sympathisanten. En terecht. De inspirerende werkwijze is er één waar veel andere voetbalclubs een puntje aan kunnen zuigen.
In Southampton draait het niet om miljoenen, maar om talenten. De kweekvijver is vermoedelijk de beste van Engeland. De club heeft altijd al een rijke traditie gekend aan het opleiden van toptalent. Mick Cannon, Danny en Rod Wallace, Alan Shearer, Matthew Le Tissier, Gareth Bale, Theo Walcott en Alex Oxlade-Chamberlain, allemaal genoten ze hun opleiding in de Zuid-Engelse havenstad. Tegenwoordig wordt de jeugdopleiding gezien als de belangrijkste levensader van de club. Het streven is helder: “...produce Premiership class players...” Maar waar toptalenten als Bale, Walcott en Oxlade-Chamberlain op jonge leeftijd werden verkocht aan grote Engelse clubs, wil Cortese dat de eigen kweek voortaan voor langere tijd aan het eerste elftal verbonden blijft.
Met huidig aanvoerder Adam Lallana lijkt een eerste serieuze stap in die richting zelfs al te zijn gezet. Als exponent van the Academy is hij een boegbeeld voor de club. En achter hem timmert een gloednieuwe generatie alweer aan de weg. Supertalenten Luke Shaw en James Ward-Prowse zijn de bekendste namen. Andere veelbelovende jongens, zoals Lloyd Isgrove, Jordan Turnbull en Jack Stephens, tekenden deze zomer allemaal een langere verbintenis. Arsène Wenger is er diep van onder de indruk. De manager van Arsenal liet zich onlangs ontvallen dat het leek alsof er in Southampton wordt getoverd met voetbaltalent. Waar of niet, de toekomst van Southampton ziet er rooskleuriger uit dan ooit.
Dat is mede te danken aan de financiële gezondheid van de club. Vier jaar geleden bungelden the Saints boven een uitzichtloos schuldenravijn. Een dergelijke situatie lijkt inmiddels ondenkbaar. Het is niet voor het eerst dat Cortese met centjes speelt. Zijn financiële ervaring is een zege voor de club gebleken. In een interview met de The Sun ventileerde hij onlangs zijn duidelijke visie op het financiële beleid van voetbalclubs. “Veel clubs spenderen geld dat ze niet hebben. Ze speculeren op een stijging van spelerswaardes. Onze visie staat daar lijnrecht tegenover. Wij spenderen uitsluitend geld dat we in kas hebben.” Met woorden van deze strekking stal Cortese de harten van vele voetballiefhebbers in Engeland en omstreken. Southampton werd voortaan gezien als de club met 'dat eerlijke verhaal'.
Inmiddels is het 2013 en staan we aan de vooravond van een gloednieuw voetbalseizoen. Vier jaar na de komst van Liebherr staat Southampton weer met hoofdletters op de Engelse voetbalkaart geschreven. De speerpunten van Cortese's beleid hebben de club in een mum van tijd teruggebracht naar het hoogste niveau van Engeland. En dankzij hem lijkt The Journey zelfs nog niet ten einde. Alles wat hij doet en zegt ademt vertrouwen. Mede dankzij zijn financieel verantwoordelijke beleid is Southampton weer in staat te spenderen. Dat was een aantal jaar geleden wel anders. De toekomst lacht men breed grijnzend tegemoet. Ik weet het zeker: the Saints are coming!
Lang leve Nicola Cortese.
