VZ telt af - FIFA kon spitsenprobleem Marokko oplossen: 'Ik voel me schuldig'
Door Robin Bruggeman
Toen Marokko zich in november van het afgelopen jaar ten koste van Ivoorkust wist te kwalificeren voor het WK van deze zomer kende de vreugde in het Noord-Afrikaanse land bijna geen grenzen. De laatste keer dat de Leeuwen van de Atlas van de partij waren op een mondiaal eindtoernooi was in 1998 toen Frankrijk het gastland was en de kwalificatie voor het WK van 2018 ontketende een waar volksfeest in de straten van steden als Marrakesh en Casablanca.
Nadat de grootste euforie weer wat weggezakt was en Marokko door de loting terechtkwam in een pittige poule met Spanje, de wereldkampioen van acht jaar geleden, regerend Europees kampioen Portugal en Iran ging het alweer snel over de invulling van de selectie voor het aankomende WK. Terwijl bondscoach Renard op andere posities de beschikking heeft over spelers als Mehdi Benatia, Nabil Dirar, Mbark Boussoufa, Younés Belhanda, Amine Harit, Nordin Amrabat en de in de Eredivisie spelende Hakim Ziyech, Karim El Ahmadi en Sofyan Amrabat, is de keuze in de punt van de aanval bepaald niet ruim.
Het spitsenprobleem van Marokko lijkt er eigenlijk een van alle tijden, aangezien een serie van bondscoaches moeite heeft gehad om die positie tot volle bevrediging in te vullen. Abdeljalil Hadda speelde er op het WK van 1998 naar behoren en is samen met Salaheddine Bassir en Abderrazak Hairi, allen twee doelpunten, nog steeds gedeeld topscorer voor Marokko op een mondiale eindronde.
Echte topspitsen zijn de afgelopen decennia echter niet opgestaan in Marokko, waardoor de positie altijd een zorgenkindje is geweest. Marouane Chamakh leek dat met zijn overstap van Girondins Bordeaux, waarmee hij in 2009 kampioen van Frankrijk werd, naar Arsenal wel te gaan worden, maar de inmiddels 34-jarige spits slaagde er nooit in om echt door te breken bij the Gunners, vertrok in 2013 na eerder uitgeleend te zijn aan West Ham United naar Crystal Palace en speelde in 2014 zijn laatste interland.
Voor Mounir El Hamdaoui geldt min of meer hetzelfde: de aanvaller verdiende in 2010 een transfer van AZ naar Ajax en leek aan de vooravond van zijn grote doorbraak te staan. De in Rotterdam geboren aanvaller botste in Amsterdamse dienst echter hard met trainer Frank de Boer, speelde daarna nog voor clubs als Fiorentina, Málaga, AZ, Umm Salal en FC Twente en zag zijn loopbaan eigenlijk als een nachtkaars uitgaan.
Renard probeerde in de afgelopen jaren verschillende opties uit en Khalid Boutaïb en Ayoub El Kaabi lijken de meeste aanspraak te mogen maken op een plekje in de punt van de aanval. Eerstgenoemde speelt voor het Turkse Yeni Malatyaspor en was in vijftien interlands goed voor zeven doelpunten, terwijl El Kaabi, uitkomend voor RS Berkane, met negen goals in zes interlands een indrukwekkend moyenne kan overleggen. De bondscoach neemt verder Aziz Bouhaddouz van St. Pauli mee naar het WK, terwijl FC Nantes-aanvaller Yacine Bammou, Walid Azaro van Al Ahly en Mimoun Mahi, die de afgelopen vier jaar voor FC Groningen speelde, geen uitnodiging hebben gekregen.
Een andere mogelijkheid zou kunnen zijn om met bijvoorbeeld Nordin Amrabat als valse nummer negen te spelen, zodat vleugelspelers en aanvallende middenvelders als Ziyech en Harite in het gat kunnen duiken dat zou ontstaan als de spits van dienst zich laat uitzakken of uitwijkt naar de vleugels. Deze tactiek past echter niet goed in het systeem van Renard, aangezien de Fransman er de voorkeur aan geeft om op te bouwen via de vleugels en graag een aanspeelpunt in de spits heeft rondlopen waaraan het spel opgehangen kan worden.
Munir El Haddadi had voor de toekomst de oplossing kunnen zijn van het spitsenprobleem voor Marokko, aangezien de in de Madrileense voorstad El Escorial geboren aanvaller vanwege zijn Marokkaanse ouders in aanmerking kwam voor de Leeuwen van de Atlas. De dit seizoen door Barcelona aan Alavés verhuurde spits speelde in 2014 namens Spanje echter dertien minuten mee in de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Macedonië en zit zodoende vast aan zijn keuze voor La Furia Rojo. El Haddadi en de Marokkaanse voetbalbond probeerden hem eerst via de FIFA en later zelfs via het onafhankelijke sporttribunaal CAS nog speelgerechtigd te krijgen voor het WK, maar kregen dit niet voor elkaar.
"Ik wil graag voor Marokko spelen op het WK. Het is een moeilijke groep en het is heel toevallig dat ze in dezelfde groep zitten als Spanje", verklaarde hij eind vorig jaar tegenover EFE. De voormalige Spaanse bondscoach Vicente del Bosque hoopte toen nog op coulantie voor de 22-jarige aanvaller: "We hebben met Munir gedaan wat we dachten dat nodig was. Maar ik denk dat we in het leven ook flexibel moeten zijn en dat ze hem ondanks dat kwartier moeten laten spelen. Ik voel me schuldig dat we hem hebben opgeroepen. Hij zat bij Jong Spanje en een van onze vier spitsen raakte geblesseerd. Ik hoop dat hij kan overstappen naar Marokko", verklaarde Del Bosque aan Marca.
De WK-reeks:
14 mei: 'De vraag is niet óf het stadion zinkt, maar wanneer'
15 mei: Britten tergen Russen met Nazi-vergelijking: 'Leg dat maar uit'
16 mei: Bondscoach wil nieuw trainingsregime: 'Spanje loopt 60 jaar voor'
17 mei: 'Messi heeft een pistool tegen zijn hoofd en moet winnen…'
18 mei: Saudische goalgetter doodt tijd tot WK bij Manchester United
19 mei: Twee weken langer en Thiago Silva was er geweest'
20 mei: De smaakmaker van Nigeria die voor Ajax had kunnen spelen
21 mei: 'De bodem onder dit stadion is doordrenkt in bloed'
22 mei: Een boze prins en Beenhakker: de kleinste landen ooit op het WK
23 mei: 'De spelers zagen een verwarde man, voetbal betekende niets'
24 mei: 'De hooligans waren voorbereid op zeer gewelddadige acties'
25 mei: Hotels plots extreem duur: regering grijpt in met 'zwarte lijst'
26 mei: Terreurdreiging is 'zeer reëel': 'De jihadisten keren terug'
27 mei: Fan fietst 5.000 kilometer voor Salah : 'Reis is het belangrijkst'
