“Van gesponsord meubilair naar kolderiek inventaris”
Deze zakenman, een parmantige vent, die niemand in de weg laat komen van zijn droom, heeft het in 2005 helemaal naar zijn hand gezet binnen de club. De club AZ Alkmaar is van hem. Hij laat een nieuw stadion bouwen voor de club, nieuw trainingscomplex, Dirk wil groeien en vooruitstreven. Zoals de Russische oliemunten regeren in het oosten van Europa, regeren de bankmunten in de provincie. AZ wordt namelijk kampioen van de Eredivisie in 2008/09. Al zal blijken dat dit ten koste gaat van vele “Jan Modalen” wiens geld zij aan Dirk toevertrouwd hadden. Overal klonk het altijd “Dirk bedankt”, totdat zijn bedrijf kapotging vlak na het kampioensschap. AZ Alkmaar,de nieuwe topclub, zat met een groot probleem, de grote suikeroom Dirk kon geen geld meer storten en trad ook af als voorzitter van de club. De club zat acuut in de financiële problemen.
Kijk, nou hoor je mij niet zeggen dat deze voorzitters slecht zijn voor het Nederlandse voetbal, maar wel voor de voetbalclubs zelf. Het doet mij denken aan zo'n patserig studentje die op zijn te dure Vespa aankomt bij school, met een zonnebril op, in zijn haar te veel gel en als hij gaat zitten zijn te dure Macbook op tafel neerzet, terwijl hij zijn goedwerkende Samsung Galaxy S3 in zijn zak stopt, waarop hij net de nieuwste Samsung Galaxy S4 besteld heeft. We hebben er allemaal wel eentje op school zitten, iemand die naast zijn schoenen loopt door een rijke ouder. Zo'n jongen die elk weekend iedereen uitnodigt in zijn studentenhuis in het Centrum van Amsterdam, die papa betaalt.
Papa gaat failliet en dan? Dan kan hij al zijn spullen weer netjes inleveren bij papa, want die moeten verkocht worden. Papa moet saneren. Papa heeft schuldeisers die terugbetaald moeten worden. Dan kan hij alle spullen inleveren bij papa, en fietst hij gewoon op zijn fiets naar het station om naar school te gaan. Daarbij moet hij opeens een bijbaan hebben om een studio te huren, waarin meubels staan die hij net langs de weg heeft weggeplukt, voordat de vuilnismannen dit deden. Daarnaast lost hij per maand een paar tientjes af aan zijn studieschuld, die papa niet meer kan afbetalen. Wat ik hiermee duidelijk probeer te maken is het volgende: Scheringa was de rijke papa en AZ het patserige studentje die teerde op de zak van Papa Dirk, maar achterbleef zonder spullen, zonder betaald huis en met studieschuld.
Na het failliet gaan van Papa Dirk heeft AZ al zijn dure spullen moeten verkopen en afserveren. Denk aan een Sergio Romero, Hector Moreno, Mounir El Hamdaoui, Moussa Dembélé, Stijn Schaars, en zo kan ik doorgaan met de lijst. Hier tegenover staat dat AZ weer is teruggekeerd naar de Nokia 3310, de bijna gratis af te halen meubels en de tweedehands tv's. Dit is het materiaal waar Gertjan Verbeek het mee moet gaan doen. Etiënne Reijnen, Giliano Wijnaldum, Dirk Marcellis en Johann Berg Gudmundsson moeten het hedendaags laten zien bij AZ.
Dit is natuurlijk niet om aan te zien voor de AZ-supporters, maar wel de realiteit. Nu de studieschuld afgelost is, kan AZ wellicht weer op een nieuwe en goede manier aan de weg timmeren. Van eigen, zuur verdiende centjes vervanging halen voor het huidige, kolderieke inventaris, terugkeren naar het eerlijk gekochte meubilair en het liefst nog met enige Italiaanse klasse. Zo kan AZ hopelijk in de toekomst weer de strijd aangaan met clubs die het allemaal niet van papa moesten hebben en gaan we weer een rol van betekenis spelen in het voetbal.
