Schaar, schaar, schaar, versnelling, steen, penalty! 0-0 op het scorebord en Cristiano Ronaldo heeft op het eerste gezicht een strafschop verdiend. Steen tackelt immers de schaar en dan krijg je een strafschop. In de herhaling zien wij echter dat het geen steen was maar papier. Dat betekent dat Ronaldo hier door een sluwe truc een penalty heeft versierd. De verdedigende steen die dus eigenlijk helemaal geen rotsvaste steen is maar een doodgewoon wit A4'tje druipt woedend af na het zien van een ander stukje papier. Al is dit stukje papier rood en niet metaforisch bedoeld.
Uitgerold doet Ronaldo zijn haar goed, pakt met overtuiging de bal en legt deze op de stip. Een paar uitgemeten stappen naar achteren en hij gaat staan. Armen langs zijn lichaam, kin omhoog en borst naar voren. Niet alleen in de ijskoude lucht zie je dat hij zijn adem controleert, ook de bewegingen van zijn borstkas impliceren dat. Innerlijke rust op-en-top. De spieren, eens zo strak, trekken samen, de aanloop begint. In zijn aanloop lijkt hij zich te bedenken en stopt, de keeper duikt en Ronaldo duwt de bal in de tegenovergestelde hoek. Tien minuten op de klok, tien man op het veld, 1-0, game over.
Fris gedoucht, strak in een Armani pak en met een steen in zijn oor, meldt hij zich bij de pers. Die stellen een paar lastige vragen die hem absoluut niets lijken te doen. Was het een terechte overwinning? Was het een strafschop? Was het rood? Heel nuchter op een beetje arrogante toon geeft hij antwoord. 'Ja er was even contact, ik raakte mijn balans kwijt, tja en de scheidsrechter moet dan volgens het boekje rood trekken'. Ondertussen hoor je op de achtergrond gelach, Nani, een goede vriend heeft het samen met Anderson op Ronaldo gemunt. Anderson spreekt hem aan en Nani geeft hem van achter een tikje tegen zijn oorbel loze oor. Een klein dolletje maar een paar seconden enorm mooie televisie.
Cristiano Ronaldo is misschien wel de meest besproken voetballer van de laatste jaren. Dit om diverse redenen. Hij kan geweldig voetballen, komt enorm arrogant over, heeft de stempel Schwalbe-koning, is de beste speler ter wereld geworden, de duurste speler ter wereld en ook de dames hebben genoeg gespreksstof. Dat hij kan voetballen, en een leuk koppie heeft, dat is wel duidelijk. Ik ga hier dus ook niet de discussie beginnen of hij de beste ter wereld is. Dat mag iedereen voor zichzelf beslissen. Ik ga verder in op zijn karakter zoals ik hem 'kende' bij Manchester United.
Ronaldo wordt gehaat, de voormalig held van Manchester United werd in Engeland door veel rivalen en tegenstanders uitgekotst. Die haat sprong over naar Nederland, zeker na de legendarische wedstrijd tegen Portugal. Menig Nederlander krijgt nog steeds een glimlach op zijn gezicht wanneer uit de mond van doelman Edwin van de Sar komt, dat de noppen van Khalid Boulahrouz nog steeds op het bovenbeen staan van deze Portugees. Zijn verdiende loon immers, en terecht, dat vind ík zelfs! Het is een viespeuk op het veld met zijn schwalbes, zijn irritante gedrag richting de scheids en de tegenstanders. Daarnaast zijn verschrikkelijke arrogante gedrag in het veld waar hij met zeven scharen en een hakje de bal door de benen van de tegenstander speelt. Dan nog zijn houding bij het nemen van penalty's en vrije trappen, zijn nonchalance buiten het veld en als klap op de vuurpijl nog die gigantische diamant in zijn oor, afschuwelijk! Het is zo enorm makkelijk om deze man te haten en toch doe ik dat niet.
Nee, zijn charme ligt op een heel ander gebied en dan bedoel ik niet zijn uiterlijk. Zijn drive is zijn charme. Ronaldo heeft niet het talent van Lionel Messi, zelfs niet het talent van Cesc Fàbregas, Andrès Iniesta of Wayne Rooney. Ronaldo heeft iets veel belangrijker, zijn drive. Zijn absolute mentaliteit om de beste te willen zijn. De wil om de wereldranglijsten aan te voeren, de droom om als beste voetballer ter wereld te worden herinnerd. Hij heeft Manchester United verlaten omdat zijn ambities hoger waren. Hij wil bewijzen dat hij zijn trucjes ook in Spanje kan dat hij ook in Spanje de harten van de mensen kan stelen. Dat hij ook in Spanje de landstitel kan pakken en dat hij ook zonder de routine van Manchester United de champions league binnen kan slepen. Vele Mancunian-collega's zagen het als verraad na alles wat Manchester United voor hem had gedaan. Ik begreep echter hoe hij dacht en begreep zijn beslissing. Hoe zou hij ooit een legende kunnen worden bij een team waarmee hij de landstitel, de Champions League en de voetballer-van-het-jaar titel al gewonnen had?
Het mooie van zijn drive is dat deze niet stopt na een wedstrijd van negentig minuten voetbal. Ronaldo heeft het lijf van een Griekse god en in tegenstelling tot deze goden moet hij er gewoon keihard voor werken. Elke dag trainen, trainen en nog eens trainen en dit niet alleen voor zijn lichaam. Probeer maar eens een voetballer te noemen die harder werkt voor zijn geld, een voetballer die gewoon net als elk ander mens keihard moet werken om zijn hoofd boven water te houden (dit weliswaar op het hoogste niveau topsport). Genoeg mensen willen Ronaldo zijn, al denk ik dat 99% van alle mensen die nu in zijn lichaam geplaatst zouden worden door de mand zouden vallen en de voetbalwereld roemloos zouden verlaten. Die zouden het niveau niet meer kunnen bijbenen, de trainingsarbeid niet kunnen opbrengen of gecharmeerd worden door de vrouwen en het geld dat voor hem makkelijk toegankelijk is maar eigenlijk ook maar een bijzaak is.
Ik ken een Ronaldo, een Ronaldo die bij Manchester United gewoon goed in de groep lag. Die met dolletjes voor fantastische televisie zorgde. Een Ronaldo die gehaat wordt door velen om zijn gedrag binnen en buiten het veld. Maar ik ken ook een andere Ronaldo, de Ronaldo die mijn voetbalhart veroverde met zijn drive. Een ongekende drive die ik van andere voetballers nauwelijks ken. That is why he's hot, and that is why we're not!
